strona główna Pytania ... Spis treści do poprzedniej strony do następnej strony


5. Dlaczego tylko Pismo Święte?

Nie jestem szczególnie zadowolony ze swojej odpowiedzi na na wyżej postawione pytania, dlatego polecam artykuły:

A Jezus odpowiadając, rzekł im: Błądzicie nie znając Pism ani mocy Bożej. (Mat. 22,29).

Wtedy (Jezus) otworzył im (apostołom) umysły, aby mogli zrozumieć Pisma (Łuk. 24,45).

Odpowiedział im Jezus: Czyż w zakonie waszym nie jest napisane: Ja rzekłem: Bogami jesteście? Jeśli nazwał bogami tych, których doszło słowo Boże (a Pismo nie może być naruszone) (Jan 10,24-35).

Doszło do tego, że obok Pisma Świętego istniały inne księgi i nauki, według których wyjaśniano Słowo Boże - więcej: przez te jakoby "mniejsze" pisma podważano fundamentalne Boże nauki.

(1) Judaizm

Zbiór literatury religijnej Żydów składa się z dwóch części: Biblii i Talmudu. "Biblia hebrajska, zwana przez chrześcijan Starym Testamentem, to jest pismem Starego Przymierza (w przeciwieństwie do Nowego Testamentu), obejmuje dwadzieścia cztery księgi w następującej kolejności."

  1. Tora: 1) Genesis, 2) Exodus, 3) Leviticus, 4) Numeri, 5) Deuteronomium,
  2. Prorocy: 6) Jozuego, 7) Sędziów, 8) 1 Samuela, 2 Samuela, 9) 1 Królewska, 2 Królewska, 10) Izajasza, 11) Jeremiasza, 12) Ezechiela, 13) Ozeasza, Joela, Amosa, Abdiasza, Jonasza, Micheasza, Nahuma, Habuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza, Malachiasza,
  3. Hagiografie: 14) Psalmy, 15) Joba, 16) Pieśni nad pieśniami, 17) Rut, 18) Pieśni żałobne (treny), 19) Koheleta, 20) Estery, 21) Estery, 22) Daniela, 23) Ezdrasza, Nehemiasza, 24) 1 Kronik, 2 Kronik.

"Kazuistyczne roztrząsanie przekazanego przez tradycję materiału (halacha), budujące kształtowanie biblijnych opowiadań (haggada) oraz związanych z jednym i z drugim badania (midrasz) doprowadziły - wskutek potrzeby uzyskania wskazówek co do właściwego trybu życia wiernych do powstania Talmudu (studium, nauka), będącego rodzajem encyklopedii obejmującej wszystkie dziedziny teologii, prawa, itd. Jest to olbrzymi zbiór tradycji i objaśnień nagromadzonych przez szkoły uczonych, ukończony około 500 roku po Chrystusie; posiada on dwie redakcje: jerozolimską i babilońską. Składa się z  miszny i gemary." [42]

Przykłady tekstów o treści etyczno-religijnej z części Talmudu babilońskiego z traktatu Pirke Aboth "Przypowieści ojców":

 Akabin ben Mahalabel powiedział: "Przestrzegaj trzech rzeczy, a nie zgrzeszysz: wiedz, skąd przychodzisz, dokąd idziesz i komu kiedyś złożysz sprawozdanie i rachunek. Skąd przychodzisz: z cuchnącej kropli; dokąd idziesz: do miejsca, gdzie jest kurz, zgnilizna i robactwo; przed kim zdasz sprawę i rachunek: przed królem królów, świętym, niechaj mu będzie chwała". [43]

Rabbi Chanina, przełożony kapłanów, powiedział: "Módl się o pomyślność rząd, albowiem gdyby nie było przed nim strachu, to jeden drugiego żywcem by połknął". [44]

 Rabbi Chanina ben Doza powiedział: "U kogo obawa grzechu poprzedza mądrość, tego mądrość jest trwała; u kogo mądrość poprzedza obawę grzechu, tego mądrość nie ma żadnej trwałości:. [45]

 Ben Zoma powiedział: "Kto jest mądry? Ten, kto uczy się od wszystkich. Kto jest bohaterem? Ten, kto swoje popędy przezwycięża. Kto jest bogaty? Ten, kto zadowala się swoim udziałem. Kto jest szanowany? Ten, kto szanuje innych ludzi". [46]

Rabbi Jakob powiedział: "Ten świat jest jak przedpokój do przyszłego świata; przygotuj się w przedpokoju, abyś był wpuszczony do salonu" [47]

