|
|
Samuelle Bacchiocchi
Tytuł oryginału w języku angielskim:
Divine Reset For Human Restlessness
(A Theological Study Of The Good News Of The Sabbath For Today)
PL ISBN 83-00-00407-6
Wydanie I
Wydawnictwo ZNAKI CZASU, Warszawa 1985 r.
W tej prezentacji starałem się zachowac strukturę książki przez zaprezentowanie układu nagłówków. W taką obudowę wstawiłem poniższe fragmenty książki.
(...) Oprócz kilku fragmentów tej ksiązki, które napisałbym z nieco innej pozycji, jest ona kolejnym wielkim arcydziełem z zakresu literatury dnia sobotniego. Oprócz miejsc, które są powszechnie zrozumiałe, przecietny czytelnik może uznać tę książkę jako napisaną szczególnie dla człowieka wiernie przestrzegajacego Dnia Pańskiego. Ksiązka nie jest pracą polemiczną. Jest praktycznym ujeciem tego, w jaki sposób sobota, dzień odpocznienia, nabozeństwa i służby może stanowić boskie lekarstwo na niektóre z dzisiejszych ludzkich problemów. Mówi na temat znaczenia i poselstwa dnia sobotniego do chrześcijan dzisiejszego swiata. Celem autora było wykazanie, w jaki sposób różne znaczenia tego dnia, przeanalizowane tak gruntownie, pozwalają w końcu, aby Chrystus wniósł w nasze zycie odpoczynek, radość i pokój. (...)
Dr JAMES P. WESBERRY
Redaktor czasopisma "S u n d a y"
Dyrektor Aliansu Dnia Pańskiego
w Stanach Zjednoczonych
Saturn
Fazy księżyca
Sabattu
Okres siedmiu dni
Instytucja społeczna
Dni targowe
Kryzys tożsamości
Apologetyczna potrzeba
Nieobecność "soboty"
Nieobecność rozporządzenia
Brak przykładu
Tendencje legalistyczne
Konflikt ze współczesną nauka
Marek 2,27
Jan 5,17
Hebrajczyków 4,1-11
Tradycja żydowska
Wczesny Kościół
Średniowiecze
Luteranizm
KATOLICYZM
Sabatarianie
Tradycja reformacyjna
Nie rozwiązana sprzeczność
Z zarysu, jaki sporządziliśmy na podstawie biblijnego i historycznego świadectwa o powstaniu soboty zdają się wynikać trzy główne wnioski.
- Po pierwsze, w Piśmie Świętym istnieje nieomylna zgodność potwierdzająca powstanie soboty przy stworzeniu.
- Po drugie, istotna i najstarsza tradycja żydowska wywodzi powstanie soboty z kulminacji stworzenia
- Po trzecie, w historii chrześcijaństwa znaleźliśmy znamienne poparcie edenicznego powstania soboty, nie tylko wśród święcących ten dzień, dzień siódmy, ale też wśród wielu święcących niedziele. Ci drudzy bronili soboty, jako rozporządzenia z czasu stworzenia, aby uzasadnić niedziele, jako chrześcijański sabat.
Kwestionowanie soboty stworzenia pochodzi głównie z dwóch stron:
- z jednej strony od chrześcijan, którzy oburzają się i sprzeciwiają legalistycznemu sabatarianizmowi;
- z drugiej strony, od uczonych, którzy odrzucają historyczność Pięcioksięgu, a szczególnie historii stworzenia.
Argumentacja, oparta na przypuszczalnej przewadze historycznych dowodów słuszności soboty, jako pamiątki stworzenia, dostarczyłaby historycznych danych ostatecznemu kryterium dla przyjmowania lub odrzucania biblijnej doktryny. Jednak prawo większości nie jest zasadą przyjętą w biblijnej interpretacji (hermeneutyce). Nasze studium planowane jest jedynie po to, by wykazać że wiara w sobotę stworzenia zakorzeniona jest głęboko w Piśmie Świętym, jak i historii. Odrzucanie takiej nauki przez określenie jej "przesadnie legalistyczną, czy niezgodną ze współczesną nauką" może doprowadzić do oszukiwania samego siebie, bowiem takie określenie ani nie wyjaśnia uczciwie biblijnego nakazu, ani nie odciąża chrześcijanina od obowiązku jego przestrzegania.
Nasze poszukiwanie wykazało, że zgodnie z jednomyślnym świadectwem Pisma Świętego powstanie soboty tkwi swymi korzeniami w stworzeniu i wyraża początek historii ludzkości. Jakie są praktyczne korzyści nauki biblijnej dla chrześcijańskiej wiary?
