Dzień Pański

W pierwszym akapicie najwyższego nauczyciela katolickiego czytamy: " DZIEŃ PAŃSKI - jak nazywano niedzielę już w czasach apostolskich... ". [1]

Papież w przypisie do cytowanego zdania przywołuje:

Ap. 1,10 " W dzień Pański popadłem w zachwycenie... "
Didache 14,1 " W dniu Pańskim gromadźcie się razem,..." [2]

Co to oznacza? Jakie się fakty?

W ostatnich latach powstały prace dotyczące problemu świętowania określonego dnia: soboty czy niedzieli. Jedna z takich prac jest dysertacja doktorska na Gregoriańskim Uniwersytecie Papieskim Samuelle Bacchiocchi'ego "Od soboty do niedzieli". Wydana w formie książkowej przez wydawnictwo watykańskie z "imprimatur" wykazała w sposób stanowczy i udokumentowany (inaczej być nie mogło, skoro autor obronił pracę na czołowej rzymskokatolickiej uczelni), że:

"powstanie kultu niedzielnego nie nastąpiło w czasach apostolskich. O powstaniu kultu niedzielnego zdecydowały wczesne czasy poapostolskie, właściwie pierwsza połowa II w. po Chr. i rozgrywające się wówczas gwałtownie procesy historyczne zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne, które doprowadziły w konsekwencji do powstania nowych form identyfikacji chrześcijańskich z niedzielą jako dniem religijnego kultu na czele. " [3]

Autor udowadnia, że po nieudanych powstaniach żydowskich, w okresie panowania cesarza Hadriana (117-135 r.) kiedy w Cesarstwie Rzymskim prześladowano Żydów, właśnie dla odróżnienia się od nich chrześcijanie w Rzymie zaczęli świętować niedzielę.[ 14 ]

Piszę o powyższym dlatego, że autor po przebadaniu dokumentów źródłowych z archiwów - w szczególności jako najbogatszych watykańskich - bezspornie udokumentował fakty:

Przeniesienia świętowania z soboty na niedzielę w czasach poapostolskich.

Zmiany dokonano (upraszczając) z pobudek politycznych w lokalnych kościołach (diecezjach).

Zmiana ta nie ma uzasadnienia w nauce Pisma Świętego.

Stanowi przekroczenie 4 przykazania, oryginalnego dekalogu napisanego osobiście przez Stworzyciela (2 Mojż. 20,1-17).

Nadanie publikacji imprimatur Wikariatu Rzymskiego oznacza zezwolenie władzy i cenzury kościoła na druk publikacji z uznaniem treści za zgodne z prawdą.

II. Zmiana treści Dekalogu.

Uważny czytelnik znajdzie w akapicie 18-tym "Dies Domini" wielce znaczący zapis

" chrześcijanie, dostrzegając wyjątkowość odmienność nowej i ostatecznej epoki rozpoczętej przez Chrystusa, postanowili świętować pierwszy dzień po szabacie, to w nim bowiem dokonało się zmartwychwstanie Pana. "

Podkreśliłem wyrazy by uwypuklić jeszcze raz, że to nie Jezus czy apostołowie, ale ich pseudonastępcy zmienili treść Przykazań Bożych. To nie sprawa dodania corocznego pamiątkowego Święta Wielkanocnego wzorem np. święta Purim (Est. 9,27-28) lecz świadome lekceważenie jednoznacznych Praw Bożych. Podawnie najróżniejszych ludzkich argumentów i wynajdywanie wielości znaczeń przypisywanych świętowaniu dnia niedzielnego nie zmienia fakt, że ci którzy tak postępują nie stosują apostolskiej zasady: " Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi " (Dz.5,29).

