Fragment pochodzi z książki: Jonatana Dunkel "Apokalipsa: Ostatnie wydarzenia na ziemi w proroctwach Pisma Świętego". Zamówienia kierować na adres: Orion, skr. poczt. 39, 26-600 Radomsko.

W apokaliptycznych księgach segmenty prorocze nie zawsze następują w linearnym porządku, bliższym naszej europejskiej kulturze. Kolejne segmenty Apokalipsy zamiast postępować chronologicznie czasem biorą "pod lupę" najważniejszy element poprzedniego segmentu, aby omówić go bardziej szczegółowo.

W zgodzie z tą zasadą po rozdziale szesnastym, opisującym plagi i zniszczenie duchowego Babilonu, następują dwa rozdziały, które objaśniają jak do tego dojdzie. Podobnie w rozdziale dwudziestym, najpierw przedstawione są wydarzenia, które nastąpią po milenium, włącznie ze zniszczeniem Szatana i niezbawionych, a dopiero następna scena omawia sąd Boży nad nimi.

¹"Potem przyszedł do mnie jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz, i tak się odezwał do mnie: Chodź, ukażę ci wyrok na Wielką Nierządnicę, która siedzi nad wielu wodami,

²Z którą nierządu się dopuścili królowie ziemi, a mieszkańcy ziemi się upili winem jej nierządu.

³I zaniósł mnie w stanie zachwycenia na pustynię. I ujrzałem Niewiastę siedzącą na Bestii szkarłatnej, pełnej imion bluźnierczych, mającej siedem głów i dziesięć rogów.

⁴A Niewiasta była odziana w purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perły, miała w swej ręce złoty puchar pełen obrzydliwości i brudów swego nierządu.

⁵A na jej czole wypisane imię - tajemnica: Wielki Babilon. Macierz nierządnic i obrzydliwości ziemi.

⁶I ujrzałem Niewiastę pijaną krwią świętych i krwią świadków Jezusa, a widząc ją, bardzo się zdumiałem.

⁷I rzekł do mnie anioł: Czemu się zdumiałeś? Ja ci wyjaśnię tajemnicę Niewiasty i Bestii, która ją nosi, a ma siedem głów i dziesięć rogów." (Ap.17:1-7).

Anioł powiedział Janowi, że ujrzy Babilon, ale zamiast pogrążonego w gruzach miasta, apostoł ujrzał Niewiastę na Bestii. Niewiasta, zamiast reprezentować kościół Boży, ubrana jest niczym nierządnica i pijana krwią męczenników.⁽¹⁾ Jan żył w epoce, kiedy chrześcijaństwo było prześladowane przez państwo, toteż kościół pogrążony w odstępstwie i wykorzystujący państwo do prześladowania wyznawców Chrystusa był szokującym widokiem!

Nierządnica z Bestią ilustrują obraz rzeczy tuż przed powtórnym przyjściem Chrystusa.⁽²⁾ W czasach końca największym nieprzyjacielem ludu Bożego nie będą liberałowie ani ateiści, lecz ludzie religijni. Zgodnie z proroctwami Daniela i Apokalipsą antychrystem jest odstępcze chrześcijaństwo!

Ozdoby Nierządnicy: złoto, perły, drogie kamienie nawiązują do efodu, który arcykapłan przywdziewał w Dniu Sądnym (Wj.28:5.15-20).⁽³⁾ Napis na jej czole: "Wielki Babilon" (Ap.17:5), parodiuje słowa "Poświęcony Panu" z diademu na czole arcykapłana (Wj.28:36.38). Arcykapłan symbolizował Jezusa Chrystusa (Hbr.8:1-6). Aluzje do niego w jej ubiorze wskazują, że Nierządnica stawia siebie w miejscu Chrystusa, stając się antychrystem.

