I. Dlaczego ja?

1. Po co ta broszura?

Czemu ma ona służyć?

1. W trakcie wielu najróżniejszych okazji, podczas których spotykam się z ludźmi, wcześniej czy później rozmowa zbacza z mojej lub partnera inicjatywy na tematy religijne. Są to nieusystematyzowane rozmowy, w których tematy są bardzo pobieżnie omówione, bez możliwości pełniejszej prezentacji i argumentacji. Zauważyłem, że pytania się powtarzają.

   Chciałbym podkreślić, że wszystkie prezentowane w tym opracowaniu opinie są moimi własnymi. Mam nadzieję, że opierają się wyłącznie na naukach Pisma Świętego. Na ten temat szerzej w rozdziale Kim jest Eliasz?

2.  Poczuwając się do tego, że i mnie dotyczy polecenie Pana Jezusa, aby iść i nauczać, a szczególnie wezwanie Pawła (Kol. 3,16) " nauczajcie i napominajcie jedni drugich ", mam nadzieję, że nie zadając gwałtu niczyjej prywatności, spotkam się za pośrednictwem tej publikacji z tymi, do których powinienem dotrzeć.

3. Ciągle kołaczą mi się po głowie teksty:

   "I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, i wtedy nadejdzie koniec" (Mat. 24.14)

   oraz

   "Gdy mówię do bezbożnego: Bezbożniku, na pewno umrzesz - a ty nic nie powiesz, aby odwieść bezbożnika od jego postępowania, wtedy ten bezbożnik umrze z powodu swojej winy, lecz jego krwi zażądam od ciebie. Lecz gdy ostrzeżesz bezbożnego, aby się odwrócił od swojego postępowania, a on się nie odwróci od swojego postępowania, to umrze z powodu swojej winy, lecz ty uratujesz swoją duszę. ... Powiedz im: Jakom żyw - mówi Wszechmogący Pan - nie mam upodobania w śmierci bezbożnego, a raczej, by się bezbożny odwrócił od swojej drogi, a żył. Zawróćcie, zawróćcie ze swoich złych dróg! Dlaczego macie umrzeć, domu izraelski?" (Ez. 33,8-11) .

   jaśniej:

   • chcę mieć swój pozytywny udział w przyśpieszeniu zakończenia obecnego bałaganu,
   • chcę ratować możliwie jak najwięcej ludzi dla zbawienia,
   • w przypadku braku sukcesów w powyższym, nie chcę być wspólnikiem w cudzych grzechach z powodu zaniedbania.

 

2. Jak doszło do napisania tego co macie przed sobą?

Gdy próbuję odpowiedzieć na postawione pytanie, przypominają mi się trzy takie impulsy.

1. Pierwszy miał miejsce w lecie na Zjeździe Diecezji Wschodniej Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Warszawie w trakcie kazania pastora Piotra Heroda na temat jednej z mniejszych ksiąg Starego Testamentu, Księgi Estery. Zacytuję tekst, który mnie poruszył:

   Przekazał Mordochaj Esterze taką odpowiedź: Nie wyobrażaj sobie, że ty jedyna spośród wszystkich Żydów ocalejesz dlatego, że jesteś w pałacu królewskim. Bo jeśli ty w takim czasie będziesz milczeć, ratunek i ocalenie dla Żydów przyjdą skądinąd, lecz ty i dom twego ojca zginiecie. Kto zaś wie, czy godności królewskiej nie osiągnęłaś właśnie na taki czas, jak obecny? (Estery 4,13-14) .

   O co chodzi w tym tekście? Ówczesna sytuacja Ludu Bożego (niektórzy mówią Kościoła Starego Testamentu) była tragiczna. Przygotowano spisek mający doprowadzić do eksterminacji Żydów. Esterze przypadła sposobność aby interweniować u króla w celu ujawnienia zamachu. Tak jak Estera stała przed decyzją czy podejmie wyzwanie i wykona misję dla ratowania bliskich i całego ludu, tak teraz my, którzy znamy czas, zagrożenia i ewangelię - nadzieję dla naszych bliskich, nie możemy milczeć.

