ad. 5 Słowo Boże przedstawia Chrystusa jako chodzące Pańskie Prawo, chodzącą Dobroć- był bez grzechu w ludzkim ciele, bo zachowywał wszystkie przykazania Boże. Jan. 8, 46 "Kto z was udowodni Mi grzech? Jeśli prawdę mówię, dlaczego Mi nie wierzycie?" Jan. 15, 10. Jako wzór dla nas. l Jan 2, 6 "Po tym właśnie poznajemy, że jesteśmy w Nim. Kto twierdzi, ze w Nim trwa. powinien również sam postępować lak, jak On postępował". Bóg jest niezmienny w swoich przykazaniach, także Jezus jest niezmienny i nie przyszedł po to, by zmieniać przykazania Boże, ale przykładnie je wypełniać. Jakub l, 16. 17 "Nie dajcie się zwodzić, bracia moi umiłowani! Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności". Hebr. 13,8 "Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki"
Chrystus Pan nie przyznaje się do zmienionych przykazań Bożych, ale do wszystkich 10 przykazań z Pisma Świętego. Mat. 5, 17-18 "Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków Nie przyszedłem znieść ALE WYPEŁNIĆ. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni".
Mat. 15, 3- 9 "On im odpowiedział- Dlaczego i wy przestępujecie przykazania Boże dla waszej tradycji? Bóg przecież powiedział: "Czcij ojca i matkę" oraz "kto złorzeczy ojcu i matce, niech poniesie śmierć" Wy zaś mówicie: Kto by oświadczył ojcu lub matce: Darem (złożonym w ofierze) jest to, co dla ciebie miało być -wsparciem ode mnie, ten nie potrzebuje czcić swego ojca ni matki. I tak ze względu na waszą tradycję znieśliście przykazania Boże. Obłudnicy, dobrze prorokował o was prorok Izajasz: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie, ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi"
Jak. 2, 10- 12 "Choćby kto przestrzegał całego Prawa, a przestąpiłby jedno tylko przykazanie, ponosi winę za wszystkie. Ten bowiem, kto powiedział "Nie cudzołóż!" powiedział także: "Nie zabijaj!" Jeżeli więc nie popełniasz cudzołóstwa, jednak dopuszczasz się zabójstwa, jesteś przestępcą wobec Prawa. Mówcie i czyńcie tak, jak ludzie, którzy będą sądzeni na podstawie Prawa wolności". Apostoł Jakub po wniebowstąpieniu Chrystusa potwierdza wszystkim czytelnikom Pisma Świętego wypełnienie całości Dekalogu Bożego dla wszystkich ludzi na ziemi.
Jezus był wzorem w zachowywaniu każdego przykazania Prawa Bożego. Jan 15, 10 "Jeżeli będziecie zachowywać moje przykazania, bodziecie trwać w miłości mojej, tak jak -Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w miłości Jego"
l Jana 2, 6- 7 "Po tym właśnie poznajemy, że jesteśmy w Nim. Kto twierdzi, że w Nim trwa. powinien również postępować tak, jak On postępował. Umiłowani, nie pisze do was o nowym przykazaniu, ale o przykazaniu istniejącym od dawna, które mieliście od samego początku; tym dawnym przykazaniem jest nauka, którąście słyszeli".
Łk. 4, 16 "Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychowywał W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać"
l Jana 5, 3 "...albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie": Jezus powiedział do wszystkich: "Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawie mu siebie".
Jan 14, 21 Lecz "Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia, ponieważ grzech jest bezprawiem. Wiecie, że On się objawił po to, aby zgładzić grzechy, w Nim zaś nie ma grzechu. Każdy kto trwa w Nim, me grzeszy, żaden zaś z tych, którzy grzeszą, nie widział Go ani nie poznał" l Jana 3, 4- 6. To nie Chrystus ani apostołowie zmienili lub usunęli Prawo Dekalogu Bożego, ale szatan, ponieważ On nie lubi przykazań Bożych i gniewa się na Kościół, który je zachowuje.
Ap. 12, 17 - "I rozgniewał się smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa".
Ps. 40, 8-10 "Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę: w zwoju księgi o mnie napisano: Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę, a prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu. Głosiłem Twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu, oto nie powściągałem warg moich- Ty wiesz, o Panie". Jezus idąc na świat, niósł Prawo Boże w sercu swoim aby dać to święte Prawo wszystkim narodom ziemi.
Izaj. 42, l "Oto mój sługa, którego podtrzymuję, wybrany mój - w którym mam upodobanie" "Położę ducha mego na Nim, a On zapowie Prawo narodom".
Mat. 12, 18. Albowiem w pierwszej kolejności Żydzi otrzymali Prawo Boże jako naród wybrany, lecz gdy Ewangelia została przekazana narodom wraz z Ewangelią zostało przekazane Prawo Boże do serca każdego człowieka, który przyjmuje Ewangelię Bożą, Ewangelię Chrystusową. Duch św. wpisuje Dekalog, który był na tablicach kamiennych, wierzącym do ich serc i umysłów.
II Kor. 3, 3-4 "Powszechnie o was wiadomo, żeście listem Chrystusowym, dzięki naszemu posługiwaniu, listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego; nie na kamiennych tablicach, lecz na żywych tablicach serc. A dzięki Chrystusowi taką ufność w Bogu pokładamy".
Hebr, 10, 16 "Takie jest przymierze, które zawrę z nimi w owych dniach, mówi Pan: dając prawa moje w ich serca, także w umyśle ich wypiszę je" Zachowanie przykazań Jest dowodem miłości do Boga i bliźniego, a nic warunkiem zbawienia, gdyż z uczynków zachowania Prawa Bożego nie ma usprawiedliwienia dla nikogo, bo "przez prawo Boże jest poznanie grzechu". Rzym. 3, 20 Zbawienie jest z laski przez wian; w Jezusa Chrystusa Pana.
Rzym. 3, 24- 26; "a dostępują usprawiedliwienia darmo, z, Jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie. Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłagania przez wiarę mocą Jego krwi. Chciał przez to okazać, że sprawiedliwość Jego względem grzechów popełnionych dawniej - za dni cierpliwości Bożej - wyrażała się w odpuszczeniu ich po to, by ujawnić w obecnym czasie Jego sprawiedliwość, i aby pokazać, że On sam jest sprawiedliwy i usprawiedliwia każdego, kto wierzy w Jezusa". Zachowanie przykazań Bożych jest wynikiem żywej wiary w Boga.
Jak. 2, 22.26 "widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i przez uczynki stała się doskonała. (...) Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też martwa wiara jest uczynków". Gdyby z uczynków Prawa Bożego było zbawienie, to ofiara Chrystusa na krzyżu nie miałaby żadnej wartości. Chrystus niepotrzebnie by umierał, a grzesznik sam dla siebie stałby się zbawicielem. Z drugiej strony wchodzimy w skrajność, gdy odrzucamy Prawo Boże i grzesząc przestępujemy, wtedy również ofiara Jezusa Chrystusa staje się daremna dla człowieka, gdyż nie ma potwierdzenia wiary w miłości i posłuszeństwie względem Boga i bliźniego. Nasza wiara obraca się wtedy w niewiarę i kłamstwo.
I Jana 2,4 "Kto mówi: znam Go, a nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamca i nie ma w nim prawdy". Jezus zachował każde przykazanie Dekalogu Bożego, będąc bez grzechu umarł za każde nasze przestępstwo każdego przykazania Prawa ofiarując laskę wszystkim ludziom na ziemi.
[początek]