Zamiast "kielicha zbawienia" (Ps.116:13) Nierządnica podaje ludziom wino odstępczych nauk, a z władcami świata dopuszcza się nierządu (Ap.17:2). Nierząd w profetycznym języku to związek religii z polityką, kościoła z państwem, chrześcijaństwa z pogaństwem (Jer.2:20-31; 13:27; Ez.16:17-19; Oz.2:5).

Znamienna jest kara dla Nierządnicy za zwiedzenie, zbrodnie i nierząd: spalą ją w ogniu (Ap.17:16). Według starotestamentowego prawa cudzołóstwo karano ukamienowaniem (Pwt.22:23-24; J.8:5). Spalenie wymierzano tylko w jednym przypadku, gdy nierządu dopuściła się córka kapłana (Kpł.21:9). Podkreśla to, że Nierządnica symbolizuje chrześcijańskich przywódców, którzy stawiają ludzkie tradycje ponad Prawo Boże i autorytet Słowa Bożego.

Nierządnica ukazana jest w potrójnym przymierzu (1) z wodami, czyli ludami ziemi (Ap.17:15); (2) z królami ziemi, czyli władcami świata (Ap.17:2.13; Dn.7:24); (3) ze Szkarłatną Bestią, symbolizującą proreligijne systemy społeczno-polityczne. Znawca biblijnej eschatologii, profesor Hans LaRondelle pisze:

"Siedemnasty rozdział Apokalipsy rozróżnia w ramach Babilonu między miastem a jego wodami, między Babilonem a rzeką Eufrat, pomiędzy Nierządnicą a Bestią, na której ona siedzi. Usuwając symboliczną terminologię możemy powiedzieć, że Apokalipsa czyni różnicę między religijnymi przywódcami reprezentowanymi w Babilonie przez miasto-nierządnicę a politycznymi siłami, reprezentowanymi w Babilonie przez wody-bestię."⁽⁴⁾

Bestia ma siedem głów, które symbolizują systemy władzy używane przez Szatana do realizacji jego planów na ziemi. Siedmiogłowa Bestia przybiera kolor szkarłatny, gdy władze dopuszczają się "nierządu" z klerem. Wówczas jest "Bestią Szkarłatną" (Ap.17:3), "Smokiem barwy ognia" (Ap.12:3), czy bluźniącą "Bestią z Morza" (Ap.13:1). Natomiast, gdy przybiera charakter antyklerykalny, zwana jest w Apokalipsie "Bestią z Czeluści" (Ap.11:7; 17:8).

W księdze Daniela system władzy czasów końca podporządkowany klerowi zwany jest "Królem Północy", przez aluzję do Babilonu. Natomiast sekularny system władzy zwany jest "Królem Południa", czyli Egiptem (Dn.11:40-45). Oba są jednakowo wykorzystywane przez Szatana, aby prześladować lud Boży. Bestia ma więc dwa oblicza. W obu przypadkach chodzi o mieszkańców ziemi podburzonych przez Szatana przeciwko Resztce Bożej. Bestia Szkarłatna z Nierządnicą reprezentuje system zdominowany przez odstępczą religijność (Ap.17:3), natomiast Bestia z Czeluści system sekularny, antyreligijny i anarchiczny (Ap.11:7).

Celem Szatana jest wyniszczenie ludu Bożego, dlatego jego Bestia jest jednakowo niebezpieczna dla wierzących tak w formie teokratycznej, jak ateistycznej. Złem był papieski system, gdzie kościół rządził państwem (teokracja). Złem okazał się postulowany przez Platona, a wprowadzony w Rewolucyjnej Francji i Rosji system, gdzie państwo decyduje za swych obywateli (komunizm). Jedynym lekarstwem na zło, jakie niosą te skrajności jest zasada rozdziału kościoła od państwa, gdzie kościół nie wtrąca się w sprawy polityczno-ustrojowe, a państwo nie ingeruje w kwestie religijne. Tego nauczał Pan Jezus (Mt.22:21).

