Ty Musisz Narodzić Się Znów!

Tysięczny rozdział Biblii, Ewangelia Jana 3, powinien rozpocząć się tak naprawdę trzema ostatnimi wierszami rozdziału drugiego. Jezus był w Jerozolimie w czasie Wielkanocy, wielu ludzi wierzyło w Niego kiedy widzieli cuda jakie dokonywał. "Ale Jezus nie miał do nich zaufania, bo przejrzał wszystkich." (wiersz 25).

Rozdział 3 udowadnia ten punkt widzenia doświadczeniem Jezusa z Nikodemem. Ten jeden z głównych przywódców kościoła, który powinien znać cel istnienia kościoła, był ignorantem jeżeli chodzi o abecadło zbawienia. On może miał kwalifikacje jako przywódca religijny w sprawach finansowych, ruchach społecznych, organizacji, czy polityki, ale on był analfabetą odnośnie jedynej sprawy dla której kościół istnieje.

Ten utalentowany, bogaty, wyuczony i obdarzony honorami, Nikodem był w potrzebie duchowego odnowienia, ale on świadomie nie wyczuwał tej potrzeby. On wiedział, że naród Żydowski potrzebował Mesjasza który mógł by uwolnić ich z kajdan znienawidzonego mocarstwa. Ale czego on nie wiedział, była osobista potrzeba Mesjasza, który mógł uwolnić go od skutków i mocy grzechu. Osoba może być ignorantem wielu rzeczy zapisanych w Piśmie i być zbawionym. Jednakże ktoś może być nasycony duchową wiedzą i jednocześnie być straconym. Jakże rozprzestrzeniła się ignorancja miedzy przywódcami religijnymi dzisiaj, właśnie ta ignorancja jaka reprezentował Nikodem.

W swym pierwszym spotkaniu z Chrystusem, ten nocny student użył schlebiającego podejścia. Nikodem podszedł do tego Galilejskiego wieśniaka, który nie mial formalnego treningu, nazywając Go tytulem "Nauczyciela". On ukoronował to deklarując Go "nauczycielem zesłanym od Boga, (dlatego) że nikt nie uczynił by takich znaków jeśli Bóg nie byłby z nim" (Ewangelia Jana 3:2 ).

Ta uwaga Nikodema mówi nam że myślenie Nikodema było niewłaściwe. Jego ocena Chrystusa była oparta na Jego wyczynach, a nie kim On był. Jego ignorancja misji Chrystusa ograniczała go do nazwania Chrystusa nauczycielem, ale nie Zbawicielem.

Wyobraź sobie co by się stało gdyby Piotr towarzyszył Chrystusowi tej nocy. Jak jego oczy błyszczałyby duma dla jego Mistrza kiedy ten ważny urzędnik rządowy zaczął swoja mowę pochwalna: "Ty jesteś wspaniałym nauczycielem i cudotwórca - Ty musisz mieć względy u Boga" O jakie piękne słowa, Piotr myślałby. Jakie potwierdzenie, jakie wsparcie! Porównaj jego postawę z tymi gapiami jacy oblegają nas codziennie. Jeszcze nikt tak dobrze się nie wypowiedział w porównaniu do tego. Fantastyczne. Mistrz musi być zachwycony. On szuka na twarzy Chrystusa znaków pozytywnej odpowiedzi. On nie widzi ani złości ani zachwytu, tylko zmiłowanie. Ale to co słyszy jest zdumiewające.

Chrystus szczerze, ale uprzejmie, mówi swojemu słuchaczowi że on jest zgubiony jeśli nie doświadczy nowo-narodzenia. Te słowa były szokujące nie tylko dla Nikodema ale także byłyby dla Piotra jeśli on byłby tam. Czy jesteś wstanie widzieć Piotra pochylającego się i szeptającego, "Mistrzu, czy ty wiesz kim jest ten człowiek? Dlaczego, on jest członkiem Sanhendrynu. Bogaty, wykształcony, bardzo respektowany, obdarzony honorami, prawy, i posłuszny prawu obywatel. I jeszcze do tego jest on przyjazny, dobry maż i ojciec. On świętuje Sobotę, płaci dziesięcinę, i jego charakter i moralność jest bez zarzutu. On jest takim człowiekiem jakiego kościół potrzebuje desperacko. Pomyśl jaki prestiż on przyniesie w nasze szeregi. Wyobraź jego wspaniały wpływ na innych. Zaproś, proszę, by przystąpił do nas, a Ja uczynię natychmiastowe przygotowania do jego Chrztu jutro! Później ja zorganizuje artykuł z fotografiami w naszej krajowej publikacji kościoła. Wyobraź sobie tytuł - Członek Sanhendrynu Ochrzczony!"