Oczywiście na rynku księgarskim są prace broniące tezy, że niedziela ma początek w czasach apostolskich. Taką pracą jest "Dzień Święty" ks. Henryka Pietrasa SJ, która jest raczej, jak autor zaznacza w podtytule, antologią tekstów patrystycznych o świętowaniu niedzieli. Uważam, że warto zacytować fragment zakończenia

" Wydawać by się mogło, że chrześcijańska niedziela nie jest czymś wiele różnym od żydowskiego szabatu; tyle, ze świętuje się ją o jeden dzień później. Niektórzy zdają się sugerować, że została ona wprowadzona w Kościele papieskim autorytetem, przede wszystkim na złość Żydom, należałoby więc do szabatu powrócić (por. np. książkę S. Bacchiocchi). Chyba jednak tak nie było, ani nie jest. Nowy Testament potwierdza wszystkie nakazy i zakazy zawarte w Prawie Dziesięciorga Przykazań, z wyjątkiem tego jednego, o zachowywaniu szabatu: Kazanie na górze z Ewangelii Mateusza i listy, zwłaszcza św. Pawła, są tego dowodem. W stosunku do szabatu zaś podkreśla się wolność Chrystusa, Jego panowanie nad nim i niepodporządkowywanie się związanym z nim przepisom. Oczywiście, przykazanie to, jako zawarte w Piśmie Świętym, nie zostało przez chrześcijan wykreślone, w świetle nauki Chrystusa jednak zostało zinterpretowane w znaczeniu duchowym... " [4] .

Nie rozumiem jak można czytać Słowo Boże i nie widzieć współczesnych odniesień w wypowiedzi Zbawiciela:

" Lud ten czci mnie wargami, ale serce ich daleko jest ode mnie. Daremnie mi jednak cześć oddają, głosząc nauki, które są nakazami ludzkimi. Przykazania Boże zaniedbujcie a ludzkiej nauki się trzymacie. I mówił im: Chytrze uchylacie przykazania Boże, aby naukę swoją zachować. "

(Mar. 7.6-9)

Przedstawiam wszystkie teksty Nowego Testamentu łączone z pierwszym dniem tygodnia: Mat. 28,1; Mar. 16,9; Łuk. 24,1; Jan 20,19; Dz. Ap. 20,7-12; 1 Kor. 16,1-3; Obj. 1,10-11. Żaden z nich nie upoważnia nas do zmiany treści czwartego Przykazania Bożego i nie sugeruje, że błogosławieństwa - związane z uszanowaniem woli Bożej przez "pamiętanie" o sobocie - teraz dotyczą niedzieli, bądź nakazują w nim odpoczynku. Interpretacją zdarzeń opisanych w Mar. 2, 23-28; 2,1-6; Łuk. 13,10-16 próbuje się wykazać, że sam Jezus przyzwolił na zmianę "przepisów Starego Prawa" [5]

Chciałbym przy tej okazji podzielić się jakie jest zrozumienie sabatu w judaiźmie, ponieważ zbyt często zrównuje się naukę Starego Testamentu z praktyką i nauką faryzeuszy. Przepraszam jeśli ktoś poczuje się urażony, ale to tak jakby oceniać chrześcijaństwo po wyczynach Zakonu Krzyżackiego w średniowieczu [6] .

[7] " Wysławianie tego dnia i domaganie się ścisłego przestrzegania przykazań nie doprowadziło jednak rabinów do deifikacji Prawa. 'Szabat został dany tobie, a nie ty Szabatowi'. [8] Starożytni rabini wiedzieli, że nadmierna pobożność może zagrozić wypełnianiu istoty Prawa [9] 'Według Tory nie ma nic ważniejszego niż zachowanie ludzkiego życia... Jeżeli istnieje choćby najmniejsza możliwość, że czyjeś życie może być zagrożone, to można zlekceważyć każdy zakaz Prawa". [10] Powinno się raczej poświecić micwę przez wzgląd na człowieka, a nie poświecić człowieka przez wzgląd na micwę. Zadaniem Tory jest 'zapewnienie Izraelowi życia tak w tym świecie, jak i w świecie przyszłym'. [11] "

Tego samego uczył Jezus Chrystus, znawca miłości.

