CELIBAT: KOGO OBOWIĄZUJE?

Apostołowie mieli żony. Piotr był żonaty, gdyż wiemy, że Pan Jezus uzdrowił jego teściową (Mt.8:14-15). O żonie Piotra (Kefasa) wspomniał apostoł Paweł, pisząc: "Czy nie wolno nam zabierać z sobą żony chrześcijanki, jak czynią pozostali apostołowie i bracia Pańscy, i Kefas?" (1Kor.9:5). Obowiązkowy celibat był obcy praktyce kościoła apostolskiego. Przykładne małżeństwo i dobrze wychowane dzieci były w piewrszych wiekach chrześcijaństwa warunkiem, aby pełnić funkcję duchownego czy biskupa! Apostoł Paweł napisał:

"Kto o biskupstwo się ubiega, pięknej pracy pragnie. Biskup zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony... który by własnym domem dobrze zarządzał, dzieci trzymał w posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości." (1Tym.3:1.4).

Przez wiele wieków duchowni, biskupi i papieże mieli żony i ślubne dzieci. Niektóre z tych ślubnych dzieci same sięgały później po tiarę biskupią, a nawet papieską! Papież Sylwiusz (536-7) był synem papieża Hormizdasa (514-23), zaś papież Jan XI (931-5) synem papieża Sergiusza III (904-11).⁽¹⁾

Celibat wprowadził w 1074 roku Grzegorz VII, w tysiąc lat po śmierci apostołów. Wcześniej praktykowano go jedynie jako duchową dyscyplinę w zakonach. Od 1139 roku (sobór laterański II) zabroniono kapłanom żenić się, zaś od 1536 roku żonatym mężczyznom wstępować w szeregi kapłanów. W Polsce jeszcze w XV wieku duchowni i biskupi żenili się, mając legalne potomstwo.

Kościół usprawiedliwia celibat twierdząc, że podnosi on wymagania duchowe wobec duchownych. Faktycznie chodziło o dobra materialne. Celem celibatu było położyć kres uszczuplaniu dóbr kościoła przez przekazywanie majątku potomstwu po śmierci duchownych, biskupów i papieży. Jeden ze współczesnych pisarzy chrześcijańskich tak wyjaśnia tę kwestię:

"W Biblii nie znajdziesz nauki o przymusowym celibacie, ani nie był on praktykowany przez apostołów. Nauka ta rozwinęła się wraz z systemem papieskim stając się stopniowo jego integralną częścią. Nie chodziło przy tym o kwestie moralne, gdyż celibat okazał się zarzewiem zła. Faktycznie, nakaz celibatu nie miał na celu zakazu seksu, lecz zakaz małżeństwa. Papież Aleksander II (1061-73) na przykład, nie zganił księdza, który popełnił cudzołóstwo z drugą żoną swego ojca, ponieważ nie popełnił on grzechu małżeństwa. Ten grzech był zaś uważany za wielkie zło i musiał być wyeliminowany z życia kapłanów, aby mogli być całkowicie poświęceni Kościołowi.

Przez wszystkie wieki nie tylko księża i prałaci, ale nawet papieże mieli kochanki i korzystali z usług prostytutek. Wielu praktykowało homoseksualizm. Nie ma jednak przypadku, aby któryś został ekskomunikowany za uprawianie seksu, natomiast wielu duchownych zostało usuniętych z kościoła za zawarcie związku małżeńskiego. Małżeństwo a nie seks było uważane za skandal.

Skąd więc, aż do dzisiejszego dnia, taki nacisk na celibat, skoro nie jest on równoznaczny z seksualną abstynencją? Stąd, że nakaz celibatu ma bardzo praktyczną i lukratywną stronę dla kościoła: pozostawia księży, a w szczególności biskupów i papieży bez rodzin, którym inaczej zostawiliby swą majętność, przez co zubożyliby Rzym."⁽²⁾

Bezżenność sama w sobie nie ma niczego chwalebnego, choć często tak prezentuje się ją studentom katolickich seminariów duchownych. Bóg uczynił małżeństwo błogosławieństwem dla ludzi. Wyjątkiem, a nie regułą są ci, którzy otrzymali od Boga duchowy dar celibatu, jak na przykład apostoł Paweł (1Kor.7:7). Dla osób z tym darem bezżenność jest korzyścią, gdyż bez bliskiej rodziny mogą wykonać więcej pracy dla Pana (1Kor.7:32-34). O nich Jezus powiedział: "A są i tacy bezżenni, którzy dla królestwa niebieskiego sami zostali bezżenni" (Mt.19:12). Jednakże dawcą darów duchowych jest Duch Święty, a nie kościół. Bóg rozdaje je tak jak chce, dlatego kościół nie powinien czynić żadnego z Jego darów kryterium dla kapłaństwa. Paweł napisał: "Każdy otrzymuje własny dar od Boga: jeden taki, a drugi taki... Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce" (1Kor.7:7; 12:11).