Smok symbolizował rządy podporządkowane religii pogańskiej, których apoteozą było Imperium Rzymskie (Ap.12:3). Smok nie nosi w Apokalipsie imion bluźnierczych, gdyż pogaństwo nie czyniło roszczeń o chrześcijańskiej naturze. Bluźnierstwo polega zaś na uzurpacji atrybutów Bożych i stawianiu siebie w miejscu Chrystusa. Takie roszczenia mogły być jedynie dziełem odstępczego chrześcijaństwa, dlatego nosi je Bestia z Morza (Ap.13:1). Bestia Szkarłatna cała okryta jest bluźnierstwami (Ap.17:3), gdyż reprezentuje ona apogeum odstępstwa, gdy prawie całe chrześcijaństwo zjednoczy się pod auspicjami antychrysta.

W trzynastym rozdziale Apokalipsy odstępczą religię symbolizuje Bestia z Morza, zamiast Nierządnicy, jak w rozdziale siedemnastym. Przyczyna leży zapewne w tym, że w średniowieczu sekularny element nie istniał, zaś władze państwowe były ściśle powiązane z kościołem. W czasach końca przymierze kościoła i państwa ukazane jest jako Nierządnica na Bestii, gdyż oba nie stanowią już takiej jedności, jak w czasach średniowiecznej teokracji.

Apokalipsa kontrastuje ze sobą dwie niewiasty. Niewiasta czysta to kościół Boży, który wydał na świat Mesjasza (Ap.12). Nierządnica to kościół cudzołożący z królami ziemi, posługując się ich władzą, aby prześladować lud Boży. Niewiasta czysta ukrywała się "na pustyni" przez 1260 lat średniowiecznej teokracji (Ap.12:6.14). Z kolei unia Nierządnicy i Bestii znalazła się "na pustyni",⁽⁵⁾ gdy Bestia z Morza otrzymała "śmiertelną ranę" pod koniec owych 1260 lat (Ap.11:7).

Śmiertelną raną był rozdział kościoła i państwa, który nastał w wielu krajach pod koniec XVIII wieku, kładąc kres prześladowaniom inspirowanym przez kościół. Unia Nierządnicy z Bestią powędrowała wtedy "na pustynię". Wyjdzie z niej, gdy Prawica Religijna zniesie rozdział kościoła od państwa. Odzyska moc za sprawą odstępczego protestantyzmu, który wywyższy znak jej autorytetu, stając się Fałszywym Prorokiem, który "sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona" (Ap.13:12).

Wtedy otworzą się drzwi dla nowego porządku świata, o którym od dawna marzą okultyści, komuniści i inni utopiści. Ceną pozyskania dlań papiestwa i protestantyzmu jest włączenie elementu religijnego do ogólnoświatowego ekonomiczno-politycznego systemu. Religia uzyska tak wielki wpływ na całym świecie, jakiego nie miała od czasów średniowiecza.

System ten symbolizowany w siedemnastym rozdziale Apokalipsy przez Nierządnicę na Bestii Szkarłatnej nazywa się "Wielkim Babilonem" oraz "Obrazem Bestii". Odzwierciedla bowiem zarówno babiloński, jak średniowieczny porządek rzeczy. Kiedy kościół wspierany przez państwo zdominuje życie społeczne, nastaną prześladowania podobne to tych w poprzednich epokach. Pojawi się Bestia, "która była i nie ma jej" (Ap.17:11).

Kluczem do siedemnastego rozdziału Apokalipsy jest odpowiedź na pytanie: Do jakiego okresu odnosi się widzenie Bestii i Nierządnicy na pustyni? Odpowiedź zawiera opis samej siedmiogłowej Bestii, która pojawia się w trzech rozdziałach Apokalipsy. Za każdym razem różni się ułożeniem diademów, co sygnalizuje upływ czasu, pomagając w identyfikacji okresu o jakim mowa.