Musisz narodzić się na nowo.

Ignorując tą uwagę wyobraźni, Chrystus przedstawia swój punkt widzenia jeszcze wyraźniej w wierszu 7 kiedy On prosto informuje Nikodema, "Musisz się znowu narodzić". Jest coś łączącego w słowie "musisz" To słowo jest nie do negocjowania. Jest bezwarunkowe. Ci co maja nowo-narodzenie wiedza ze nie ma na to innego sposobu. Kompromis, mógł by znaczyć tak samo zwariowanie jak pacjent pytający się chirurga aby wyciął serce i utrzymał go przy życiu. Życie i serce są tak nieodłączne, tak samo nowonarodzenie i życie pełne znaczenia!

Wielu ludzi nie mają pojęcia dlaczego Chrystus dał taki bezwarunkowy rozkaz do Nikodema aby dostał się do życia wiecznego. Wiersz 6 daje nam wgląd w to: "To co narodziło się z ciała ciałem jest" Chrystus tutaj wyraża tą najbardziej niepopularna prawdę.

Nawet jeśli Nikodem mógł wejść do łona swojej matki i narodzić się po raz drugi, albo dziesiąty, albo po tysięczny raz, on wciąż narodziłby się grzesznikiem. My jesteśmy narodzeni z nasieniem grzechu w naszym jestestwie, przekazanym nam przez naszego Ojca Adama. Nawet jeśli wstawisz niemowle w bezgrzeszne otoczenie, on i tak zacznie grzeszyć. Nawet jeśli cala ludzkość byłaby wstawiona do nieba dzisiaj, to nie było by gwarancja zatrzymania "grzesznych myśli, morderstw, zdrad małżeńskich, kradzieży, kłamstw, czy bluźnierstwa"(Ewangelia Mateusza 15:19). Grzesznicy nie zostają świętymi tylko przez zmianę otoczenia. Żyjąc w niebie mogłoby zmodyfikować trochę zachowanie osoby, ale bez nowonarodzenia nie ma gwarancji stalej zmiany.

Dla tej właśnie przyczyny Bóg zadaje pytanie dla każdej duszy, "Jakie ryzyko mógłbym podjąć jeżeli Ja zezwoliłbym osobie wejść do Mojego królestwa?" To jest poważne pytanie jakie każdy musi przemyśleć, i to było pytanie jakie Chrystus niebezpośrednio zapytał Nikodema.

Potrzeba kompletnej przemiany.

Ja często rozmyślam co psycholodzy albo psychiatrzy myślą o wierszach z Ewangelii Jana 1:12, 13. "Tym zaś, co go przyjeli, dal prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierza w imię jego, którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga". Ta fraza "nie z krwi" miała specjalne znaczenie dla Żydów, którzy doszukiwali się swego szlachetnego pochodzenia z Ojca Abrahama.

Dzisiaj my także jesteśmy pewni że "błękitna krew" jest wstanie być marnotrawna jak każda inna.

Następna fraza, "nie z woli ciała, albo z woli mężczyzny" proroczo wprowadza nas że nawet nauka nie jest wstanie na stale przygotować nas ludzi do obywatelstwa nieba. Nawet przy użyciu takich technik jak terapia szoku, przeszczepienie mózgu, zmiana zachowania, naświetlania promieniami, psychoterapia, analityczna psychoterapia, terapia ojca psychologii Freuda, czy pozbawianie odczuwania, yoga, albo transcendentalne medytacje - żadne z nich nie wytworzą nowonarodzenia. My nie możemy zaprzeczyć pewnym metodom jakie są stosowane przez psychologów jakie maja wpływ na nasze zachowanie i jakie pomagają w stresach. Ale nowe narodzenie jest więcej niż bandażowanie starego życia. To jest całkowita transformacja, całkowita przemiana.

