Pan Jezus, jakby przewidując tendencje do wywyższenia Królowej Niebios w miejsce Boga, nie powiedział niczego, co mogłoby przyczynić się do przeniesienia tego kultu na Jego matkę (Mk.3:31-35; J.2:1-4). Przeciwnie, gdy "pewna niewiasta z tłumu, podniósłszy swój głos, rzekła do Niego: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś. On rzekł: Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go" (Łk.11:27-28).
Jezus mógł publicznie wywyższyć matkę, gdy pewnego razu z rodziną posłała po Niego, gdy nauczał lud, ale znów tego nie uczynił. Powiedział natomiast: "Któż jest moją matką? I kto to bracia moi? I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim, rzekł: Oto matka moja i bracia moi! Albowiem ktokolwiek czyni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten jest moim bratem i siostrą, i matką" (Mt.12:48-50).
Biblia zawiera jednak pewne wersety, które bez przedstawiania kontekstu używane są w próbach uzasadnienia kultu maryjnego. Oto one:
Jezus nie ustanowił Marii matką całego kościoła, choć tak się uważa na podstawie powyższego tekstu, który sprawozdaje, że Jezus polecił swą matkę opiece apostoła Jana, zaś Jana opiece swej matki. Znając szczerą miłość Jana, Pan Jezus wiedział, że dobrze zatroszczy się o Jego matkę przez resztę jej dni. Postąpiłby tak każdy miłujący syn, szczególnie że jak się wydaje Maria była wówczas wdową, a bracia i siostry Jezusa, o których wspominają Ewangelie (Mt.13:55-56), przynajmniej za życia Chrystusa "nie wierzyli w Niego" (J.7:1-5). Warto w tej sprawie przytoczyć komentarz jednego z największych katolickich mariologów:
"Ojcowie Kościoła oraz wczesnochrześcijańscy pisarze nie interpretowali w ten sposób słów umierającego Jezusa. Rozwój idei o duchowym macierzyństwie Marii był powolnym procesem, który nie znalazł miejsca w świadomości Kościoła do czasów średniowiecza. We wcześniejszych wiekach ten biblijny tekst nie miał takiego odniesienia."(1)
Michael O'Carroll i inni mariolodzy przyznają, że zwrot 'pełna łaski" (Łk.1:28) to niewłaściwe tłumaczenie, oparte na błędzie w łacińskim przekładzie Biblii. Także zwrot "błogosławionaś ty między niewiastami" (Łk.1:28.42) nie nadaje Marii unikalnego autorytetu, ponieważ Biblia używa go wobec innych chrześcijan (Ef.1:5-8). W Starym Testamencie czytamy też o pewnej odważnej i poświęconej kobiecie: "Błogosławiona niech będzie ponad inne kobiety Jael, żona Chebera, Kenity" (Sdz.5:24).
Kolejny argument oparty jest na błędnie tłumaczonym zaimku osobowym w Wulgacie (łacińskim przekładzie Pisma Świętego) w księdze Rodzaju 3:15 -- "ona zmiażdży" (łac. ipsa conteret). Przekład ten mówi, że to niewiasta zmiażdży wężowi głowę, co znajduje odzwierciedlenie w licznych kościelnych rzeźbach ukazujących Marię stąpającą po głowie węża.
Oryginał hebrajski mówi zaś, że to 'ono" -- męskie potomstwo -- zmiażdży mu głowę. Mesjasz miał skruszyć głowę wężowi, i tak się stało -- Jezus zwyciężył Szatana na Golgocie i zniszczy go w jeziorze ognia. Nowsze katolickie przekłady Pisma Świętego poprawiły ten błąd (np. Biblia Tysiąclecia), choć pokutuje on nadal w rzymskiej mariologii.
Mniej zorientowani w literaturze apokaliptycznej duchowni, czasem w dobrej wierze, posługują się wizją Niewiasty, która reprezentuje Kościół Boży (Ap.12), błędnie odnosząc ten symbol do Marii. Teolog Berkouwer wyjaśnia:
"Coraz lepsza znajomość literatury apokaliptycznej przyniosła wiele zastrzeżeń odnośnie interpretacji, która w tym fragmencie Apokalipsy upatrywała Marię. Niektórzy katoliccy bibliści głoszą otwarcie, że mariologiczna interpretacja tego tekstu jest błędna. W swym komentarzu katolicki egzegeta Wikenhauser stwierdza, że mariologiczna interpretacja Apokalipsy 12:1 została 'zarzucona przez współczesnych egzegetów biblijnych'."(2)
Opisane w tym rozdziale (Ap.12) wydarzenia nie odpowiadają niczemu, co wiemy o matce Jezusa, a pomijane są przez tych, którzy w tej wizji chcieliby widzieć uzasadnienie dla kultu maryjnego:
Powyższy materiał pochodzi z Apendyksu książki Apokalipsa: Czasy końca w proroctwach Biblii.
1. Michael O'Carroll, Theotokos: A Theological Encyclopedia of the Blessed Virgin Mary, Wilmington, Delaware: Michael Glazier, 1982, s. v. "Mother of Divine Grace".
2. G. C. Berkouwer, The Second Vatican Council and the New Catholicism, tłum. Lewis B. Smedes, Grand Rapids, Michigan: Eerdmans, 1965, s. 229.
Ostatnie zmiany: 10.04.1999 r.
Inne artykuły podejmujące powyższy temat:
Prawdziwy obraz Marii
Czy oddajecie cześć matce Jezusa, Marii?
kontak z autorem serwisu
Sylwestrem Szady |
sylwetka i pisarski dorobek
autora artykułu
kontakt z autorem artykułu Alfredem Palla Wydawnictwo BETEZDA |
Adres serwisu:
http://www.eliasz.pl
[początek]