W 12 rozdziale diademy znajdują się na głowach Bestii (Ap.12:3), gdyż władzę sprawowała jedna z siedmiu głów - pogański Smok reprezentujący Imperium Rzymskie.

W 13 rozdziale diademy znajdują się na dziesięciu rogach Bestii (Ap.13:1), gdyż był to czas panowania rogów wyrosłych na głowie Imperium Rzymskiego, a więc podzielonych państw Europy na czele z Małym Rogiem.

W 17 rozdziale Bestia nie ma diademów (Ap.17:3), gdyż po roku 1798 na skutek osłabienia papiestwa, związek kościoła i państwa powędrował w wielu krajach świata "na pustynię".

Apostoł opisuje tę wizję z perspektywy czasu, gdy Bestii "nie ma" (Ap.17:11). Opisane wydarzenia rozgrywają się, gdy odstępcze chrześcijaństwo na skutek "śmiertelnej rany", utraciło wsparcie świeckiego ramienia (Ap.13:3.12.14). W 1798 roku, po trwającej 1260 lat teokracji, Rewolucja Francuska dała początek rządom cechującym się rozdziałem religii od państwa (Ap.17:10).

Odtąd kościół nie ma wsparcia Bestii, aby egzekwować swe dogmaty i prześladować tych, którzy je odrzucają. Jest jak wdowa. Apokalipsa zapowiada jednak, że ta nieczysta unia wyjdzie z "pustyni" i kościół znów powie: "Zasiadam jak królowa i nie jestem wdową, i z pewnością nie zaznam żałoby" (Ap.18:7).

Niczym Jezabela, córka kapłana boga słońca, która użyła wpływu męża, króla Achaba, aby prześladować wyznawców Boga, odstępczy kościół w średniowieczu wydawał tych, których uznał za heretyków na śmierć w ręce świeckiego aparatu władzy. W czasach końca będzie podobnie, dlatego przymierze Nierządnicy ze świeckimi władcami nazwane jest "Obrazem Bestii" (Ap.13:12-16).

Siedem głów Bestii jest aluzją do babilońskiego systemu wiary. Symbolizował go siedmiogłowy smok.⁽⁶⁾ Tych samych siedem głów nosi Smok (Ap.12), a także Bestia z Morza (Ap.13) oraz Bestia Szkarłatna (Ap.17). Wskazuje to, że apokaliptyczne Bestie symbolizują kolejne systemy władzy, które prześladują lud Boży (Dn.7:6; 8:22).

W proroctwach biblijnych "głowy" reprezentują całe mocarstwa (Dn.7:6; 8:8.22), dlatego anioł objaśniający znaczenie wizji, zinterpretował "siedem głów" jako "siedem gór" (Ap.17:9). "Góry" reprezentują mocarstwa, nie zaś pojedynczych władców (Dn.2:34.44; Jer.51:25). Głów Bestii nie można więc odnosić do rzymskich cesarzy czy innych władców, jak zakładają komentarze preterystyczne. "Siedem gór", na których siedzi Nierządnica (Ap.17:9) nie odnosi się też zapewne do siedmiu "wzgórz" Rzymu. Ilekroć bowiem w Apokalipsie występuje słowo ore, tylekroć tłumaczone jest jako "góry", a nie "pagórki".⁽⁷⁾

Zarówno siedem gór, jak siedem głów to symbol kolejnych systemów władzy, przy pomocy których Szatan prześladuje lud Boży na ziemi.⁽⁸⁾ Smok czynił to przed okresem 1260 lat, Bestia z Morza podczas 1260 lat, zaś Bestia Szkarłatna po tym okresie.

Zanim zapoznamy się z fragmentem Apokalipsy, który słusznie uważany jest w niej za najtrudniejszy, pamiętajmy, że głowy to religijno-polityczne systemy, które nastają jeden po drugim, podczas gdy dziesięć rogów to współistniejące ze sobą władze, które składają się na poszczególne głowy.

