Fragment pochodzi z książki: Jonatana Dunkel "Apokalipsa: Ostatnie wydarzenia na ziemi w proroctwach Pisma Świętego". Zamówienia kierować na adres: Orion, skr. poczt. 39, 26-600 Radomsko.

Time sprawozdał niedawno: "Doświadczenia ostatnich czterech lub pięciu lat świadczą, że albo mamy wielkiego pecha, albo świat zmierza ku gorszemu."⁽¹⁾

Cztery z najsilniejszych trzęsień ziemi w historii USA przypadły na 1992 rok.⁽²⁾ 1993 rok przyniósł największą od 500 lat powódź. Pożary i trzęsienie ziemi pochłonęły najpiękniejsze połacie Kalifornii w 1994 roku. Straszliwa powódź zalała Kalifornię i Europę Zachodnią w 1995 roku, a fala gorąca przyczyniła się do śmierci 800 osób w samym Chicago. W Indiach 2 miliony ludzi straciło dach nad głową przez powódź. W tym samym roku trzęsienie ziemi zrównało z ziemią Kobe w Japonii. Rok 1996 przyniósł największą zamieć śnieżną w historii wschodniego wybrzeża USA, 1011 huraganów i powodzie w środkowych stanach Ameryki oraz niespotykaną suszę w stanach południowych. Rok 1997 rozpoczął się najsurowszą od stu lat zimą w Europie. Powodzie bez precedensu nawiedziły Polskę i Czechy. El Nińo i La Nińa w 1988 roku ściągnęły potężne huragany na Amerykę Północną i Środkową, powodzie na Amerykę Południową, cyklon na Indie. W 1999 roku huragan Floyd przywiódł niespotykaną powódź na wschodzie USA; potężne trzęsienie ziemi zdewastowało Turcję, przez Europę przeszły huragany o nieznanej tam dotąd sile, a w Wenezueli błoto wchłonęło dziesiątki tysięcy ludzi. Rok 2000 rok rozpoczęła straszliwa powódź w Australii i Mozambiku, potem zaś wyjątkowe susze w USA i w Europie.

W ostatnich latach, co roku ma miejsce klęska naturalna o tak katastrofalnych rozmiarach, że zasługuje na miano klęski stulecia czy nawet tysiąclecia. 1996 rok uznano za najbardziej katastrofalny rok od czasu, jak daleko sięgają kroniki. Potem najgorszym okazał się 1997 rok, później 1998, a potem 1999.⁽³⁾

Time sprawozdaje: "Sztormy, powodzie, susze uderzają w zamieszkałe regiony z większą częstotliwością i gwałtownością niż wskazuje na to analiza ostatnich 100 lat. Na przykład katastrofy naturalne w latach osiemdziesiątych były o 94% częstsze niż w latach siedemdziesiątych."⁽⁴⁾

Naukowcy uważali dotąd, że zmiany klimatyczne są wolnym procesem trwającym dziesiątki, nawet setki lat. Tak nie jest. Mogą one zajść w ciągu zaledwie kilkunastu miesięcy. Klimatolog Peter de Menocal zauważył:

"Kiedy zacząłem studia doktorskie w 1986 roku powszechnie uważano, że trzeba było 1000 lat, dopóki epoka lodowcowa dobiegła końca; w 1991 cyfra ta zmalała już do 100 lat, a kilka lat temu Richard Alley z Penn State University opublikował badania dowodzące zmian klimatycznych na przestrzeni zaledwie 2-5 lat."⁽⁵⁾

Zmiana klimatu pociąga wzrost poziomu morza i zmniejszanie się skorupy lodowej w Zachodniej Antarktyce, co może mieć fatalne skutki dla całej ziemi. W artykule na ten temat czytamy: "Kiedy ta powierzchnia lodowa załamie się lub zacznie dryfować, tak jak to miało miejsce z poprzednimi pokrywami lodowymi, powierzchnia mórz podniesie się na całym świecie o blisko siedem metrów, powodując zatopienie większości powierzchni Florydy i setek niżej położonych miast od Dżakarty po Londyn."⁽⁶⁾

Magazyn Time podał, że ekstremalne warunki pogodowe, jakie obserwujemy od kilkunastu lat, prawdopodobnie w rezultacie ocieplenia klimatu, niosą dodatkowy uboczny efekt - raptowne rozprzestrzenianie się insektów i szkodników, które bezpośrednio lub przez spożywane mięso powodują epidemie cholery, malarii, febry i innych chorób.⁽⁷⁾

