linki autorzy opracowań książki kontakt lista tematyczna lista chronologiczna strona główna  

Stanisław Mędryk

Pamiętaj abyś dzień sobotni święcił.

Sabat, dzień święty, to dzień wyróżniony spośród wszystkich dni tygodnia. Tego dnia dotyczy Boże przykazanie. Ma to być dzień odmienny od innych dni tygodnia, dzień w szczególny sposób poświęcony Bogu.

Nauczeni w Piśmie z czasów Jezusa Chrystusa w szczególny sposób przywiązywali uwagę do właściwego święcenia tego dnia. Porządek dnia ustalono w najdrobniejszych szczegółach, określając co wolno, a czego nie wolno. Wyliczono kilkadziesiąt rodzajów prac, których w tym dniu nie wolno było wykonywać - zawierała to tak zwana Tradycja Starszych. Owe przepisy stały się w końcu ciasnym gorsetem uniemożliwiającym właściwe święcenie tego dnia świątecznego. Przestrzeganie tych ludzkich przepisów stało się celem samym w sobie, na co ostro reagował Jezus (Mat. 12, 5-8).

Dzień sabatu jest po to aby człowiekowi który został stworzony na obraz i podobieństwo Boże, a który tak dalece poprzez nieposłuszeństwo od tego prawzoru odszedł, ułatwić drogę do Boga. Ma to być dzień odpoczynku i zastanowienia się nad sensem ludzkiego życia, staraniem się o utrzymanie i wzmocnienie społeczności z Bogiem oraz własne uświęcenie.

Dzisiaj nie grozi nam nadmierna skrupulatność w święceniu dnia sobotniego dnia sabatu. Zjawiskiem groźnym jest niedocenianie tego dnia (Łuk. 6, 46; 18,8). To, ze dzień sabatu został ustanowiony dla człowieka (Mk. 2, 27) i człowiek może nim dysponować, tj. określonym szczegółowo przez samego Boga pewnym odcinkiem czasu świętego, wcale nie znaczy, że może zrobić z nim co zechce.

Wciąż aktualne jest Boże przykazanie: "Pamiętaj abyś dzień sobotni święcił" ( Exod. 20,8; Ps. 111,7-8). Pamiętaj aby przez ciebie dzień ten był odpowiednio wyróżniony spośród innych dni tygodnia, aby ci pomagał w utrzymaniu społeczności z Bogiem Stwórcą, aby ci przypominał o wdzięczności za dzieło stworzenia jak również za błogosławiony dar życia i miłości, aby był zawsze okazją do duchownego odrodzenia i nabrania duchownych sił, do sprostania nowym zadaniom stojącym przed tobą, aby był to dzień błogosławiony, a błogosławieństwo Boże które spoczywa na tym dniu mogło promieniować na wszystkie dni tygodnia. "I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła swego. I pobłogosławił Bóg dzień siódmy i poświęcił go" (Gen. 2, 2-3).

Autor udostępnił tekst 03 grudnia 1998 r.


kontak z autorem serwisu
Sylwestrem Szady
kontakt z autorem dokumentu pocztą tradycyjną

Adres serwisu:
http://www.eliasz.pl

Chrzescijanski Serwis Promocyjny

Ostatnie zmiany: 03.12.1998 r.

[początek]