⁷"I rzekł do mnie anioł: Czemu się zdumiałeś? Ja ci wyjaśnię tajemnicę Niewiasty i Bestii, która ją nosi, a ma siedem głów i dziesięć rogów.

⁸Bestia, którą widziałeś, była i nie ma jej, ma wyjść z Czeluści, i zdąża na zagładę. A zdumieją się mieszkańcy ziemi, ci, których imię nie jest zapisane w księdze życia od założenia świata - spoglądając na Bestię, iż była i nie ma jej, a ma przybyć.

⁹Tu trzeba zrozumienia, o mający mądrość! Siedem głów to jest siedem gór tam, gdzie siedzi niewiasta.

¹⁰I siedmiu jest królów: pięciu upadło, jeden istnieje, inny jeszcze nie przyszedł, a kiedy przyjdzie, ma na krótko pozostać.

¹¹A Bestia, która była i nie ma jej, i ona jest ósmym, a jest spośród siedmiu i zdąża na zagładę.

¹²A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu jest królów, którzy władzy królewskiej jeszcze nie objęli, lecz wezmą władzę jakby królowie na jedną godzinę wraz z Bestią.

¹³Ci mają jeden zamysł, a potęgę i władzę swą dają oni Bestii.

¹⁴Ci będą walczyć z Barankiem, a Baranek ich zwycięży, bo Panem jest panów i Królem królów - a także ci, co z Nim są: powołani, wybrani i wierni.

¹⁵I rzecze do mnie: Wody, które widziałeś, gdzie Nierządnica ma siedzibę, to są ludy i tłumy, narody i języki.

¹⁶A dziesięć rogów, które widziałeś, i Bestia - ci nienawidzić będą Nierządnicy i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i będą jedli jej ciało, i spalą ją ogniem,

¹⁷Bo Bóg natchnął ich serca, aby wykonali Jego zamysł, i to jeden zamysł wykonali - i dali Bestii królewską swą władzę, aż Boże słowa się spełnią.

¹⁸A Niewiasta, którą widziałeś, jest to Wielkie Miasto, mające władzę królewską nad królami ziemi." (Ap.17:7-18).

Jan został zabrany w widzeniu do czasu, gdy przymierze Nierządnicy i Bestii jest "na pustyni", a więc gdy unia kościoła i państwa nie istniała (Ap.17:3). Taki stan rzeczy zapanował pod koniec 1260 lat (538-1798). Fraza "pięciu upadło", a szósty "jest" (Ap.17:10) odnosi się więc do okresu po roku 1798.

Pierwsze cztery głowy zgodnie z proroctwem Daniela to: Babilonia, Medo-Persja, Grecja, Imperium Rzymskie. Ich sukcesorem jest piąte głowa, która otrzymała cios po 1260-letniej teokracji. Piątą głową byłoby więc papiestwo. Po 1798 roku pojawił się system rządów wolny od bezpośredniego wpływu kościoła.

Pojawienie się kolejnej głowy nie oznacza, że poprzednie znikły. Na przykład, Smok symbolizujący rzymskie pogaństwo nie zniknął po rozpadzie Imperium Rzymskiego. Podobnie papiestwo nie przestało istnieć po otrzymaniu "śmiertelnej rany". Nie znikła też antyklerykalna Bestia z Czeluści, mimo ciosu ze strony "świętego przymierza" zawartego przez papiestwo i USA. Bestia ma wciąż siedem głów. Jedna dominuje, ale pozostałe są obecne.