2. 5 listopada 1994 r. byłem w Lublinie na nabożeństwie okręgowym. Na zakończenie pastor Arkadiusz Bojko mówił kazanie o trzecim Eliaszu. Przez następne kilka dni opowiadałem znajomym przebieg nabożeństwa, w szczególności omawiając kazanie o Eliaszu. Dla znajomych wykładnia przytaczanych tekstów była niezrozumiała i niewiarygodna - dlatego postanowiłem przedstawić pełnieszą argumentację na tych kartach.

3. Dwa tygodnie później w kolejnym kazaniu - tym razem w zborze zamojskim mówiono o podobieństwie o wiernym i niewiernym słudze. Wydawało mi się, że wszystko na ten temat wiem. Jakież było moje zaskoczenie. Zacytuję dla mnie najważniejsze wersety:

   "Kto jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan postawił nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm o właściwej porze?. Szczęśliwy ów sługa, którego pan jego, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. ... Jeśliby zaś ów zły sługa rzekł w sercu swoim: Pan mój zwleka z przyjściem, ... przyjdzie pan sługi owego w dniu w którym tego nie oczekuje, i o godzinie, której nie zna. I usunie go, i wyznaczy mu los z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów" (Mat. 24,45-51) .

   Tutaj należy się wyjaśnienie. Wierzę, że od pewnego czasu świat istnieje w okresie Dnia Sądu, czyli w czasach ostatecznych (oba terminy biblijne). Określenie tego okresu znajdą wytrwali w części II. Kim jest Eliasz? i w rozdziale II G. Czasy ostateczne. Jednak uważałem, że chociaż drugie przyjście Jezusa, który mówił: "Oto przychodzę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynków" (Obj. 22,12) jest bliskie, sądziłem, że nieprędkie. Byłem zdania, że równie prawdopodobne jest przyjście za tydzień, za pół roku, czy za 100 lub 500 000 lat, lecz raczej, że nie w bieżącym tysiącleciu, choćby dlatego, aby nie sprawdziły się kolejny raz wróżby Świadków Jehowy, czy żeby mieli czas dołączyć do PRAWDY członkowie mojej rodziny.

   Po tym kazaniu uświadomiłem sobie, że to ja jestem tym złym sługą, że dawanie pokarmu na właściwy czas oznacza głoszenie właściwej nauki, odpowiadającej potrzebie czasu. (Hipotetycznie: głoszenie przed potopem nauki o przyjściu Mesjasza nie byłoby najwłaściwszą nauką (pokarmem) - należało nawoływać do opamiętania, informować o tym, że nadszedł czas potopu)

Dotarła do mnie konieczność naśladowania działalności tych, którzy kiedyś znaleźli się w podobnej sytuacji, w czasie kryzysu. Myślę tu szczególnie o:
- Janie Chrzcicielu przed chrztem Jezusa,
- Eliaszu z czasów Achaba,
- Noem przed potopem.

* * *

Chciałbym by ta broszura służyła przełamaniu oporów tych, którzy szukają prawdy, którzy chcą studiować Pismo Święte, a chcieliby dowiedzieć się czegoś od nas, przez pokazanie jacy ludzie stanowią zbór Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Zamościu i  jak stosują praktycznie w życiu codziennym i kościelnym swoją wiarę.

Namawiam do cierpliwości i wytrwałości w sprawdzaniu wszystkiego we własnych Bibliach.

Polecam opiece Bożej wszystkich czytelników, życząc im mądrości od Ducha Świętego.

II. Kim jest Eliasz?

A. Wstęp.

1. O czym to będzie?

W niniejszym opracowaniu chcę zidentyfikować i przedstawić współcześnie działającego proroka Eliasza.

1. O tym co łączy go z poprzednikami, z historycznym pierwowzorem, i z poprzedzającym przyjście Mesjasza, Eliaszem, którym okazał się Jan Chrzciciel.
2. W zarysie przedstawię czasy w jakich działali poprzednicy obecnego Eliasza. Na czym polegała ich służba.
3. Podejmę próbę wykazania, że czasy, w jakich żyjemy, są oczekiwanymi przez wszystkie pokolenia od Adama poczynając, że żyjemy w czasie sądu.
4. Scharakteryzuję główne treści poselstwa ostatniego Eliasza.
5. Parę słów na temat Tradycji jako drugiego obok Biblii, według mnie wręcz zbędnego, filaru w nauce Kościoła Katolickiego.