Wojny, powodzie, pożary, epidemie, trzęsienia ziemi, huragany przybierać będą na sile (Mt.24), aż osiągną kulminację podczas ostatnich plag. Przysłowie mówi: "Jak trwoga to do Boga". W obliczu kryzysu ludzie gorliwie chłoną polecenia duchowych przywódców. Kler wykorzysta kryzys dla swych celów. Jeden z przywódców Prawicy Religijnej powiedział:

"Jeśli spojrzymy na katastrofy naturalne, jakie spadły na Amerykę w ciągu ostatnich lat, uświadomimy sobie, że podlegamy całkowicie wszechmocnemu Bogu, który może być niezadowolony z powodu tego jak traktujemy nie narodzone dzieci oraz z powodu braku szacunku dla chrześcijańskich wartości."⁽⁸⁾

Ludzie o sfałszowanym naukami o wiecznych mękach piekielnych obrazie Boga domagać się będą praw religijnych, aby załagodzić gniew Boży. Tych, którzy odmówią wsparcia dla ustaw religijnych oskarży się o ateizm lub brak patriotyzmu. Pojawi się opinia, iż lepiej by oni zginęli, niż cały świat miałby pogrążyć się w bezprawiu.

Najpierw przyjdą sankcje ekonomiczne (Ap.13:17), potem prześladowania (Ap.12:17), na koniec dekret śmierci (Ap.13:15). Przyjaciele okażą się wiarołomni, krewni nakłaniać będą do odstępstwa, a byli współwyznawcy dadzą się wykorzystać do dyskredytowania kościoła Bożego i jego nauk. Pan Jezus zapowiedział: "Wówczas wielu zachwieje się w wierze; będą się wzajemnie wydawać i jedni drugich nienawidzić" (Mt.24:10).

Kto nie pozna biblijnych zasad wiary, aby na nich oprzeć swe przekonania, zanim jeszcze ten czas nadejdzie, zachwieje się i upadnie. W godzinie próby liczyć się będzie wyłącznie osobista znajomość Słowa Bożego i społeczność z Chrystusem (Ap.14:12).

Pozycja czy staż w kościele nie zdadzą się na nic. Jak podmuch zimy strząsa liście pokazując, które drzewa są wiecznie zielone, tak czas ucisku ujawni z czego była wiara każdego (1Kor.3:12). Plewy będą wtedy odsiane (Am.9:9). Jezus przestrzegł: "Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona" (Mt.24:40-41).

Godzina próby, która zatwardzi jednych, wzmocni tych, którzy służyli Chrystusowi bez rezerwy. Biblia mówi o tym czasie: "Kto czyni nieprawość, niech nadal czyni nieprawość, a kto brudny, niech nadal się brudzi; kto sprawiedliwy, niech nadal czyni sprawiedliwość, a kto święty, niech nadal się uświęca" (Ap.22:11).

Czy prześladowania są możliwe w naszych cywilizowanych czasach? Ilekroć duch legalizmu zajmuje miejsce Ducha Bożego, ludzie ulegają demonom fałszywej religijności. Tak było w czasach Jezusa i w ciemnym średniowieczu. Apokalipsa ukazuje ludzi w dniach końca jako pijanych "winem nierządu" (Ap.18:3).

Demony czynią znaki i cuda (2Tes.2:7-12), przybierają postać aniołów i UFO, Marii i Jezusa. Twierdzą, że przychodzą od Boga. Oskarżą o nieszczęścia tych, którzy odrzucają ich doktryny. W rezultacie zwiedzeni ludzie będą sądzić, że czynią Bogu przysługę, prześladując Jego dzieci. Jezus zapowiedział: "Każdy, kto was zabija, będzie mniemał, że spełnia służbę Bożą. A to będą czynić dlatego, że nie poznali Ojca ani Mnie" (J.16:2-3).

Przywódcy religijni wydali Chrystusa na ukrzyżowanie w ręce rzymskiego aparatu władzy. Później zaś przyjęli fałszywego mesjasza, który poprowadził ich na rzeź z ręki tych samych Rzymian. Podobnie mieszkańcy świata w czasie końca odrzucą prawdziwe nauki, ale przyjmą antychrysta, który ich zgubi (Ap.16:19).

"W czasie końca - pisze prof. George Ladd z Fuller Theological Seminary - religia nie będzie dłużej czymś nominalnym. Każdy będzie musiał zadeklarować lojalność po stronie Chrystusa lub Antychrysta."⁽⁹⁾

¹"I ujrzałem na niebie znak inny - wielki i godzien podziwu: siedmiu aniołów trzymających siedem plag; tych ostatecznych, bo w nich się dopełnił gniew Boga.

