LAMPY I OLIWA

Przypowieść o dziesięciu pannach (Mat. 25, 1 - 13) ukazuje stan kościoła przed powtórnym przyjściem Chrystusa na Ziemię. Panny to lud Boży, oczekujący na oblubieńca - Jezusa. Mają one dwie rzeczy: lampę i oliwę. Pięć z nich zabrało wystarczającą ilość oliwy, natomiast pozostałym pannom zabrakło tego cennego paliwa. Odeszły więc, aby kupić oliwę, w konsekwencji czego spóźniły się na wesele i zastały zamknięte drzwi.

W interpretacji tego fragmentu Biblii zazwyczaj skupiamy się na oliwie, a właściwie na jej braku u pięciu głupich panien. Oliwa jest symbolem Ducha Świętego, który zamieszkuje serca wierzących (Zach. 4, 1-6). Duch Święty potrzebny jest wierzącemu do zrozumienia Słowa Bożego, odróżniana prawdy od fałszu, uświęcania serca, zmiany charakteru, doskonalenia się zgodnie z zaleceniami Jezusa.

Lampy symbolizują Słowo Boże (Ps. 119, 105), znajomość prawdy od strony teoretycznej - przykazań i obietnic. Znajomość Słowa Bożego bez obecności Ducha Świętego nic nam nie da, podobnie jak lampa bez paliwa nie zaświeci (Jan 5, 39.4O).

Słyszałem raz wypowiedź, że niepotrzebna nam znajomość Biblii i przestrzeganie jej przepisów, skoro musimy troszczyć się o obecność Ducha Świętego. Jeśli On będzie w nas obecny, to niepotrzebne będzie stosowanie się do wszystkich przykazań.

Czy możliwe jest, abyśmy gościli w swym sercu Ducha, a jednocześnie odsuwali autorytet Pisma Świętego? Sama oliwa nie oświetli pomieszczenia. Musi znajdować się w lampie, wtedy spełni swą rolę i da Światło. Prawdą jest, że litera zakonu nas nie zbawi, że potrzebne jest oddanie naszego życia przewodnictwu Ducha Świętego; nie możemy jednak z jednej skrajności wpadać w drugą.

Na wesele weszły panny mające lampy i oliwę, czyli znające, Słowo Boże i żyjące według jego zaleceń, a jednocześnie ufające Bogu i poddające się wpływowi Ducha Świętego, który zastępuje tu, na Ziemi Chrystusa (Jan 14, 16-17.21.26).