 

2. Dlaczego taka a nie inna forma wykładu?

1. Chcę maksymalnie dać głos Słowu Bożemu zawartemu w Piśmie Świętym. Stąd taka liczba cytatów.
2. Chcę wykazać, że Pismo Święte samo się objaśnia i komentuje.
3. Jest tekst w którym Pan porównuje swoje słowo do deszczu i śniegu spadającego z nieba.

Izaj. 55 ,11. Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem.

Jer. 23 ,29. Czy moje słowo nie jest tak jak ogień - mówi Pan - i jak młot, który kruszy skałę?

4. Myślę, że tym sposobem skłonię kilka osób do wzięcia Biblii do ręki.

B. O ilu Eliaszach mówi Pismo Święte?

W ostatniej księdze Starego Testamentu, spisanej przez proroka Malachiasza, podanych jest wiele okoliczności, towarzyszących sądowi Bożemu i powtórnemu przyjściu Pana Jezusa. Cytat według Biblii Tysiąclecia:

Mal. 3 ,1-2.  Oto ¹   Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną , a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi gdy się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. ...

19-23.  Bo oto nadchodzi dzień palący jak piec, a wszyscy pyszni i wszyscy wyrządzający krzywdę będą słomą, więc spali ich ten nadchodzący dzień, mówi Pan Zastępów, tak że nie pozostanie po nich ani korzenia, ani gałązki. A dla was, czczących moje imię, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w jego skrzydłach. Wyjdziecie [swobodnie] i będziecie podskakiwać jak tuczone cielęta. I podepcze grzeszników, gdyż oni obrócą się w popiół pod stopami nóg waszych w dniu, w którym Ja będę działał - mówi Pan Zastępów. Pamiętajcie o Prawie mego sługi, Mojżesza, któremu na Herebie poruczyłem ustawy i zarządzenia dla całego Izraela. Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pańskiego, dnia wielkiego i strasznego .

Słowo "anioł" często oznacza posłańca. Posłańcami byli również ludzie, którzy przemawiali z natchnienia Bożego.

Mar. 1 ,2-4 . Jak napisano u Izajasza proroka: Oto posyłam anioła mego przed tobą, który przygotuje drogę twoją. Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską; Prostujcie ścieżki jego. Na pustyni wystąpił Jan Chrzciciel i głosił chrzest upamiętania ...

Proroctwo o aniele przygotowującym drogę przed Panem jest tożsame z proroctwem o przyjściu proroka Eliasza, które miało mieć miejsce przed dniem Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach z wielką mocą i chwałą (Mat. 24,30) jako Król królów i Pan panów (Obj. 19,16) , będącego dniem dla jednych nagrody, dla drugich kary. Czas poprzedzający nadejście Dnia Pana nazywany jest czasem ostatecznym (Dan. 12,4) .

Tak Jezus świadczy o Janie Chrzcicielu:

Mat. 11 ,10. To jest ten o którym napisano: Oto Ja posyłam posłańca mego przed tobą, który przygotuje drogę twoja przed tobą. ...

13-14. Albowiem wszyscy prorocy i zakon prorokowali aż do Jana; Jeżeli zaś chcecie to przyjąć, on jest Eliaszem, który miał przyjść.

Jednak tekst z księgi Malachiasza o Eliaszu nie może w tym kontekście dotyczyć jedynie Jana Chrzciciela, który przecież przygotowywał ówczesny lud Boży na pierwsze przyjście Zbawiciela.

Na Górze Przemienienia uczniowie obok Jezusa widzieli Mojżesza i Eliasza. W Ewangeliach znajdujemy opis tego wydarzenia: Jezusa przemienionego ukazującego swą chwałę trzem uczniom oraz w jednej z nich poniższy zapis:

Mat. 17, 9-10. A gdy schodzili z góry, przykazał im Jezus, mówiąc: Nikomu nie mówcie o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zostanie wskrzeszony z martwych. I pytali go uczniowie, mówiąc: Czemu więc uczeni w Piśmie powiadają, że wpierw ma przyjść Eliasz?

11. A On, odpowiadając, rzekł: Eliasz przyjdzie i wszystko odnowi.

12. Lecz powiadam wam, że Eliasz już przyszedł i nie poznali go, ale zrobili z nim, co chcieli. Tak i Syn Człowieczy ucierpi od nich.