²I ujrzałem jakby morze szklane, pomieszane z ogniem, i tych, co zwyciężają Bestię i obraz jej, i liczbę jej imienia, stojących nad morzem szklanym, mających harfy Boże.

³A taką śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka: Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny! Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów!

⁴Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo ujawniły się słuszne Twoje wyroki." (Ap.15:1-4).

Zanim Bóg ukazał Janowi pierwszą plagę, która oznacza koniec czasu łaski, zobaczył on rezultat pracy wykonanej przez Resztkę Bożą, która z poświęceniem głosiła trójanielskie poselstwo. Pieśń Mojżesza, którą zaśpiewają nad szklanym morzem wiązała się z doświadczeniem, jakie przeżyli Izraelici, gdy Bóg przeprowadził ich przez Morze Czerwone, chroniąc przed śmiercią z rąk Egipcjan (Wj.15).

⁵"Potem ujrzałem: w niebie została otwarta świątynia Przybytku Świadectwa

⁶I ze świątyni wyszło siedmiu aniołów, mających siedem plag, odzianych w czysty, lśniący len, przepasanych na piersiach złotymi pasami.

⁷I jedno z czterech Zwierząt podało siedmiu aniołom siedem czasz złotych, pełnych gniewu Boga żyjącego na wieki wieków.

⁸A świątynia napełniła się dymem od chwały Boga i Jego potęgi. I nikt nie mógł wejść do świątyni, aż się spełniło siedem plag siedmiu aniołów." (Ap.15:5-8).

Bóg nie wyznaczył końca czasu łaski arbitralnie. Tajemnica Boża, którą jest Ewangelia (1Tym.3:16) będzie głoszona, dopóki nie zabrzmi głos siódmego anioła (Ap.10:7). Ten głos oznaczał będzie, że na ziemi nie ma już niezdecydowanych. Każdy przyjął lub odrzucił pieczęć Boga. Wówczas dopiero Chrystus zakończy służbę orędowniczą w niebie, przygotowując się do przyjścia na ziemię (Ap.15:8).

W piętnastym rozdziale Apokalipsy akcent przesuwa się z czasu łaski i głoszenia poselstwa przestrogi na sąd i Prawo Boże. G. B. Caird w komentarzu do Apokalipsy zauważył: "Tym razem to nie Arka, lecz tablice świadectwa, które ona zawierała skupiają zainteresowanie apostoła Jana. Czas łaski minął i teraz Prawo Boże musi przejąć swą rolę."⁽¹⁰⁾

Jan zobaczył otwartą świątynię "przybytku świadectwa". Tym "świadectwem" był Dekalog w Arce Przymierza (Wj.31:18). Prawa Bożego nie osłania już ubłagalnia, która reprezentuje miłosierdzie, tak jak wtedy, kiedy Jezus był jeszcze w świątyni niebiańskiej (Ap.11:19). Sąd przedadwentowy rozstrzygnął już sprawę każdego człowieka. Chrystus mógł więc zakończyć służbę orędowniczą i przyjął od Ojca "panowanie, chwałę i władzę królewską" (Dn.7:14).

Kiedy niebiański Arcykapłan opuści niebo, aby przyjść na ziemię, świątynia w niebie napełni się dymem (Ap.15:8), co oznacza, że czas łaski dobiegł końca. Wówczas na ziemię spadnie siedem ostatnich plag (Ap.16).

Wiedząc, że od zakończenia czasu łaski do powtórnego przyjścia Chrystusa upłynie pewien czas, niektórzy obawiają się czy wytrwają bez Pośrednika w niebie. Sądzą, że Chrystus teraz oczyszcza ich swą sprawiedliwością, ale gdy zakończy niebiańską służbę będą musieli złożyć nadzieję w sobie.

Powyższy pogląd nie ma oparcia w Biblii. Wszyscy, którzy opierają nadzieję w zasługach Chrystusa żyjąc w zgodzie z Jego Słowem, otrzymają Jego sprawiedliwość. Jezus zagwarantował to mówiąc: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto słucha Słowa mego i wierzy Temu, który Mnie posłał, ma żywot wieczny i nie stanie przed sądem, lecz przeszedł ze śmierci do żywota" (J.5:24).

