Czemu ma ona służyć?

1. W trakcie wielu najróżniejszych okazji, podczas których spotykam się z ludźmi, wcześniej czy później rozmowa zbacza z mojej lub partnera inicjatywy na tematy religijne. Są to nieusystematyzowane rozmowy, w których tematy są bardzo pobieżnie omówione, bez możliwości pełniejszej prezentacji i argumentacji. Zauważyłem, że pytania się powtarzają.

   Chciałbym podkreślić, że wszystkie prezentowane w tym opracowaniu opinie są moimi własnymi. Mam nadzieję, że opierają się wyłącznie na naukach Pisma Świętego. Na ten temat szerzej w rozdziale Kim jest Eliasz?

2.  Poczuwając się do tego, że i mnie dotyczy polecenie Pana Jezusa, aby iść i nauczać, a szczególnie wezwanie Pawła (Kol. 3,16) "nauczajcie i napominajcie jedni drugich", mam nadzieję, że nie zadając gwałtu niczyjej prywatności, spotkam się za pośrednictwem tej publikacji z tymi, do których powinienem dotrzeć.

3. Ciągle kołaczą mi się po głowie teksty:

   "I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, i wtedy nadejdzie koniec" (Mat. 24.14)

   oraz

   "Gdy mówię do bezbożnego: Bezbożniku, na pewno umrzesz - a ty nic nie powiesz, aby odwieść bezbożnika od jego postępowania, wtedy ten bezbożnik umrze z powodu swojej winy, lecz jego krwi zażądam od ciebie. Lecz gdy ostrzeżesz bezbożnego, aby się odwrócił od swojego postępowania, a on się nie odwróci od swojego postępowania, to umrze z powodu swojej winy, lecz ty uratujesz swoją duszę. ... Powiedz im: Jakom żyw - mówi Wszechmogący Pan - nie mam upodobania w śmierci bezbożnego, a raczej, by się bezbożny odwrócił od swojej drogi, a żył. Zawróćcie, zawróćcie ze swoich złych dróg! Dlaczego macie umrzeć, domu izraelski?" (Ez. 33,8-11).

   jaśniej:

   • chcę mieć swój pozytywny udział w przyśpieszeniu zakończenia obecnego bałaganu,
   • chcę ratować możliwie jak najwięcej ludzi dla zbawienia,
   • w przypadku braku sukcesów w powyższym, nie chcę być wspólnikiem w cudzych grzechach z powodu zaniedbania.

 

Gdy próbuję odpowiedzieć na postawione pytanie, przypominają mi się trzy takie impulsy.

1. Pierwszy miał miejsce w lecie na Zjeździe Diecezji Wschodniej Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Warszawie w trakcie kazania pastora Piotra Heroda na temat jednej z mniejszych ksiąg Starego Testamentu, Księgi Estery. Zacytuję tekst, który mnie poruszył:

   Przekazał Mordochaj Esterze taką odpowiedź: Nie wyobrażaj sobie, że ty jedyna spośród wszystkich Żydów ocalejesz dlatego, że jesteś w pałacu królewskim. Bo jeśli ty w takim czasie będziesz milczeć, ratunek i ocalenie dla Żydów przyjdą skądinąd, lecz ty i dom twego ojca zginiecie. Kto zaś wie, czy godności królewskiej nie osiągnęłaś właśnie na taki czas, jak obecny? (Estery 4,13-14).

   O co chodzi w tym tekście? Ówczesna sytuacja Ludu Bożego (niektórzy mówią Kościoła Starego Testamentu) była tragiczna. Przygotowano spisek mający doprowadzić do eksterminacji Żydów. Esterze przypadła sposobność aby interweniować u króla w celu ujawnienia zamachu. Tak jak Estera stała przed decyzją czy podejmie wyzwanie i wykona misję dla ratowania bliskich i całego ludu, tak teraz my, którzy znamy czas, zagrożenia i ewangelię - nadzieję dla naszych bliskich, nie możemy milczeć.

2. 5 listopada 1994 r. byłem w Lublinie na nabożeństwie okręgowym. Na zakończenie pastor Arkadiusz Bojko mówił kazanie o trzecim Eliaszu. Przez następne kilka dni opowiadałem znajomym przebieg nabożeństwa, w szczególności omawiając kazanie o Eliaszu. Dla znajomych wykładnia przytaczanych tekstów była niezrozumiała i niewiarygodna - dlatego postanowiłem przedstawić pełnieszą argumentację na tych kartach.

3. Dwa tygodnie później w kolejnym kazaniu - tym razem w zborze zamojskim mówiono o podobieństwie o wiernym i niewiernym słudze. Wydawało mi się, że wszystko na ten temat wiem. Jakież było moje zaskoczenie. Zacytuję dla mnie najważniejsze wersety:

   "Kto jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan postawił nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm o właściwej porze?. Szczęśliwy ów sługa, którego pan jego, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. ... Jeśliby zaś ów zły sługa rzekł w sercu swoim: Pan mój zwleka z przyjściem, ... przyjdzie pan sługi owego w dniu w którym tego nie oczekuje, i o godzinie, której nie zna. I usunie go, i wyznaczy mu los z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów" (Mat. 24,45-51).

   Tutaj należy się wyjaśnienie. Wierzę, że od pewnego czasu świat istnieje w okresie Dnia Sądu, czyli w czasach ostatecznych (oba terminy biblijne). Określenie tego okresu znajdą wytrwali w części II. Kim jest Eliasz? i w rozdziale II G. Czasy ostateczne. Jednak uważałem, że chociaż drugie przyjście Jezusa, który mówił: "Oto przychodzę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynków" (Obj. 22,12) jest bliskie, sądziłem, że nieprędkie. Byłem zdania, że równie prawdopodobne jest przyjście za tydzień, za pół roku, czy za 100 lub 500 000 lat, lecz raczej, że nie w bieżącym tysiącleciu, choćby dlatego, aby nie sprawdziły się kolejny raz wróżby Świadków Jehowy, czy żeby mieli czas dołączyć do PRAWDY członkowie mojej rodziny.

   Po tym kazaniu uświadomiłem sobie, że to ja jestem tym złym sługą, że dawanie pokarmu na właściwy czas oznacza głoszenie właściwej nauki, odpowiadającej potrzebie czasu. (Hipotetycznie: głoszenie przed potopem nauki o przyjściu Mesjasza nie byłoby najwłaściwszą nauką (pokarmem) - należało nawoływać do opamiętania, informować o tym, że nadszedł czas potopu)

Dotarła do mnie konieczność naśladowania działalności tych, którzy kiedyś znaleźli się w podobnej sytuacji, w czasie kryzysu. Myślę tu szczególnie o:
- Janie Chrzcicielu przed chrztem Jezusa,
- Eliaszu z czasów Achaba,
- Noem przed potopem.

Uwaga, zrezygnowałem z członkowstwa w KADS w 2002 r.  - szczegóły w innych moich artykułach.

II. Kim jest Eliasz?

A. Wstęp.

1. O czym to będzie?

2. Dlaczego taka a nie inna forma wykładu?

---

Idz do strony:

Ostatnie zmiany: 22.10.1998 r.