|
|
Dzieło odkupienia człowieka w czasie pierwszego przyjścia Chrystusa na ziemię, Jego dzieło pośrednictwa i orędownictwa, jakie obecnie wykonuje w Świątyni Niebiańskiej, wymagają powrotu Zbawiciela na naszą ziemię w celu dokończenia Planu Zbawienia człowieka. Jego cierpienia i śmierć bez powrotu na ziemię, nie miałyby żadnego znaczenia dla człowieka. Jego zmartwychwstanie i wspaniałe zwycięstwo nad śmiercią i grobem nie przyniosłyby pożytku, gdyby Chrystus nie wykazał swej Boskiej mocy w stosunku do tych, którzy śpią w prochu ziemi. Wszystko to wymaga Jego powrotu na tę ziemię.
Celem drugiego przyjścia Chrystusa na ziemię jest dokończenie rozpoczętego planu zbawienia człowieka od grzechu. W szczególności celem jego powrotu będzie: po pierwsze - zmartwychwstanie i przemienienie sprawiedliwych, po drugie - zabranie zbawionych do Królestwa Bożego, po trzecie - zakończenie historii grzechu i zła oraz po czwarte - rozpoczęcie panowania Jezusa jako Pana panów i Króla królów.
Zbawiciel odchodząc z tej ziemi zapewnił swoich uczniów oraz cały Kościół o swoim powrocie. Od chwili stworzenia człowieka - Wiekuisty Bóg - Stwórca pragnął stale przebywać ze swoim stworzeniem. Dlatego Adamowi i Ewie darował wspaniałe mieszkanie w ogrodzie Eden, które codziennie odwiedzał, ucząc i wychowując ich przez aniołów i posłańców nieba. Lecz od chwili, gdy grzech przerwał łączność ziemiz niebem i odłączył człowieka od Boga oraz spowodował usunięcie pierwszych rodziców z raju, rozpoczął się okres tęsknoty, nadziei oraz pielgrzymki do utraconej przez grzech ojczyzny.
Niebo rozpoczęło intensywne wysiłki, aby ratować zgubionego w grzechu człowieka. Jezus Chrystus podjął się niezwykłego dzieła. Pozostawił w niebie swoją chwałę i cześć odbierane od aniołów, przyszedł na ziemię, przyjął postać człowieka, wreszcie złożył swoje bezgrzeszne życie w ofierze na krzyżu Golgoty. Umarł, został złożonydo grobu, a następnie trzeciego dnia - pierwszego dnia tygodnia - w niedzielny poranek powstał z martwych. Po czterdziestu dniach odchodząc do nieba powiedział: "I poślę aniołów swoich z wielką trąbą, i zgromadzą wybranych jego z czterech stron świata, z jednego krańca nieba aż po drugi" (Mat.24,31). Większość jednak dzieci Bożych znajdować się będzie w grobach. Śmierć zabrała oczekujących powrotu Pana, dlatego głównym celem przyjścia Jezusa Chrystusa na ziemię, będzie wzbudzenie ich ze snu grobowego i obdarzenie darem nieśmiertelności. Apostoł Paweł o tym wspaniałym wydarzeniu pisał: "Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba, wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie" (1 Tesal.4,16).
A co z żywymi? Pismo Święte nie zostawia nas w niepewności, co do tego co stanie się z żyjącymi wierzącymi w dniu powrotu Pana. O nich Słowo Boże oświadcza: "Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach na powietrze, na spotkanie Pana, i tak zawsze będziemy z Panem" (w.17).