Dla mnie jednym z ważniejszych argumentów za trwaniem przy Biblijnej nauce, że sobota - siódmy dzień tygodnia - była, jest i będzie Dniem Pańskim jest pewność co do Jezusa. On, Słowo, które stało się ciałem, niegdyś przez Niego i dla Niego wszystko powstało (Jan 1,1-14), w raju stworzył w dniu siódmym święto, ustanowił sabat - jako święty czas od piątkowego do sobotniego zachodu słońca. Stworzyciel odpoczął razem z człowiekiem. Mój Zbawiciel "odpoczął" w śmierci po złożeniu ofiary z siebie. Co więcej ten dzień będzie świętowany na nowej ziemi. Jest to Boża obietnica (Iz. 66,22-23) :

" Bo jak nowe niebo i nową ziemia, które Ja stworzę, ostoją się przed mną - mówi Pan - tak ostoi się wasze potomstwo i wasze imię. I będzie tak, że w każdy nów i w każdy sabat przychodzić będzie każdy człowiek, aby mi oddać pokłon - mówi Pan. "

Jezus, Syn Boży jest Stworzycielem (Heb. 1,10, Kol. 1,15-17) i Prawodawcą - tym który własnoręcznie zapisał treść Dekalogu na kamiennych tablicach i przekazał je Mojżeszowi (2 Mojż. 20,1-17) - jest BOGIEM, którego " sprawiedliwość i prawo podstawą tronu jego " (Ps 97,2) . Cały psalm 119 głosi, " wszystkie przykazania twoje są prawdą ". Czy jest do pomyślenia by Bóg stosował na Sądzie Ostatecznym różne miary wobec ludzi, jedną dla tych którzy pomarli przed Chrystusem, drugą dla nas? Na pewno nie. Oto słowa Zbawiciela (Mar. 5,17-19) :

Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim.

Wiemy już, że to nie Jezus zmienił przykazania, w tym 4-tego o świętowaniu soboty. Czy apostołowie zmienili treść przykazań?

- Apostoł Paweł:

" Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy. " (Rz. 3,31)

" Tak więc zakon jest święty i przykazanie jest święte i sprawiedliwe, i dobre ." ( Rz. 7,12)

- Apostoł Jakub

" Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo. " (Jak. 1.25)

" Choćby ktoś przestrzegał całego Prawa, a przestąpiłby jedno tylko przykazanie, ponosi winę za wszystkie " (Jak 2.10)

- Apostoł Jan

" Każdy kto popełnia grzech, i zakon przestępuje, a grzech jest przestępstwem zakonu. " (1J 3,4)

" Po tym poznajemy, iż dzieci Boże miłujemy, jeżeli Boga miłujemy i przykazania jego spełniamy. " (1J 5,2)

" Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe. " (1J 5,3)

Dlatego apostoł Paweł ostrzegał (Kol. 2,4.8) :

" Mówię o tym, by was nikt nie zwodził pozornym dowodzeniem. (...) Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. "

(Gal. 1,8) :

" Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy - niech będzie przeklęty! "

oraz (Dz. 20.29-30) :

" Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów. "

Dzień ten jest znakiem (pieczęcią) ludu Bożego (II Moj. 31,13-14)

" Powiedz Izraelitom: Przestrzegajcie pilnie moich szabatów, gdyż to jest znak między Mną a wami dla wszystkich waszych pokoleń, by po tym można było poznać, że Ja jestem Pan, który was uświęcam. Przeto zachowujcie szabat, który winien być dla was świętością. "

to jedno z ważnych kryteriów, po którym można rozpoznać jego kościół, nazywany też oblubienicą lub niewiastą czystą (Obj. 12,17) :

" I zawrzał smok gniewem na niewiastę, i odszedł, aby podjąć walkę z reszta jej potomstwa, które strzeże przykazań Bożych i trwa przy świadectwie o Jezusie. "

oraz (Obj. 14,12) :

" Tu się okazuje wytrwałość świętych, tych, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jezusa. "

Uważam, że jest na świecie kościół spełniający powyższe warunki, jest to Kościół Adwentystów Dnia Siódmego. Jestem jego członkiem i śmiało mogę powtórzyć za apostołem:

" To jednak wyznaję przed tobą: Według drogi, nazywanej przez nich sektą, służę Bogu moich ojców, wierząc we wszystko, co napisane zostało w Prawie i u Proroków, Mam też w Bogu nadzieję, którą również oni mają, że nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych. I sam usilnie się staram, aby mieć zawsze czyste sumienie wobec Boga i wobec ludzi " (Dz 24.14-16).