- Na pierwszym miejscu to, że święcenie sabatu nie jest czasowym, żydowskim prawem ceremonialnym, ale wiecznym nakazem, obowiązującym wszystkie stworzenia.
- Po drugie, oznacza to, że - jak słusznie stwierdziła Elizabeth E. Platt - "nasze korzenie tkwią w sobocie; w niej należymy do planu Bożego od Genesis, aż do Wieczności".
- P trzecie, posiadamy pewność, że początki nasze są dobre, bowiem zakorzenione są w samym Bogu.
- A w końcu - że świat nasz i nasze istnienie mają wartość, ponieważ nie są wytworem przypadku, ale uosobionym stworzeniem miłującego Boga.
Nie żyjemy już w doskonałym początku, ale w niedoskonałym środku: w wieku charakteryzującym się niesprawiedliwością, chciwością, przemocą, zniszczeniem, cierpieniem i śmiercią. Pośród chaosu i nieporządku naszego wieku, poszukujemy pewności, sensu i nadziei. Sobota przynosi nam każdego tygodnia zapewnienie i nadzieje. Zapewnia nas, że nasz początek i przeznaczenie związane jest z Bogiem. Daje nam poczucie sensu związku z przeszłością i nadzieję na przyszłość. Zaprasza nas do odpoczynku w Bogu, podczas gdy żyjemy w niespokojnym środku i czekamy na koniec (przecież nieograniczony), na odpoczynek i pokój Boży (Hebr. 4,9), dla którego zostaliśmy stworzeni. I takie jest poselstwo soboty stworzenia: Dobra Nowina Początków Ludzkości.
Podstawa prawdziwego nabożeństwa
Odnawiając wiarę w Stworzyciela
Cotygodniowa przerwa
Okno do wieczności
Pokarm fizyczny
Słowo Boże
Ogniwo pomiędzy zakonem, a łaską
Ogniwo pomiędzy przybytkiem a Izraelitami
Świętość soboty a Emmanuel
Odpoczynek jako wolność od pracy
Odpoczynek, jako wolność dla Boga
Boska perspektywa
Pracuj przez sześć dni
Odpocznij dnia siódmego
Pan-sabatyzm
Prawo i łaska w przymierzu
Znaki i symbole przymierza
Niezwykły symbol
Niezwykły początek
Niezwykłe przetrwanie
Niezwykła funkcja
Niezniszczalny
Uniwersalny
Wyrzeczenie się
Odnowienie
Odnowa fizyczna
Odnowa społeczna
Odnowa duchowa
Sobota a natura Boża
Antidotum na bałwochwalstwo
Boskie zobowiązanie
Ludzkie zobowiązanie
Na początku postawiliśmy pytanie: Jakie istotne cechy ma sobota, które pozwalają jej funkcjonować jako pełen znaczenia symbol bosko-ludzkich stosunków przymierza? W rozdziale tym rozważaliśmy siedem znamiennych aspektów.
- Po pierwsze jako znak boskiego prawa własności, sobota nieustannie przypomina wierzącemu o jego przynależności do Boga.
- Po drugie, jako Boża świętość zawarta w czasie, sobota zapewnia wierzącego, który ją świeci, o jego boskim wyborze i misji na tym świecie.
- Po trzecie, jako niezniszczalny i uniwersalny symbol, sobota pozostaje zawsze świeża w swoim znaczeniu i uzdalnia każdego człowieka do wyrażenia swego oddania Bogu.
- Po czwarte, jako symbol chrztu, sobota daje cotygodniową możliwość odnowienia przymierza chrztu przez ponowne doświadczenie samowyrzeczenia, oraz możliwość zarówno fizycznego, społecznego jak i duchowego odnowienia.
- Po piąte, jako symbol, sobota chroni wierzącego przed bałwochwalstwem, przypominając mu o duchowym charakterze jego stosunku przymierza z Bogiem
- Po szóste, jako trafny symbol obopólnego zobowiązania, sobota ponownie zapewnia ludzkość o dostępności Boga i zaprasza wierzącego, aby wyraził swoja przynależność do Boga, oferując mu szczególną miarę czasu - dzień siódmy - jako znak określający jego całe życie.
- W końcu, jako pamiątka Bożego zbawczego działania, sobota daje zdolność wierzącemu do doświadczenia i uczczenia pięknego zapewnienia o Bożej miłości i uczczenia Dobrej Nowiny Przynależności do Boga i Jego ludu.
Obietnica Emmanuela
Odpoczynek sobotni w Liście do Hebrajczyków
Trzy poziomy znaczenia
Odpocznienie sobotnie w Starym Testamencie
Odpocznienie sobotnie w literaturze żydowskiej
Sobota a odkupienie
Pamiętając o wyzwoleniu
Sabatowe lata
Zbawcze cechy lat sabatowych
Lata sabatowe a Mesjasz w Starym Testamencie
Wzorzec święcenia soboty?