Ewangelia Marka od 9,2-13 mówi o tym samym wydarzeniu, dodając, że zastanawiali się co to znaczy powstanie z martwych. Interesujące, że Jezus mówi o dwóch Eliaszach:

• o tym, który ma przyjść (Mat. 17.11, Mar. 9.12) .

• o tym, który niedawno już przyszedł i okazał się być Janem Chrzcicielem (Mat. 17.12; Mar. 9,13) .

Obecnie przyszło nam żyć w czasach działalności zapowiedzianego trzeciego Eliasza.

Osoba Eliasza, proroka, który żył za czasów króla Achaba, jest wzorcem, "typem" dla późniejszych przepowiedzianych Eliaszy, którzy będą wykonywać taką pracę jaką on kiedyś wykonał.

Czym ten prorok różnił się od innych proroków? Niezbędne jest prześledzenie wydarzeń, jakie miały miejsce po śmierci króla Salomona - około 950 lat przed przyjściem Mesjasza.

C. Początki odstępstwa.

1. Grzech Jeroboama.

Następcą Salomona został jego syn Rechabeam, do którego lud Izraela zwrócił się prośbą o zmniejszenie obciążeń podatkowych i prac przymusowych, jakie zostały nałożone na niego za panowania Salomona. Oto odpowiedź:

I Król. 12 ,14. ... Mój ojciec uczynił ciężkim wasze jarzmo, lecz ja dołożę jeszcze do waszego jarzma; ojciec mój chłostał was biczami, lecz ja chłostać was będę kańczugami.

W efekcie nastąpił rozpad państwa na Izrael i Judę. A Rechabeam królował tylko nad synami izraelskimi, którzy mieszkali w osadach judzkich (I Król. 12,17) nad plemionami Judy i Beniamina . Królem na Izraelem został obwołany Jeroboam. Władał on dziesięcioma pozostałymi plemionami. Izrael był większym i żyźniejszym z królestw, lecz święte miasto Jerozolima nie leżała na jego terenie.

I Król. 12 ,26-33. Wtedy przyszło Jeroboamowi na myśl: Łatwo może teraz wrócić władza królewska do domu Dawidowego. Jeżeli bowiem lud ten będzie chodził składać ofiary do domu Pańskiego do Jeruzalemu, przylgnie z powrotem serce tego ludu do ich pana, Rechabeama, króla judzkiego, i wtedy, zabiwszy mnie, powrócą do Rechabeama, króla judzkiego. Naradziwszy się tedy, kazał sporządzić dwa cielce ze złota i ogłosić ludowi: Dosyć już napielgrzymowaliście się do Jeruzalemu; oto bogowie twoi, Izraelu, którzy cię wyprowadzili z ziemi egipskiej. I kazał jednego ustawić w Betelu, a drugiego w Dan. ... Pobudował też świątynki na wzgórzach i ustanowił kapłanami pierwszych lepszych z ludu, którzy nie należeli do domu Lewiego. Nadto ustanowił Jeroboam w ósmym miesiącu, piętnastego dnia tegoż miesiąca, święto na wzór święta, jakie było obchodzone w Judzie, i składał ofiary na ołtarzu. ... w Betelu, piętnastego dnia ósmego miesiąca, to jest miesiąca, który sam wymyślił, aby w nim ustanowić święto dla synów izraelskich, i składał ofiary na ołtarzu, składając też ofiarę z kadzidła.

Z przytoczonych wersetów wynika, że zmiany w kulcie religijnym jakie dokonał Jeroboam powodowane były pobudkami politycznymi.