Tą wspaniałą chwilę zmartwychwstania i przemienienia wierzących przedstawia przemienienie Jezus Chrystusa na górze (Łuk.9,28-34), gdzie zjawili się Mojżesz i Eliasz, jako przedstawiciele obu klas zbawionych. Mojżesz wprawdzie umarł na górze Nebo zanim naród izraelski wychodzący z niewoli egipskiej wszedł do Kanaanu, lecz został wzbudzony z martwych przez Jezusa Chrystusa (Judy 1,9). Mojżesz przybył jako przedstawiciel wszystkich sprawiedliwych, którzy powstaną z martwych w dzień przyjścia Chrystusa. Eliasz, starotestamentowy prorok został zabrany żywo do nieba (2 Król.2,11), a na górze przemienienia zjawił się jako przedstawiciel wszystkich tych wierzących Chrystusowi, którzy pozostaną przy życiu i zostaną przemienieni przy Jego powtórnym przyjściu.
Nauka o posiadaniu nieśmiertelności duszy już tu na ziemi jest niezgodna z nauką objawioną w Piśmie Świętym. Człowiek stworzony przez Boga mógłby żyć wiecznie i posiadać dar życia, gdyby pozostał Bogu wierny, gdyby nie zgrzeszył. Stworzyciel rzekł do Adama: "Ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz" (1 Mojż.2,17). Nieposłuszeństwo woli Bożej spowodowało śmierć, a co zatem idzie człowiek utracił nieśmiertelność. Pismo Święte oświadcza: "Dusza, która grzeszy, ta umrze..." (Ezech.18,20 BG). Grzech pierwszych rodziców wprowadził na świat śmierć, ponieważ wszyscy stali się grzesznymi.
Nieśmiertelność, czyli życie bez końca posiada tylko Bóg: "A Królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu Bogu, niech będzie cześć i chwała na wieki wieków" (1Tym.1,17). "Jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej, którego nikt nie widział, i widzieć nie może; jemu niech będzie cześć i moc wieczna" (1Tym.6,16).Tylko sam Wiekuisty posiada nieśmiertelność, a sprawiedliwi otrzymają dar nieśmiertelności dopiero w chwili zmartwychwstania i przemienienia w dniu chwalebnego powrotu Jezusa Chrystusa, naszego drogiego Zbawiciela i Odkupiciela.
Apostoł Paweł nauczał: "Oto tajemnicę wam objawiam: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni. W jednej chwili, w oka mgnieniu, na odgłos trąby ostatecznej; bo trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną jako nie skażeni, a my zostaniemy przemienieni. Albowiem to, co skażone, musi przyoblec się w to, co nieskażone, a to co śmiertelne, musi przyoblec się w nieśmiertelność. A gdy to, co skażone, przyoblecze się w to, co nieskażone, i to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność, wtedy wypełni się słowo napisane: Pochłonięta jest śmierć w zwycięstwie" (1Kor.15,51-54). Żywot wieczny i nieśmiertelność święci otrzymają z rąk Dawcy życia - Jezusa Chrystusa w dniu Jego powrotu. W dniu tym lud Boży odzyska swój pierwotny stan, utracony na skutek grzechu. Apostoł Jan naucza,że zbawieni podobni będą do Jezusa Chrystusa: "...lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takiego, jakim jest" (1Jana3,2). Nieśmiertelność i dar żywota wiecznego jest wyłącznie w Jezusie Chrystusie. "A takie jest świadectwo, że żywot wieczny dał nam Bóg, a żywot ten jest w Synu jego. Kto ma Syna ma żywot; kto nie ma Syna Bożego, nie ma żywota" (1Jana5,11.12).
Następnym celem powrotu Jezusa Chrystusa na tę ziemię, jest połączenie rozerwanej przez grzech rodziny Bożej. Prorok Izajasz pisał: "Lecz wasze winy są tym, co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami jego oblicze, tak, że nie słyszy" (Izaj.59,2). Jezus Chrystus przez swoją śmierć połączył rozerwaną przezgrzech rodzinę Bożą. Zapłacił cenę za to, co odłączyło nas od Boga. Powtórne przyjście Chrystusa jest momentem połączenia tych, którzy przez sześć tysięcy lat żyli w rozłące ze swoim Bogiem - Stworzycielem i Ojcem Niebiańskim. To przecież Jezus Chrystus oświadczył: "A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli" (Jan14,3).