Mesjańskie wypełnienie sabatniego wyzwolenia
Sabat doroczny, czy cotygodniowy?
Sabatnie wyzwolenie a odkupienie Zbawiciela
Wolność w dzień sobotni
Sobotnie wyzwolenie a odkupienie przez Zbawiciela
Podobieństwa
Negacja, czy wyjaśnienie soboty?
Znaczenie przysłówka "aż dotąd"
Znaczenie czasownika "działa"
Znaczenie teologiczne
Przykład Dawida
Przykład kapłana
Chrystus a świątynia
Autorytet, czy legalność?
Chrystus, interpretator zakonu.
Wszelkie prawa muszą być interpretowane. Przypadek z kapłanami dostarcza nam odpowiedniego przykładu. Prawo nakazywało im pracować w sobotę (4 Moj, 28,9; 3 Moj. 24,8), zmuszając ich tym samym do przestąpienia innego prawa - tego o odpoczynku w dzień sobotni (2 Moj. 20,8-10). Co to oznacza? Po prostu to, że litera zakonu nie może być stosowana bez zastanowienia, a musi być interpretowana w zależności od zastosowania do danego przypadku. W społeczeństwie amerykańskim Sąd Najwyższy działa jako ostateczny interpretator intencji praw kraju. Jest to ten autorytet, jaki przypisuje sobie Chrystus nazywając Siebie "Panem sabatu" (Mat. 12,8; Marek 2.28). Nie jest to autorytet dla zniesienia lub zastąpienia przykazania o sobocie czymkolwiek, a raczej dla odsłonięcia jego prawdziwej boskiej intencji.
Autorytet ten okazuje Chrystus jako interpretator prawdziwego znaczenia czwartego przykazania, przedstawiając pięć znamiennych argumentów w obronie niewinności Swoich uczniów.
- Po pierwsze, Pan powołuje się na Dawida, aby zatwierdzić ogólną zasadę, ze zakon przyznaje wyjątki (Mat. 12,3; Marek 2,25).
- Po drugie, Chrystus podaje szczególny przykład wyjątkowego wykorzystania soboty przez kapłanów, by udowodnić, iż przykazanie nie wyklucza, a potwierdza służbę na rzecz duchowych potrzeb ludzi (Mat. 12,5).
- Po trzecie, Chrystus przypisuje Sobie i Swoim uczniom takie same przywileje sobotnie, jakie mieli kapłani, ponieważ jako Ten, który jest ponad świątynią i jej kapłaństwem (Mat. 12,6), On i również Jego naśladowcy, podobnie jak kapłani, muszą wykonywać służbę zbawienną dla potrzebujących grzeszników.
- Po czwarte, cytując wypowiedz Ozeasza: "Miłosierdzia chcę, a nie ofiary" (Mat. 12,7) Jezus wyjaśnia, ze kolejność co do ważności w przestrzeganiu soboty jest taka: najpierw służba miłości względem potrzebujących, a następnie wypełnienie rytualnych przepisów.
- W końcu Jezus potwierdza Swoje panowani nad sobotą, to znaczy Jego prawo do interpretacji jego znaczenia, ponownie potwierdzając fundamentalną zasadę, że sobota została ustanowiona dla zapewnienia ludzkiego dobrobytu (Marek 2,28). W konsekwencji tego nie reagowanie na ludzki potrzeby na konto przykazania o sobocie jest wypaczeniem jej pierwotnego celu.
Odpoczynek Zbawiciela a sobota
Charakter Chrystusowego odpocznienia
Literalne, czy symboliczne święcenie soboty?
Obecny, czy przyszły?
Przedawniony, czy aktualny?
Nie rozwiązana sprzeczność
Charakter sobotniego odpoczynku
Dobra nowina odkupienia
Całkowita odpowiedz
Lekarstwo na kult pracy
Lekarstwo na kult wolnych dni
Doświadczenie boskiego odpocznienia
Boska służba
Obchodzenie święta
Antidotum na fałszywe oddawanie czci
Objawienie
Potrzeba refleksji
Sobota medytacją
Podstawy medytacji
Porządek dla życia
Odnowa moralna
Odnowienie duchowe
Zbawić, czy zabić?
Zrozumienie, czy niezrozumienie?
Skoncentrowanie na Bogu
Wolność i radość
Odświeżający
Przymus, czy przekonanie?
Wartość przyrody
Dualistyczne, błędne zrozumienie.
Kosmiczne odkupienie
Szafarstwo
Ograniczenie
Podziw
Ostatnie zmiany: 22.05.1999 r.
[początek]