Tabela Nr 1

	grzech Jeroboama	ocena Słowa Bożego
1	Wprowadzenie wyobrażeń Boga.	II Mojż. 20 ,4-5 . Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, ...
2	Ustanowienie świątyń z ołtarzami w Betelu i Dan oraz świątynek na wzgórzach.	III Mojż. 17 ,8-9 . ... Ktokolwiek z domu izraelskiego albo z obcych przybyszów, którzy mieszkają pośród nich, będzie składał ofiarę całopalną albo inną,    A nie przyprowadzi jej do wejścia do Namiotu Zgromadzenia aby ją ofiarować Panu, mąż ten będzie wytracony ze swego ludu. (Patrz także: V Mojż. 12, 1-28)
3	Powołanie kapłanów z ludu nie należącego do rodu Lewiego.	IV Mojż. 3 ,12 . Oto Ja wziąłem Lewitów spośród synów izraelskich w zamian za każdego pierworodnego, ... IV Mojż. 3 ,8 .   I aby pilnowali wszystkich sprzętów Namiotu Zgromadzenia i tego wszystkiego, o co troszczyć się maja synowie izraelscy, pełniący służbę w przybytku.
4	Zmiana daty dorocznego Święta Szałasów na innym miesiąc i dzień.	III Mojż. 16 ,29 . A to będzie dla was wieczna ustawą: W miesiącu siódmym dziesiątego dnia tegoż miesiąca ukorzycie się i nie będziecie wykonywać żadnej pracy, zarówno tubylec jak i obcy przybysz, który osiadł wśród was. 30 . W tym dniu bowiem zostanie dokonane przebłaganie za was, aby was oczyścić. Od wszystkich waszych grzechów będziecie oczyszczeni przed Panem.

Tabela Nr 1 przedstawia przedsięwzięcia Jerobeama i ocenę Słowa Bożego. Z powyższego wynika, że zmiany były bezprawne i bezbożne, mimo iż w deklaracjach lud Izraela dalej trwał przy Bogu Jahwe.

2. Grzech Achaba.

Po śmierci Jeroboama na tron izraelski wstępowało wielu władców, aż królem został Achab.

I Król. 16 ,30-34 . Lecz Achab, ..., postępował w oczach Pana gorzej niż wszyscy jego poprzednicy. Niczym to jeszcze było, że chodził w grzechach Jeroboama, ..., lecz pojął za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydonu, i służył Baalowi, i oddawał mu pokłon. I wzniósł ołtarz Baalowi w świątyni Baala, ... Achab kazał też sporządzić Aszerę; czynów takich pobudzających do gniewu Pana, Boga Izraela , popełnił więcej aniżeli wszyscy królowie izraelscy, jego poprzednicy. Za jego czasów Chiel z Betelu odbudował Jerycho. Na Abiramie, swoim pierworodnym, założył jego fundamenty, a na Segubie, swoim najmłodszym jego bramy, ...

Tabela Nr 2

lp .	grzech Achaba	ocena Słowa Bożego
1	Małżeństwo z córką kapłana Baala.	V Mojż. 4, 3-4 . Nie będziesz z nimi [poganami] [ 2 ] zawierał małżeństwa. Swojej córki nie oddasz jego synowi, a jego córki nie weźmiesz dla swojego syna, Gdyż odciągnęłaby ode mnie twojego syna i oni służyliby innym bogom. ...
2	Wprowadzenie i czczenie nowych bogów.	II Mojż. 20 ,3 . Nie będziesz miał innych bogów obok mnie. V Mojż. 6 ,14 . Nie pójdziesz za innymi bogami, za bogami ludów, które są naokoło was,
3	Odbudowanie Jerycha ze składaniem ofiar z ludzi	Joz. 6 ,26 . ... Przeklęty będzie przed Panem mąż, który podejmie odbudowę tego miasta, Jerycha! Na swoim pierworodnym złoży jego fundament i na najmłodszym postawi jego bramy.

I Król. 21 ,25-26 Nie było doprawdy takiego jak Achab, który by tak się zaprzedał, czyniąc to, co złe w oczach Pana, do czego przywiodła go Izebel, jego żona. Postępował nader ohydnie, chodząc za bałwanami, podobnie jak to czynili Amoryjczycy, których Pan wypędził przed synami izraelskimi.

Z wcześniejszych tekstów jednoznacznie wynika, że lud Izraela był bardzo religijny będąc jednocześnie daleko od Boga. Przedkładał własne (ludzkie) pomysły w sprawach zbawienia lekceważąc wyraźne nauki Słowa Bożego. Obyśmy z tej historii potrafili wyciągnąć wnioski dla nas samych. Oto opninia Słowa Bożego

D. Misja pierwszego Eliasza.

1. Działalność proroka.

Wtedy pojawia się historyczny Eliasz Tiszbita z Tiszbe, którego imię oznacza "Jahwe jest moim Bogiem". Prorok zapowiada długotrwałą suszę (I Król. 17,1; 18,1). Następnie ukrywa się z powodu królowej Izebel rozkazującej tępić proroków Pana (I Król. 18,4). W trzecim roku suszy Eliasz spotyka się z Achabem.

