poprzedni nastepny
linki autorzy opracowań książki kontakt lista tematyczna lista chronologiczna strona główna  

Alfred Palla

Bibliny chrzest

Dlaczego miałbym przyjąć chrzest?

Biblia podaje przynajmniej trzy przyczyny, dla których powinieneś przyjąć chrzest:

Jakie jest znaczenie chrztu?

Biblia ukazuje chrzest, jako symbol. Chrzest wizualnie obrazuje śmierć i zmartwychstanie Chrystusa. Apostoł Paweł napisał: "Wraz z Nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który Go wzbudził z martwych" (Kol.2:12)

Zanurzenie symbolizuje śmierć dla starej drogi życia: "Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe" (1Kor.5:17). Staję się nowym stworzeniem, gdy oddaję swoje życie Chrystusowi. Każdy grzech, jaki popełniłem zostaje wymazany i przebaczony: "Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca" (Rz.6:4).

Chrzest reprezentując śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa - symbolicznie wyobraża doświadczenie nawrócenia. Obmyci z wszelkich grzechów, wynurzamy się do nowego życia z Chrystusem.

Czy chrzest zbawia?

Chrzest nikogo nie zbawia, gdyż według Słowa Bożego tylko Chrystus zbawia. Biblia mówi wyraźnie: "Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił" (Efez. 2:8-9). Chrzest jest niczym pierścionek ślubny. W czasie ślubu człowiek wypowiada słowo, które zmienia jego życie. Podobnie, gdy stajemy się chrześcijanami, przez chrzest mówimy Chrystusowi: `TAK'. Tak jak pierścionek jest zewnętrznym symbolem wewnętrznego zobowiązania wobec małżonki, tak chrzest jest zewnętrznym wyrazem osobistej społeczności, jaką mamy z Jezusem.

Chrzest nie czyni nikogo chrześcijaninem, ale mówi światu, że nie wstydzę się przyznać, że jestem chrześcijaninem. Pierścionek nie czyni nikogo automatycznie małżonkiem, ale noszenie go w naszej kulturze komunikuje, że nie wstydzę się przyznać do swego partnera.

W jaki sposób należy się chrzcić?

Niektóre kościoły chrzczą przez pokropienie, inne przez polenie, jeszcze inne prez zanurzenie. Jak był ochrzczony Jezus? W Ewangelii Mateusza czytamy, że Jezus po chrzcie wystąpił z wody (Mt.3:16). Każdy chrzest opisany w Biblii odbywał się przez zanurzenie, dlatego zawsze mowa o wejściu do wody i wyjściu z niej. Na przykład, gdy Filip ochrzcił dworzanina etiopskiego czytamy, że obaj "zeszli" do wody, a gdy go ochrzcił "wyszli" z niej (Dzieje Apostolskie 8:38-39).

Ewangelia Jana mówi, że Jan chrzcił w Ainon, ponieważ tam było dużo wody (J.3:23). Jordan jest płytką rzeką, i tylko w niektórych miejscach można było chrzcić przez zanurzenie. Samo imię Jan Chrzciciel, w oryginale greckim brzmi "Zanurzyciel". Greckie słowo "chrzest" (gr. baptidzo), oznacza bowiem "zanurzać".

Do dziś w polskim Gnieźnie, a także w południowej Europie, gdzie zachowyły się kościoły z wczesnych wieków, zobaczyć można głębokie baptysteria, czyli specjalne baseny, w których chrzczono przez zanurzenie. Dlaczego wiele kościołów chrzci dziś przez pokropienie? Otóż, we wczesnych wiekach niektórzy zaczęli błędnie sądzić, że akt chrztu sam w sobie obmywa z grzechów i gwarantuje zbawienie, toteż nie w pełni nawróceni chrześcijanie, czekali z chrztem do końca życia. Wówczas bywało, że nie byli już w stanie pójść do wody. Wtedy przynoszono wodę do łoża śmierci. Początkowo polewano całego człowieka, potem tylko głowę, a z czasem ograniczono się do pokropienia.

Pokropienie, ani polanie nie oddaje jednak w pełni symbolu śmierci i zmartwychwstania, jaki Chrystus zawarł w tym obrzędzie, ani nie reprezentuje śmierci dla starego życia i wynurzenia do życia nowego, o jakim pisze apostoł Paweł: "Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca. Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie" (Rz.6:3-5).