"A gdy przyjdzie Syn Człowieczy - pisze ewangelista - w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swej chwały. I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, i odłączy jedne od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów. I ustawi owce po swojej prawicy, a kozły po lewicy. Wtedy powie król tym po swojej prawicy. Pójdźcie błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata" (Mat.25,31-34).
Powtórne przyjście Chrystusa będzie całkowitym wybawieniem człowieka z mocy grzechu i śmierci oraz początkiem nowego życia, życia bez końca, bez śmierci i chorób. To jest cel powrotu Jezusa Chrystusa.
"Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego, z aniołami swoimi, i wtedy odda każdemu, według uczynków jego" (Mat.16,27). W czasie powrotu Zbawiciela nastąpi ostateczny rozdział między sprawiedliwymi i niezbożnymi. "Powiadam wam: Tej nocy dwaj będą na jednym łożu, jeden będzie zabrany, a drugi pozostawiony. Dwie mleć będą na jednym miejscu, jedna będzie zabrana, a druga pozostawiona. Dwóch będzie na roli, jeden będzie zabrany, a drugi pozostawiony" (Łuk.17,34-36). Dzień przyjścia Chrystusa dokona podziału między tymi, którzy przyjęli Jezusa Chrystusa jako swego osobistego Zbawiciela, żyli zgodnie z Jego wolą oraz oczekiwali i byli gotowi na Jego powrót. Oto przyszedł, aby zabrać ich do Królestwa Bożego, aby już na zawsze żyli w szczęściu i radości zbawienia. Dzień powrotu Pana odłączy tych, którzy zlekceważyli tak wielkie zbawienie, którzy nie przyjęli Chrystusa i Jego woli, nie czekali na Jego powrót. Ci pozostaną na ziemi. Nie zostaną zabrani do wspaniałości Ojczyzny Zbawionych.
Jezus przyjdzie, aby przekazać zbawienie swemu ludowi. Pierwszy raz przyszedł, aby grzechy swego ludu zanieść na drzewo krzyża. Teraz przyjdzie po raz wtóry, aby ich zabrać do domu Ojca: "Tak i Chrystus, raz ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu, drugi raz ukaże się nie z powodu grzechu, lecz ku zbawieniu tym, którzy go oczekują" (Hebr.9,28). "I będą mówić w owym dniu: Oto nasz Bóg, któremu ufaliśmy, że nas wybawi: to Pan, któremu zaufaliśmy. Weselmy i radujmy się z jego zbawienia" (Izaj.25,9). Ta nadzieja nie zawiedzie oczekujących. Przyjdzie, bo tak powiedział! Czy będziesz gotowy powitać przychodzącego Pana?
Kolejnym celem powrotu Chrystusa, jest zakończenie długiej historii zła i grzechu, który przez sześć tysięcy lat panował na naszej ziemi pod wodzą ojca kłamstwa - szatana. Apostoł Paweł pisał: "Gdyż sprawiedliwa to rzecz u Boga odpłacić uciskiem tym, którzy was uciskają. A wam, uciskanym dać odpocznienie wespół z nami, gdy się objawi Pan Jezus z nieba ze zwiastunamimocy swojej. W ogniu płomienistym wymierzając karę tym, którzy nie są posłuszni ewangelii Pana naszego Jezusa. Poniosą oni karę: zatracenie wieczne, oddalenie od oblicza Pana i od mocy chwały jego" (2Tesal.1,6-9).
Natomiast apostoł Jan w Apokalipsie pisał: "I niebo zniknęło jak niknie zwój, który się zwija, a wszystkie góry i wyspy ruszone zostały z miejsc swoich. I wszyscy królowie ziemi, możnowładcy, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i wszyscy niewolnicy, i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich. I mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie. I przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu i któż się może ostać" (Obj.6,14-17).