"Domniemana świętość niedzieli, którą zastąpiono sobotę, będącą znakiem stwórczej jak i uświęcającej mocy Boga (II Mojż. 20,8-11; Ezeh. 20, 12). Wiara w fałszywy dzień odpoczynku obniża autorytet Bożego prawa i umożliwia zaciemnienie nauki o pochodzeniu ludzkości, a także wypaczenie Bożego sposobu zbawienia." [12]

Pan Bóg ustanowił przestrzeganie sabatu za wyróżnik jego ludu. (II Mojż. 31,13-17; Iz. 56,18), znak więzi z Nim, lojalności i posłuszeństwa wobec imienia Jego, świadectwem pokory i miłości do Niego - dlatego spodobało mu się uczynić z sabatu swoją pieczęć. Dlatego jeśli ktoś odrzuca pieczęć Bożą automatycznie przyjmuje na siebie znamię zwierzęcia - znak autorytetu który ośmielił się zmienić przykazania Boże. Potęga ta przyznając się do tej zmiany, stawia siebie samą ponad Boga i jawnie naucza, że kto nie świętuje niedzieli popełnia grzech.

" Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze. " (Obj. 22.18)

" Wstańcie i odejdźcie! Tu nie wasze miejsce na pobyt. Z powodu nieczystości jest ono zgubione, a zguba ta jest nieodwracalna. " (Mich. 2.10)

III. Dekalog, ale jaki?

[13] Ale skoro tak wiele i przez wielu (znakomitych) ludzi, w ostatnim czasie zostało powiedziane i napisane na temat Dekalogu, warto by też zacytować treść tego niezmiennego moralnego Prawa danego nam przez Boga na Górze Synaj. Warto przytoczyć jego brzmienie bezpośrednio z Pisma Świętego, a także i innych ksiąg religijnych, które uznawane są za księgi zawierające czystą prawdę Bożą, lecz nie zawsze ich nauki zgodne są z Pismem Świętym - jedynym źródłem Bożego objawienia. Warto tym bardziej, że Bóg już przez proroka Daniela w Starym Testamencie zapowiedział, iż w smutnym okresie historii chrześcijaństwa miano podejmować próby zmiany i odkształcenia Bożego Prawa. Czytamy tam zapowiedź, że w wiekach średnich ktoś, kto będzie odpowiedzialny za ogólny upadek życia i moralności chrześcijańskiej,

" będzie wypowiadał słowa przeciw Najwyższemu i wytracał świętych Najwyższego, będzie zamierzał zmienić czasy i Prawo... " (Dn 7,25).

Był to niezwykle smutny rozdział historii chrześcijaństwa, kiedy to dla usprawiedliwienia praktyk nie mających podstaw biblijnych dokonywano przekształceń w niezmiennym Prawie naszego Boga. To się stało dawno temu i chociaż minęły wieki całe, chociaż chrześcijaństwo zdaje się sprawiać wrażenie, że pragnie powrócić do korzeni swojej wiary - Pisma Świętego, to nadal w swoich religijnych księgach upowszechnia dekalog, który nie jest DEKALOGIEM, jaki Bóg ogłosił człowiekowi i jaki znajduje się w zapisie Biblii Świętej (patrz Księga Wyjścia 20).

Przeczytamy obie wersje dekalogu - tę oryginalną, znajdującą się w Piśmie Świętym i katechizmową, którą zdecydowana większość naszego społeczeństwa zna na pamięć już od lat dziecięcych.

Dekalog z góry Synaj i dekalog z katechizmu

Dekalog biblijny "Ja jestem Pan, twój Bóg...	Dekalog katechizmowy "Ja jestem Pan, twój Bóg...
I	I
Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!	Nie będziesz miał cudzych bogów przede mną.
II
Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego co jest na ziemi nisko ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.
III	II
Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.	Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.
IV	III
Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani córka twoja, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko co w nich jest, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.	Pamiętaj abyś dzień święty święcił.
V	IV
Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi którą Pan, Bóg twój, da tobie.	Czcij ojca swego i matkę swoją.
VI	V
Nie będziesz zabijał.	Nie zabijaj.
VII	VI
Nie będziesz cudzołożył.	Nie cudzołóż.
VIII	VII
Nie będziesz kradł.	Nie kradnij.
IX	VIII
Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstw jako świadek.	Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
X	IX
Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego."	Nie pożądaj żony bliźniego twego.
	X
	Ani żadnej rzeczy, która jego jest."