Niektórzy rozpoczynają sekwencję siedmiu głów od Asyrii i Egiptu, po czym dodają Babilonię, Persję, Grecję i Rzym, tak jakby siedemnasty rozdział Apokalipsy był napisany z perspektywy I wieku n.e. Papiestwo staje się przez to siódmą głową, która "ma na krótko pozostać" (Ap.17:10). Teza ta ma wiele słabości. Po pierwsze, jeśli to Rzym pogański jest szóstą głową, która "jest", a papiestwo siódmą, która ma nadejść, wówczas zachodzi pytanie o jaką bestię chodziło, gdy mowa, że "była i nie ma jej"? (Ap.17:8.11). Po drugie, okres 1260 lat byłby "krótkim", choć przekracza długość panowania Babilonu, Rzymu, Persji i Grecji razem wziętych! Po trzecie, żadna sekwencja prorocza księgi Daniela i Apokalipsy nie zawiera Asyrii i Egiptu. Jeśli zaś uwzględnić więcej mocarstw, to dlaczego pominąć inne narody, które nastawały na lud Boży w starożytności.⁽⁹⁾

Jak zauważyliśmy wcześniej, apostoł Jan został przeniesiony w wizji w czasy, kiedy unia Nierządnicy z Bestią poszła "na pustynię", co stało się po 1260-letniej teokracji. Proroctwa ukazują papiestwo jako spadkobiercę Babilonu, Persji, Grecji i Rzymu (Ap.13:1-10), co czyni papiestwo piątą głową. Szósta pojawia się w okresie rozdziału kościoła od państwa. Jest inna, tak jak ambiwalentna jest odgrywająca w tym okresie ważną rolę Bestia z Ziemi.

Bestia z Ziemi pojawia się w Apokalipsie między Bestią z Morza a Bestią Szkarłatną. Ma dwa rogi, dzięki czemu przypomina chrześcijańskiego baranka i wywodzi się z "Ziemi", która "przyszła z pomocą" Niewieście (Ap.12:16). W swej "barankowej" fazie Bestia z Ziemi symbolizuje protestanckie Stany Zjednoczone, które dzięki konstytucyjnemu rozdziałowi kościoła od państwa stały się wielkim obrońcą praw człowieka. Ameryka, gdy usunie ten rozdział, stanie się bestią, która w dalszej części Apokalipsy zwana jest "Fałszywym Prorokiem". Nawiązuje to do jej charyzmy i chrześcijańskich pozorów. To Fałszywy Prorok tchnie życie w Obraz Bestii (Ap.13:15), której "nie ma" w czasie panowania szóstej głowy.

Rozdział kościoła od państwa utworzył szóstą głowę Bestii, która "jest", gdy unia kościoła i państwa powędrowała na "na pustynię". Szósty ma dwa oblicza. Pierwsze antyreligijne zrodziło ateizm państwowy. Drugie religijne zrodziło Prawicę Religijną. Pierwsze, symbolizowane w księdze Daniela przez Króla Południa ustąpiło pod presją Króla Północy - przymierza pod prymatem papiestwa (Dn.11:40). W rezultacie kościół katolicki, a gdzie niegdzie prawosławny zaczyna odgrywać podobną rolę w polityce i życiu społecznym, jak w średniowieczu. W Stanach Zjednoczonych do tego samego zmierzają protestanci związani z Prawicą Religijną.

Siódmą głowę, ostatni, a zarazem ogólnoświatowy system religijno-polityczny utworzy pogański Smok ze swymi dwoma "chrześcijańskimi" sojusznikami. Pogańska moc spirytyzmu (czwarta głowa), papiestwo (piąta głowa) i odstępczy protestantyzm (szósta głowa) w powiązaniu z sekularnymi mocami utworzą koalicję zwaną w Apokalipsie "Wielkim Babilonem". Nazwa ta bierze się stąd, że trójprzymierze Smoka, Bestii z Morza i Fałszywego Proroka (Ap.16:13) jest dziedzicem wszystkich odstępczych systemów, począwszy Nimroda i budowniczych wieży Babel.