Prorok Jeremiasz opisując zniszczenie grzechu i grzeszników w dniu powtórnego przyjścia Pana wołał: "Wrzawa dochodzi aż do krańców ziemi, gdyż Pan ma spór z narodami, spiera się ze wszystkim ciałem: bezbożnych odda pod miecz - mówi Pan. Tak mówi Pan Zastępów: Oto nieszczęście idzie od narodu do narodu i groźna burza zrywa się od krańców ziemi. Zabitych przez Pana będzie w owym dniu od krańca ziemi po kraniec; nie będzie się ich opłakiwać ani zbierać, ani grzebać, będą jako gnój na roli" (Jerem.25,31-33). Tak zakończy się dzieło szatana i tych, którzy usłuchali wykładu jego teologii wygłoszonego do Ewy w raju: "Żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie" (1 Mojż.3,4 BG). I oto "zapłata za grzech" (Rzym.6,23), śmierć wieczna, śmierć na wieki wieków. Powtórne przyjście Chrystusa usunie wszelkie ślady grzechu i przekleństwa, śmierci, bólu i cierpienia, łez, smutku i rozczarowań. To cel, dla którego Zbawiciel powróci na naszą ziemię.
Jezus Chrystus odchodząc z tej ziemi zapewnił o swoim powrocie oraz o tym, że gdy On się objawi to zabierze swoich wiernych do siebie: "...abyście gdzie Ja jestem i wy byli" (Jan 14,3). Powrót Chrystusa, to początek Królestwa Bożego na ziemi. Apostoł Jan widział: "I widziałem niebo otwarte, a oto biały koń, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wierny iPrawdziwy, gdyż sprawiedliwie sądzi i sprawiedliwie walczy. A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię: Król królów i Pan panów" (Obj.19,11.19). Pamiętajmy co napisał prorok Daniel: "Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki niebędzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki" (Dan.2,44), i dalej: "I dano mu władzę i chwałę i królestwo, aby mu służyły wszystkie ludy i języki, Jego władza - władzawieczna - niezmienna, a królestwo niezniszczalne" (Dan.7,14). Następnie prorok Micheasz dodaje: "... a Pan będzie nad nimi królował na górze Syjon, odtąd aż na wieki" (Mich.4,7), "a jego królestwu nie będzie końca" (Łuk.1,33).
Jezus Chrystus jako Król królów i Pan panów zasiądzie na tronie królewskim. Udział w tym królestwie będą mieli wszyscy zbawieni. O tym prorokował Daniel: "Królestwo, władza i moc nad wszystkimi królestwami pod całym niebem będą przekazane ludowi świętych Najwyższego. Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a wszystkie moce jemu będą służyć i jemu będą poddane" (Dan.7,27). Właśnie wtedy znajdą swoje wypełnienie słowa Jezusa Chrystusa wypowiedziane tu na ziemi: "Wtedy powie król tym, po swojej prawicy: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata" (Mat.25,34).
Czyż nie warto zawierzyć Zbawicielowi, przyjąć Jego Słowo, być posłusznym Jego woli, oczekując na Jego powrót, jako spełnienie obietnic Bożych. On przyjdzie, ponieważ tak powiedział. On przyjdzie, bo tak umiłował człowieka, że oddał swoje życie za każdego z nas. On przyjdzie, ponieważ pragnie nas widzieć w swoim Królestwie. Czyż nie warto czekać w gotowości na swego Zbawiciela? A modlitwą naszą niech będą słowa apostoła Jana wypowiedziane na wyspie Patmos: "Przyjdź panie Jezu!".
Piotr Heród
Opracowanie jest darem od zaprzyjaźnionych serwisów: http://www.MaranaTha.pl i http://www.Chrystus.pl, które szczerze polecam.
| kontak z autorem serwisu Sylwestrem Szady |
Piotr Heród ul. Legionów Polskich 22/32 32-700 Bochnia |
dekalog.pl - domena
darmowych kont email+WWW
Ostatnie zmiany: 15.04.2002 r.