Spojrzenie wiary.

Niech nikt nie załamie się tutaj nad tym raczej rewolucyjnym konceptem zbawienia, bo Zbawca wyjaśnia znaczenie i jak można go osiągnąć. Nie tylko nowonarodzenie jest "przymusem" ale żeby to osiągnąć my jesteśmy zobowiązani do posłuszeństwa drugiego "przymusu". Chrystus podzielił się z Nikodemem sekretem jak każdy z nas może się na nowo narodzić. "Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak musi być wywyższony Syn Człowieczy" ( Ewangelia Jana 3:14). Tutaj leży geniusz nowonarodzenia. Jeśli osoba potknie się w znalezieniu i zabezpieczeniu doświadczenia nawrócenia to potknie się właśnie w tym punkcie. Kto potknie się w tym terenie potknie się w wywyższeniu Chrystusa na pustyni swego serca. Kiedy Mojżesz wykonał miedzianego węża i wywyższył go przed ludźmi, łaskawy rozkaz został wydany, że każdy kto spojrzy na węża będzie żył. Każdy kto chciał mógł spojrzeć. Nie znaczy to że miedziany wąż miał moc aby pomoc ludziom, ale to było spojrzenie wiary. To wskazywało na Tego na którego to było symbolizowane przez węża, i Tym kimś był Chrystus.

To objawienie Chrystusa do Nikodema odkrywa całkowicie nowy aspekt sądu. Dlaczego Mojżesz nie wywyższył baranka zamiast węża? To jest wspaniały pomysł, że Bóg Syn przyszedł "w podobieństwie grzesznego ciała" (Rzymian 8:3) On przyrównał się do upadłej ludzkości aby wynieść nas z tego padołu grzechu i śmierci na wysokości zbawienia. Ta wspaniała operacja Ducha Świętego, trzeciej osoby Boga, jest głęboko włączona w przemianę jaka odbywa się w życiu każdej osoby która spojrzy na Chrystusa wyłącznie przez wiarę. Jad grzechu jaki zatruł każdą osobę narodzoną na tym świecie, za wyjątkiem Chrystusa, może być zneutralizowany przez spojrzenie wiary w Tego który nie znał grzechu. Nauka tego nie wyjaśni. Dyskusja tego nie wyjaśni. Przyczyna tego nie zrozumie. Tylko osoba która spojrzy z wiara na Życie znajdzie życie.

Spoleganie na uczynkach, podporządkowanie się prawu Bożemu, albo każdy inny osobisty plan zbawienia przyniesie tylko wieczna śmierć! Nikodem miał trudność zaakceptowania tego punktu. Po krótkim namyśle on zapytał, "Jak to jest możliwe?"

Człowiek o takiej rzetelności, moralności, wysokich wartości i dobrych uczynków znalazł nie do uwierzenia, że on był grzesznikiem w potrzebie przebaczającej łaski Jezusa Chrystusa. Kiedy przychodzi do zmiany głębszych motywów osobistego życia, tylko zrozumienie sądu i sensu przebaczającej miłości Chrystusa może mieć efekt na stałą zmianę.

"Światło świecące z krzyża objawia miłość Bożą. Jego miłość przyciąga nas do Niego. Jeżeli my przestaniemy opierać się temu przyciąganiu, my zostaniemy przyprowadzeni do stop krzyża w żalu za grzechy które ukrzyżowały Zbawiciela. Wtedy Duch Boży przez wiarę. wytworzy nowe życie duszy. Myśli i pragnienia staja się podporządkowane woli Chrystusa. Serce, rozum, są odnowione na wyobrażenie Tego który pracuje aby poddać wszystkie rzeczy dla Siebie. Następnie prawo Boże jest zapisane na naszych umysłach i sercach, i my możemy powiedzieć za Chrystusem, 'Ja mam rozkosz czynienia wole twoja Panie'" (Psalm 40:8)

Opracował Paul Piskozub