< Wstecz  Następny >  Start

 FreeWare

Programy za używanie których autor lub włąściciel  nie żąda opłat. Niekiedy autor nieśmiało wspomina o dobrowolnych datkach.
Przykładem jest program do zmiany kodowania znaków wprowadzanych z klawiatury: KeyPlus.

 CardWare (postcardware)

Aby uzyskać prawo ich stosowania musisz autorowi wysłąć kartę pocztową, zwykle z charakterystycznym widokiem twojej miejscowości.
Przykładem programu z tej kategorii jest wyśmienity edytor: Arachnophilia.

  ???Ware

Aby uzyskać prawo ich stosowania musisz wpłacić jakąś kwotę na cel wskazany przez autora.
Przykładem jest naprawdę mocy i trudny edytor: Vim, dostępny dla chyba wszystkich sytemów opercyjnych, uzytkownicy winni przekazaać jakąś kwotę na fundację ochrony orangutanów.

 ShareWare

Autorzy tych programów przyzwalają na bezpłatne używanie programu przez wskazany okres (często) lub do czasu podjęcia decyzji o stałym stosowaniu (rzadziej). Uwaga, warto uważnie czytać umowę licencyjną, niekiedy mozna spotkać klauzulę zezwalającą na darmowe (freeware) stosowanie w domu, w szkole i innych w instytucjach niedochodowych.
Przykład może być edytor NoteTab w wersjach:

• NoteTab Light wersja 4.6a - bezpłatna (właśnie nim piszę),
• NoteTab Std za 9,95$ i NoteTab Pro za 19,95$.

 Trial

Masz prawo do bezpłatnego stosowania programu przez wskazany czas. W tym okresie program często działa ze 100% funkcjonalnością. Taka formułę licencyjną stosują właściciele dużych komercyjnych programów. Programy tego typu to według mnie klasyczne nęcenie i kuszenie, któremu ulegają masowo osoby o słabym charakterze stając się najczęsciej złodziejami.
Klasycznym przykładem jest edytor: Microsoft FrontPage.

 Komercyjne

Od początku do końca bezwzględnie płatne. Dla zanęty wypuszczane są niekiedy wersje trialowe.
Przykładem moze być edytor do fleszu: Macromedii Drimmowwow??

< Wstecz  Następny >  Start

Ostatnie zmiany: 17.05.2000 r.

[początek]