Szata sprawiedliwości Chrystusa okrywać będzie zbawionych także w czasie ucisku. Na cóż zdałoby się usprawiedliwienie w Jezusie, gdyby miało ono przestać funkcjonować wtedy, gdy potrzebować go będziemy najbardziej?

Apostoł Jan nazywa sprawiedliwych "zapieczętowanymi" (Ap.7:4). Tak, jak pieczęć zapobiegała w starożytności wprowadzeniu zmian w obłożonym nią dokumencie, tak los żadnego człowieka w czasie plag nie ulegnie już zmianie (Ap.22:11).

Szatan chce abyśmy koncentrowali się na sobie, zamiast na charakterze Jezusa, ponieważ sprawiedliwość konieczna do zbawienia przychodzi dzięki doskonałości Chrystusa. Przypowieść o szacie weselnej (Mt.22:12-14) uczy, by nie akcentować ludzkiej doskonałości, gdyż nawet nasze najlepsze wysiłki są niczym "szata splugawiona" (Iz.64:6).

Ci, którzy sądzą, że są doskonali, bo przestali grzeszyć, zwykle nie biorą pod uwagę faktu, że każdy grzeszy także, gdy nie popełnia złych czynów, a więc za każdym razem, gdy pomijamy sposobność, aby czynić dobrze: "Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu" (Jk.4:17). Tym większe dzięki Bogu, że naszą sprawiedliwością jest Chrystus! (Jer.23:6).

Czy ci, którzy trwają w grzechu będą zbawieni? Biblia mówi, że nie, gdyż tacy ludzie nie znają mocy Chrystusa. Jezus zbawia z grzechu, lecz nie w grzechu. Jego moc jest wystarczająca, aby nas od niego uwolnić (Hbr.2:18; Flp.4:13). Lud Boży będzie się brzydził grzechem:

"Każdy, kto w Nim mieszka, nie grzeszy; każdy, kto grzeszy, nie widział go ani go nie poznał. Dzieci, niech was nikt nie zwodzi; kto postępuje sprawiedliwie, sprawiedliwy jest, jak On jest sprawiedliwy. Kto popełnia grzech, z diabła jest, gdyż diabeł od początku grzeszy. A Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie. Kto z Boga się narodził grzechu nie popełnia, gdyż posiew Boży jest w nim, i nie może grzeszyć, gdyż z Boga się narodził. Po tym poznaje się dzieci Boże i dzieci diabelskie." (1J.3:7-10).

Słowa "popełnia grzech" (1J.3:8-9) oraz "grzechu nie popełnia" występują w powyższym fragmencie w czasie teraźniejszym ciągłym, który oznacza trwanie w grzechu, nie zaś sporadyczne, wyznane upadki. Ten sam czas pojawia się, gdy mowa o Szatanie, który "od początku grzeszy" (1J.3:8), czyli trwa w grzechu.

W tym samym liście Jan pisze "Dzieci moje to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca" (1J.2:1). Tu pojawia się czas przeszły dokonany (aoryst), oznaczający czynność nie mającą stałego charakteru. Nie jest wolą Boga, abyśmy grzeszyli, ale jeśli upadniemy, Biblia radzi nam wyznać grzech Bogu w skrusze, korzystając z pośrednictwa Pana Jezusa, a On odpuści nam "wszelką nieprawość" (1J.1:9).

Dzieci Boże nie trwają w grzechu. Szukają mocy Bożej, aby odnieść zwycięstwo nad każdą grzeszną skłonnością. Ucisk i prześladowania w czasie końca wzmocnią ich gorliwość i przybliżą do Jezusa, pomagając uwolnić się z ostatnich więzów grzechu.

PRZYPISY:

1. Time, 19 lipiec, (1993).

2. World, 4 lipiec (1992): 4.

3. Art. Bell, Whitley Strieber, The Coming Global Superstorm, 2000.

4. Time, 14 marzec (1994): 79.

5. Time, 14 kwiecień (1997): 56-57.

6. Ibid.

7. Time, 8 lipiec (1996): 56-7.

8. Cyt. w: Time, 9 sierpień (1993): 17.

9. George E. Ladd, A Commentary on the Revelation of John, Grand Rapids, Michigan: Eerdmans, 1972, s. 210.

10. G. B. Caird, The Revelation of St. John the Divine, Peabody, Massachusetts: Hendrickson Publishers 1966, s. 200.

Adres serwisu:
http://www.eliasz.pl

Chrzescijanski Serwis Promocyjny

Ostatnie zmiany: 31.12.2000 r.

[początek]