Czas teraźniejszy ciągły użyty w greckim oryginale, gdy mowa o Nierządnicy - Wielkim Mieście "mającym władzę" nad królami ziemi (Ap.17:18) wskazuje na jego uniwersalny charakter i ciągłą obecność na ziemi. Za tym symbolem nie kryje się bynajmniej tylko jedna instytucja (np. papiestwo), lecz wszystkie mocarstwa oraz organizacje religijne na przestrzeni dziejów, które uległy Szatanowi, stając się jego narzędziem w prześladowaniu prawdziwych wyznawców Jezusa Chrystusa.

Papiestwo (piąta głowa), które odzyskało swe dawne znaczenie pokonując największego wroga (komunistyczny ateizm) przy pomocy Stanów Zjednoczonych (szósta głowa), stanie na czele tego przymierza. Ale jego prawdziwym spiritus movens okaże się Smok (czwarta głowa), którego pogańskie nauki (świętość dnia słońca, wieczne męki piekielne, nieśmiertelność duszy) powiążą chrześcijaństwo z pogańskim mistycyzmem. Moc Smoka złączy religie świata, powodując fałszywe cuda i objawienia, aby przekonać je o Bożym błogosławieństwie. Ta sama moc omota środowiska sekularne poprzez ruch New Age, zjawiska UFO i sekretne towarzystwa promujące okultystyczną filozofię.

Szatan umiał zjednoczyć wrogo nastawione do siebie frakcje religijne i polityczne, aby zniszczyć Jezusa. Pojednał na krótką chwilę polityczną władzę pogańskiego Rzymu z religijną władzą Sanhedrynu. Nie inaczej będzie w ostatnich dniach. Uda mu się "na krótko" (Ap.17:19) pojednać papiestwo i odstępczy protestantyzm z pogaństwem i władzami świeckimi. Za sprawą tego religijno-politycznego przymierza wyłoni się Bestia, której długo nie było, a z nią "ucisk, jakiego nie było" (Dn.12:1).

Kiedy wyniszczenie ludu Bożego wydawać się będzie rzeczą pewną, na skutek Bożej interwencji nastąpi niespodziewany zwrot, obrót wydarzeń, który wzbudzi zdumienie mieszkańców ziemi (Ap.17:8).

PRZYPISY:

1. W starożytności nierządnice często miały swe imię wypisane na czole.

2. Nierządnica dosiadająca Bestii nie jest źródłem mocy w tym związku. Wskazuje na to fakt, że anioł rozpoczyna od niej objaśnienie wizji, a także słownictwo siedemnastego rozdziału Apokalipsy. W sześciu pierwszych wersetach aż 102 słowa poświęcone są Nierządnicy, a tylko 12 odnosi się do Bestii, ale w objaśnieniu wizji, anioł koncentruje się niemal wyłącznie na Bestii, toteż tylko 36 słów odnosi się do Nierządnicy, zaś aż 243 do Bestii! (Ap.17:7-18).

3. Zob. J. Massyngberde Ford, Revelation, Garden City, New York: Doubleday & Company, 1975, s. 288.

4. Symposium on Revelation - Book II, red. Frank B. Holbrook, Silver Spring, Maryland: Biblical Research Institute, 1992, s. 376.

5. Brak przedimka (artykułu) określającego przed tym słowem wskazuje, że chodzi o specyficzne okoliczności, a nie o konkretną lokalizację.

6. Każda z jego głów reprezentowała planetę poświęconą jednemu z głównych bożków babilońskich.

7. Zob. Ap.6:14-16; 14:1; 16:20; 21:10.

8. Zob. Kenneth Strand w: Symposium on Revelation - Book II, Silver Spring, Maryland: Biblical Research Institute, 1992, s. 191.

9. Np. Amalekitów (Lb.24:20; Wj.17:8), Kananitów, Amorytów, Hetytów (Wj.33:2; 34:11) czy Edomitów (Lb.20:14-21).

Adres serwisu:
http://www.eliasz.pl

Chrzescijanski Serwis Promocyjny

Ostatnie zmiany: 31.12.2000 r.

[początek]