Życie w celibacie bez daru celibatu przynosi fatalne owoce, dlatego Paweł napisał: "Jednak ze względu na niebezpieczeństwo wszeteczeństwa, niechaj każdy ma swoją żonę, a każda niechaj ma własnego męża... albowiem lepiej jest wstąpić w związek małżeński niż gorzeć" (1Kor.7:2.9).

Katolickie pismo National Catholic Reporter podało, że Archidiecezja Santa Fe jest bliska bankructwa z powodu około 50 przewodów sądowych, jakie wytoczono pracującym w niej 45 duchownym, którzy oskarżeni są o seksualne molestowanie 200 osób w ciągu ostatnich 30 lat.⁽³⁾ W 1994 roku archidiecezja chicagowska wypłaciła poszkodowanym ponad 2 miliony dolarów w podobnych procesach. Franciszkańskie seminarium duchowne w Santa Barbara w Kalifornii zostało zamknięte z powodu seksualnego zaangażowania większości pracujących w nim duchownych ze studentami.⁽⁴⁾

Sondaż przeprowadzony wśród 800 duchownych katolickich w USA, wykazał, że przynajmniej 400 księży zmarło na AIDS. Badacze sądzą, że liczba ta jest dwukrotnie wyższa, co przy ogólnej ilości duchownych katolickich oznaczałoby 400-800% więcej przypadków zachorowań, niż w reszcie społeczeństwa.⁽⁵⁾

Terence German, były ksiądz jezuicki pracujący dla Watykanu w latach 1978-81 twierdzi, że "papież nie chciał słyszeć jego skarg na seksualne nadużycia", zaś gdy dowodów było tyle, że nie można im było zaprzeczyć, Jan Paweł II stwierdził, że te rzeczy dzieją się tylko w USA. "To nieprawda - twierdzi Terence German. - Dzieje się to w samym Rzymie, i papież dobrze o tym wie".⁽⁶⁾ Szacuje się, że do 1997 roku kościół rzymski w samych tylko Stanach Zjednoczonych wypłacił już ponad 650 milionów dolarów osobom, które padły ofiarą księży-pedofilów.⁽⁷⁾ Ileż darów trzeba, aby zebrać tak ogromne sumy?

Korzenie narzuconego odgórnie celibatu sięgają pogaństwa. Propagowały go w pierwszych wiekach niektóre sekty gnostyckie, które wymieszały chrześcijaństwo z pogaństwem. Apostoł Paweł przestrzegał przed tym trendem, dowodząc, że za odgórnie narzucanym celibatem czy też odgórnie nakazanym postem kryją się demony fałszywej religijności:

"A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich, uwiedzeni obłudą kłamców, naznaczonych w sumieniu piętnem występku, którzy zabraniają zawierania związków małżeńskich, przyjmowania pokarmów, które stworzył Bóg, aby wierzący oraz ci, którzy poznali prawdę, pożywali je z dziękczynieniem." (1Tym.4:1-3).

PRZYPISY:

1. Nieślubnymi dziećmi duchownych byli papieże: Bonifacy I (418-22), Galezjusz (492-6), Agapitus (535-6), Teodor (642-9), Hadrian IV (1154-9).

2. Dave Hunt, A Woman Rides the Beast, Eugene, Oregon: Harvest House, 1994, s. 162-163.

3. National Catholic Reporter, 7 styczeń (1994): 9.

4. Dave Hunt, A Woman Rides the Beast, Eugene, Oregon: Harvest House, 1994, s. 173.

5. Kansas City Star, (styczeń): 2000; cyt. w: Gary Wills, Papal Sin, New York: Doubleday, 2000, s. 193.

6. Times (St. Peterburg, Florida), 11 luty (1994): 3 a; cyt. w: ibid. 175.

7. 25 lipiec 1997, Wiadomości NBC (kanał 5 w Chicago; godz. 17:30-18:00).

| początek | odtwarzanie MIDI | dodaj do ulubionych | rekomenduj znajomym | strona główna |