I Król. 18 , 17-19 . Gdy Achab zobaczył Eliasza, rzekł Achab do niego : Czy to ty jesteś sprawcą nieszczęść w Izraelu? . A on odpowiedział: Nie ja sprowadziłem nieszczęście na Izraela, lecz ty i  ród twego ojca przez to, że zaniedbaliście przykazania Pana , a ty poszedłeś za Baalami. Poślij tedy teraz i zgromadź do mnie całego Izraela na górze Karmel oraz owych czterystu pięćdziesięciu proroków Baala, i czterystu proroków Aszery, którzy jadają u stołu Izebel.

Gdy wszyscy zgromadzili się na górze Karmel:

21 . Wtedy Eliasz przystąpił do całego ludu i rzekł: Jak długo będziecie kuleć na dwie strony? Jeżeli Pan jest Bogiem, idźcie za nim, a jeżeli Baal, idźcie za nim! Lecz lud nie odrzekł mu ani słowa.

Ustalono zasady turnieju:

2 3-24 . Niech nam przeto dadzą dwa cielce. Niech oni [ kapłani Baala] [ 3 ]   wybiorą sobie jednego cielca i poćwiartują go i położą na drwach, lecz ognia niech nie podkładają.

Ja również przygotuję jednego cielca i położę go na drwach, ale ognia nie podłożę. Potem wy wzywajcie imienia waszego boga, ja zaś wzywać będę Pana. Ten zaś Bóg, który odpowie ogniem ten zaiste jest Bogiem. ...

Jako pierwsi przystąpili kapłani Baala zaczynając od rana.

28-29. Wołali więc głośno i według swojego zwyczaju zadawali sobie rany nożami i włóczniami, aż krew po nich tryskała. A gdy minęło popołudnie, oni trwali jeszcze w swoim upojeniu ... , ale nie było żadnej odpowiedzi.

Przyszła kolej na Eliasza.

30 . Wtedy Eliasz rzekł do całego ludu: Przystąpijcie do mnie. A gdy cały lud zbliżył się do niego, on naprawił zburzony ołtarz Pana .

Następnie wykopał rów wokół ołtarza, przygotował ofiarę, po czym kazał polać - ofiarę, drwa i ołtarz - 12 wiadrami wody.

35 . I spłynęły wody te z ołtarza tak, że i rów wypełnił się wodą.

Eliasz modli się.

36-38 . ... Panie, Boże Abrahama, Izaaka, i Izraela! Niech się dziś okaże, że Ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja twoim sługą i że według twego słowa uczyniłem to wszystko. Odezwij się, Panie, odpowiedz mi, a niech lud pozna, że Ty, Panie, jesteś Bogiem prawdziwym i że Ty odmieniasz serca. Wtedy spadł ogień Pana i strawił ofiarę całopalną i drwa, i kamienie, i ziemię, a wodę, która była w rowie, wysuszył.

W efekcie lud opowiedział się za Panem. Na polecenie Eliasza - zgodnie z nakazem Bożym - pozabijano proroków Baala (V Mojż. 13,1-10).

Po modlitwie Eliasza spadł długo oczekiwany, ulewny deszcz. Mimo ukazania prawdziwego Boga, prześladowania ze strony Izebel nie ustały. Eliasz w obawie o swoje życie ucieka na pustynię, aby po 40 dobach wędrówki dotrzeć do góry Horeb (Synaj), na której Bóg rozmawiał z Mojżeszem.

I Król. 19 ,9-19 . ... doszło go słowo Pana tej treści: Co tu robisz Eliaszu? . A on odpowiedział: Gorliwie stawałem w obronie Pana, Boga Zastępów, gdyż synowie izraelscy porzucili przymierze z tobą, poburzyli twoje ołtarze, a twoich proroków wybili mieczem. Pozostałem tylko ja sam, lecz i tak nastają na moje życie, aby mi je odebrać.

Okazało się, że Eliasz mylnie oceniał liczebność Ludu Bożego. Wśród co najmniej kilku milionów izraelczyków, [ 4 ]   wierna Panu była grupa ludzi nazywana terminem "resztka Izraela", o której Bóg tak mówi:

I Król. 19 ,17. Zachowam w Izraelu resztkę siedem tysięcy , tych wszystkich, których kolana nie ugięły się przed Baalem, i tych wszystkich, których usta go nie całowały.
 