Jaki Dekalog chcemy zachowywać?

Istnieją dwie wersje, dwa brzmienia "dekalogu" - wersja oryginalna, biblijna i wersja zmieniona, katechizmowa. Oba dekalogi noszą miano "dziesięciu przykazań Bożych", ale tylko jeden z nich jest prawdziwy. Autorem tylko jednego z nich jest Pan Bóg. Być może nigdy przedtem nie miałeś sposobności poznania prawdziwego Prawa Bożego... Teraz już je znasz. Jako chrześcijanie zawsze stawiamy Boga na pierwszym miejscu w swoim życiu. On jest naszym Stwórcą i Zbawicielem. Pan Jezus oddał swoje życie na krzyżu Golgoty, by każdy, kto Go umiłował, kto w Niego uwierzył, nie zginął, ale miał życie wieczne. Dlatego też wypowiedział cytowaną już obietnicę dla tych, którzy go miłują z całego serca, z całej siły i z całej myśli swojej:

" Jeżeli mnie miłujecie, będziecie zachowywać przykazania moje ".

IV. Zakończenie

Mając przed sobą wybór postaw na Pana Boga. Zrób to z całą odpowiedzialnością, wiedząc, że każdy z nas sam stanie przed Panem Bogiem ze swoim życiem, bez bliskich, znajomych, nauczycieli czy przywódców duchowych.

" Szukajcie Pana, dopóki można go znaleźć, wzywajcie go, dopóki jest blisko! Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do Pana, aby się nad nim zlitował, do naszego Boga, gdyż jest hojny w odpuszczaniu! "

Izajasz 55,6-7

Przypisy

U w a g a. Pismem pochyłym cytaty z tym, że cytaty z Pisma Świętego w kolorze czerwonym. Pogrubienie i podkreślenia w tekście od autora opracowania.

1.	Jan Paweł II - List apostolski "Dies Domini", opublikowany w "Biuletynie Katolickiej Agencji Informacyjnej" Nr 28 (331) z 14 lipca 1998 r.
2.	według ks. Henryk Pietras SJ "Dzień Święty", Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, Księża Jezuici, Kraków 1992 r. strona 96. Tekst: Pierwsi światkowie , s.45n., tłum. A. Świderkówna.
3.	Samuelle Bacchiocchi "Od soboty do niedzieli", Chrześcijańskie Wydawnictwo "Znaki Czasu", Warszawa 1985 r. Wprowadzenie, Zachariasza Łyko, str. 8. Więcej informacji o książce i moją rekomendację znajdziesz tutaj .
4.	ks. Henryk Pietras SJ "Dzień Święty", Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, Księża Jezuici, Kraków 1992 r. strona 141 i 142
5.	tamże, strona 18
6.	Henryk Sienkiewicz - "Krzyżacy" :-)
7.	Abracham Joshua Heschel - "Szabat i jego znaczenie dla współczesnego człowieka", Wydawnictwo "Atext" Gdańsk 1994 r. str. 21
8.	tamże, Mechilta do 31,13
9.	tamże, Bereszit rabba 19,3
10.	tamże, Za wyjątkiem zakazu bałwochwalstwa, cudzołóstwa i morderstwa.
11.	tamże, Ocar ha- Geonim, Joma, s. 30, 32.
12.	Brian Jones - Trójanielskie poselstwo. Kwartalnik: Lekcje biblijne 1994 r. Wydawnictwo chrześcijańskie "Znaki Czasu"
13.	cały punkt III tego artykułu to fragment: Władysław Kosowski - "Dekalog, ale który" .
14.	patrz: Alfred Palla - "Cesarz Hadrian a chrześcijańska niedziela" . Materiał pochodzi z ksiażki "Skarby Świątyni", która ukaże się drukiem 2000 r.

Dzień Pański

Sylwestra Szady brata w Jezusie do świętych ze wszystkich denominacji chrześcijańskich o świętowaniu soboty

Tekst jest próbą ustosunkowania się do listu "Dies Domini" papieża Jana Pawła II, opublikowanego 30 czerwca 1998 r.

I. Od kiedy "DZIEŃ PAŃSKI" łączony jest z niedzielą?