Skąd Żydzi wiedzą, że Bóg rozpoczął stworzenie od niedzieli?

1. Próbując odpowiedzieć merytorycznie i wprost na pytanie wskażę na naród żydowski i samego Mesjasza - Żyda z krwi i kości, który podczas pobytu na ziemi świętował sobotę jako pamiątkę stworzenia (1 Mojż. 2:3; 2 Mojż. 20:8-11) i wyzwolenia z niewoli egipskiej (5 Mojż. 5:12-15). To właśnie On świadczy, że od stworzenia przez potop, czasy patriarchów - w okresie wielu tysięcy lat czekania na Niego nie zgubiono prawidłowej kolejności w następstwach dni tygodnia. W okresie minionych 2 tysięcy lat mimo stosowania różnych kalendarzy nigdy nie zmieniono kolejności zmian dni tygodnia, zawsze po poniedziałku był wtorek, po wtorku była środa itd. Gdy myślą cofniemy się do pierwszej soboty, która była pierwszym pełnym dniem życia Adama i Ewy spędzonym w społeczności z Bogiem, ale siódmym dniem stworzenia to śledząc wcześniejsze wielkie stwórcze dzieła Boże - jakby nie licząc - znajdziemy niedzielę jako dzień pierwszy.
2. Pytanie tak naprawdę dotyczy wiarygodności opisu kolejnych etapów stworzenia, początków życia, pojawienia się grzechu, potopu, itd. - słowem czy uznamy opis jako rzetelne, literalne (reporterskie) sprawozdanie czy też potraktujemy jako poetycką i alegoryczną wizje. Mamy do wyboru i naśladowania co najmniej dwie postawy:
1. wzorem mężów Bożych, Jezusa i apostołów traktować zapisy w pierwszych rozdziałach Księgi Genezis (1 Mojż.) jako dosłowne relacje o faktycznych wydarzeniach;
2. naśladować postawę 19-to wiecznych "badaczy" Pisma Świętego podważających to słowo, uważających je za zbiór mitów, legend i nauk mądrościowych.
3. Problem postawiony w pytaniu dotyka naszego stosunku do Boga, zaufania i posłuszeństwa Jego słowu. Świadczy o niepokoju duszy, o tym, że i do nas dotarło pytanie: "kogo bardziej słuchać: Boga czy ludzi?" (Dz.Ap. 5,29). Wierzyć w Boga to nie tylko uznawać Jego istnienie (to potrafią i demony), ale i (a może przede wszystkim) spełnianie Jego woli. Miłować i czcić Boga i Jezusa Chrystusa to przestrzegać Jego przykazania (Jan 14:15; 1 Jan 5:3). Jak zawsze i tu mamy alternatywę, możemy być przez Wielkiego Doradcę zaliczeni do tych co daremnie Mu cześć oddają trzymając się nauk, które są nakazami ludzkimi (Mar. 7:7-9.13).

Sylwester Szady, 09-01-2000