Chrzest niemowląt wziął się z niebiblijnej nauki o grzechu pierworodnym, która zakłada, że wszyscy przychodzimy na świat ze śmiertelną skazą, którą może zmazać tylko chrzest. Jeśli niemowlę nie zostanie ochrzczone, wówczas trafia do specjalnego miejsca w piekle zwanego limbo, w którym spędzą wieczność z dala od oblicza Bożego. Za czyje winy? Nie za swoje. Nauka o grzechu pierworodnym i chrzcie niemowląt czyni z Boga okrutnego, bezlitosnego tyrana, który karze niemowlęta za winy swoich rodziców. Bóg mówi nam coś innego:

"Choćby nawet byli z nim ci trzej mężowie: Noe, Daniel i Job, wybawiliby przez swoją sprawiedliwość tylko swoje własne dusze - mówi Wszechmocny Pan... Człowiek, który grzeszy, umrze. Syn nie poniesie kary za winę ojca ani ojciec nie poniesie kary za winę syna. Sprawiedliwość będzie zaliczona sprawiedliwemu, a bezbożność spadnie na bezbożnego." (Ez.14:14-16; 18:20)

Kto powinien się ochrzcić?

Chrzest przez zanurzenie powinna przyjąć każda osoba, która uwierzyła w Jezusa Chrystusa i pragnie podążać za Jego naukami. W Dziejach Apostolskich czytamy: "Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego... Ci więc, którzy przyjęli słowo jego, zostali ochrzczeni" (Dz.2:38.41).

Z tej też przyczyny wiele kościołów nie chrzci dzieci, dopóki nie są dość dojrzałe, aby zrozumieć podstawy chrześcijańskiej wiary i samodzielnie podjąć taką decyzje. Wielu z nas zostało ochrzczonych, jako małe dzieci. I choć było to owocem szlachetnych pobudek naszych rodziców. Rodzice nie mogą zbawić dzieci swą wiarą i uczynkami. Biblia mówi, że "każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu" (Rz.14:12).

Chrztu w wieku niemowlęcym nie byliśmy świadomi, ani nie był wyrazem naszej wiary, Biblia zaś mówi wyraźnie, że ochrzczony może być dopiero ten, kto uwierzył i nawrócił się (Mk.16:16). Dopiero, gdy człowiek osobiście pozna nauki Jezusa i uwierzy, może przyjąć chrzest, tak jak Jezus, przez zanurzenie. Chrzest nie ma magicznego znaczenia sam w sobie. Jest symbolem naszej społeczności z Jezusem, a nie środkiem do zbawienia. Zanurzenie zawiera symbol śmierci i zmartwychwstania Zbawiciela, oraz zewnętrzny znak nawrócenia.

Kiedy można przyjąć chrzest?

Do chrztu trzeba spełnić jeden warunek - uwierzyć. Tych, którzy się nawracali chrzczono, gdy uwierzyli w Chrystusa, poznali i przyjęli fundamentalne zasady wiary kościoła chrześcijańskiego. Dzieje Apostolskie sprawozdają "Kiedy jednak uwierzyli Filipowi, który zwiastował dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty. Nawet i sam Szymon uwierzył, gdy zaś został ochrzczony, trzymał się Filipa" (Dz.8:12).

Podobnie było w przypadku etiopskiego eunucha. Czytamy, że Filip spotkał go, pouczył o prawdach związanych z Ewangelią, a "gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę, a eunuch rzekł: Oto woda; cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony? Filip zaś powiedział mu: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A odpowiadając, rzekł: Wierzę, że Chrystus jest Synem Bożym. I kazał zatrzymać wóz, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go" (Dz.Ap.8:36-38).

Jeśli uwierzyłeś w Jesusa, poznałeś podstawowe nauki Pisma Świętego, pragniesz żyć w zgodzie z nimi i stać się członkiem lokalnego kościoła (1Kor.12:13). Ananiasz, gdy spotkał nawróconego na drodze do Damaszku Saula (późniejszego apostoła Pawła), który spełniał te warunki, powiedział: "A czemu teraz, zwlekasz? Wstań, daj się ochrzcić i obmyj grzechy swoje, wezwawszy imienia Jego" (Dz.Ap.22:16).

Ostatnie zmiany: 11.04.1999 r.

kontak z autorem serwisu
Sylwestrem Szady 		sylwetka i pisarski dorobek autora artykułu
kontakt z autorem artykułu Alfredem Palla
Wydawnictwo BETEZDA

Adres serwisu:
http://www.eliasz.pl

[początek]