"Z nauk hagadycznych, wykładanych w sposób opowieściowy, przytaczamy następujące: Myszna powiada: wróć się do Boga na dzień przed śmiercią (Awos 4,2), a Hagadysta objaśnia to taką parabolą: Pewien król zaprosił swoich dworzan na wielka ucztę, ale im nie wskazał godziny, w której będą zawołani. Jedni przyszli do domu, włożyli swą świąteczną odzież i czekali u wrót pałacu, drudzy pomyśleli sobie: jeszcze czas, król nas uprzedzi, a tak zaniedbywali przygotować się. Od razu król zawezwał nagle swoich gości. Ci którzy byli przygotowani zostali dobrze przyjęci, nierozsądni zaś przybyli w zaniedbanej odzieży, zostali więc ze wstydem odprawieni. Poprawiaj się każdego dnia życia, abyś nie został zawezwany jutro przed sąd boży. Sens moralny tej paraboli hagadysta opierał na wyrzeczeniu Salomona: 'Każdego czasu niech twoje suknie będą białe (czyste), a twojej głowie niech nie zabraknie olejku'. Skoro nie można wiedzieć, kiedy dzień śmierci nastąpi, to trzeba przez wszystkie dni życia być na to przygotowanym" [48]

"Taka jest geneza Talmudu, którą dla lepszej pamięci, jeszcze raz streścimy: Soferzy, (pisarze, zakonoznawcy) sprowadzeni przez Ezdrasza, po powrocie z Babilonii (458 przed Chr.) do Palestyny, obok pisemnego zakonu Mojżesza, zajmowali się nauczaniem zakonu ustnego czyli tradycyji, tak jak ja mieli od przodków przekazaną. Instytucja Soferów dała początek przyszłemu Talmudowi. Po epoce Soferów późniejsi znawcy zakonu, zwani Tanaitami, od aramejskiego wyrazu 'Tanai' (uczony), od 219 przed Chr. do 219 po Chr., dalej prowadzili wykłady, a pomiędzy nimi odznaczał sie R. Akiba, który nadał wykładom metodyczne zaokraglenie swoją 'Myszną', zwaną także 'Midat'. TęMysznę R. Akiby patryjarcha R. Juda I uzupełnił i zakończył (189 po Chr). Po epoce Tanaitów, uczeni zwani Amoraitami od aramejskiego wyrazu 'Amorai" (krzewiciel rozpraw), tak w Palestyniejak w Babiloni, zaczęli studyjować Mysznę, by wynajdywać zasady, którym ustanowione w Mysznie halachy (normy) dla szczególnych wypadków, pochodzenie swe zawdzięczają. To studium nazywa się 'Gemara' a razem z Myszną stanowią właściwy Talmud. Jeden z Amoraitów babilońskich R. Asza (500 po Chr.), nadzwyczajny autorytet, (...) po przeszło półwiekowej pracy uporządkował tradycyjny materyjał, który szeregiem wieków przez rozmaite szkoły uzupełniany, obok ujętej w całość Myszny, do kolosalnych doszedł rozmiarów; następnie cały Talmud zestawiony i zaokrąglony zamknął on, nadając mu swoją powagą najwyższą sankcyją, do którego już mu nic więcej przybyć, ani nic ubyć nie mogło." [49]

W literaturze pozabiblijnej obok nauk, które nic nie straciły na aktualności i zgodnych z duchem Pisma Świętego, znajdowały się też nauki z nim sprzeczne. Na kartach  Nowego Testamentu widzimy Jezusa, który sprzeciwia się naukom tradycji między innymi w kwestiach święcenia sabatu i zachowywania piątego przykazania.

Jezus uczy, że tylko Słowo Boże powinno być naszym wzorcem wiary - nigdy nauki ludzkie (Mat. 7.6-9). Tak oto apostoł Paweł rekomendował Słowo Boże.

II Tym. 3 13Ludzie zaś źli i oszuści coraz bardziej brnąć będą w zło, błądząc sami i drugich w błąd wprowadzając. 14 Ale ty trwaj w tym, czegoś się nauczył i czego pewny jesteś, wiedząc, od kogoś się nauczył. 15I ponieważ od dzieciństwa znasz Pisma święte, które cię mogą obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa. 16 Całe Pisma przez Boga jest natchnione
i pożyteczne do nauki,
do wykrywania błędów,
do poprawy,
do wychowywania w sprawiedliwości,
Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.

W innym miejscu apostoł Paweł w natchnieniu Ducha Świętego pisał, że Pismo samo się objaśnia.

2 Piotra 1,20-21 Przede wszystkim to wiedzcie, że wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi. Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym.

Porównaj co na temat kryteriów wiary napisane jest w opracowaniu "Eliasz działa też dzisiaj" szczególnie od rozdziału II.H "Nauka ludzka".

Nie jestem szczególnie zadowolony ze swojej odpowiedzi na na wyżej postawione pytania, dlatego polecam artykuły:

Idz do strony: strona główna Pytania ... Spis treści do poprzedniej strony do następnej strony

[początek]