2. Cechy charakterystyczne proroka.

Wskutek odstępstwa prawdziwa wiedza o żywym Bogu nie cieszyła się popularnością. Lud Izraela spoglądał łakomie na bogów sąsiednich ludów. Tamtych bogów można było zobaczyć na najbliższym wzgórzu, ba, można było mieć ich w domu. W zależności od zasobności portfeli mogli być ze złota, srebra, gliny czy drewna. A jacy groźni. Często dla ich obłaskawienia należało składać ofiary ze swoich dzieci. Ileż to zabiegów  można było wykonać, aby zapewnić sobie zbawienie, nie tak jak u odległego niewyobrażonego Boga ich dziadów i ojców.

Taki stan świadomości religijnej był częsty w historii tego narodu. Od zajęcia Kanaanu jako Ziemi Obiecanej do czasu niewoli babilońskiej historia Izraela to historia nierządu. Niewierność Izraela względem Jahwe opisują prorocy: Ozeasz, Amos, a według mnie najbardziej przekonywująco Ezechiel w rozdziale 16. Jednak w czasach króla Achaba i jego żony Izebel czciciele Boga Izraela byli prześladowani, kult Jahwe był oficjalnie zwalczany.

Proroka Eliasza określały :

1. Czasy w jakich żył. Nieliczny lud Boży w morzu bałwochwalstwa, gdzie prawdziwą naukę zwalczano.
2. Odbudowanie ołtarza. Zwrócenie uwagi na prawdziwy ołtarz i świątynię.
3. Mocne, zdecydowane, jednoznaczne, bezkompromisowe opowiedzenie się po stronie Jahwe w obliczu ryzyka śmierci.
4. Wskazywanie na aktualność, niezmienność i nienaruszalność Przykazań Bożych.
5. Wskazanie, że kondycja narodu, jego pomyślność tak w dziedzinie duchowej jak i materialnej zależne są od posłuszeństwa Bożemu Słowu.
6. Przedstawia Boga, który ma moc odmieniać serca, dla którego liczy się obrzezka serca - nie ciała. Nie zewnętrzne zabiegi, pozory, lecz to, co wypływa z najgłębszych zakamarków duszy.
7. Jest człowiekiem wielkiej wiary. Wierzy, że jeśli w  modlitwie prosi o coś według woli Bożej, to Pan wysłuchuje go. (I Jana 5,14-15)
8. Wzywa do jednoznacznego opowiedzenia się, przy której ze stron chce się być. Czy jako przyjaciel Pana, czy jako jego oponent.

Zechciej porównać jak koresponduję wymienione powyżej cechy z  zakresem dzieła trzeciego Eliasza.

 

E. Służba świątynna.

Świątynia, służba świątynna z ceremoniałem i system ofiarniczym, różne święta coroczne - cały kult Boga Jahwe wskazywał na Ewangelię Wieczną (Obj. 14,6) , na zbawienie w Jezusie Chrystusie.

W świątyni tej na ofiarę za grzechy składano niewinne zwierzęta - najczęściej baranki, oraz ofiary z pokarmów w tym z chleba i wina. To Jezus Chrystus jest tym prawdziwym Barankiem Bożym oraz Ciałem i Krwią, jest ofiarą za nasze grzechy. Tak jak niegdyś każdy prawowierny Żyd, który dla oczyszczenia z grzechu, wierząc w przyjście Mesjasza, wyznawał Bogu grzechy i własnoręcznie zabijał niewinne zwierzę, na które wcześniej składał własne grzechy, tak i my musimy mieć świadomość, że każdy nasz grzech wysyła na śmierć Jezusa. To nie Żydzi zamordowali Go prawie 2000 lat temu, robimy to my sami, codziennie.

 

Szczerość

przed Bogiem bądź bezwstydny po grzechu nie uciekaj w krzaki popatrz mu w oczy

Wacław Oszajca [ 5 ]

Mojżesz przed wykonaniem Namiotu zgromadzenia (pierwowzoru świątyni) otrzymał polecenie:

II Mojż. 25 ,40. Bacz abyś uczynił to według wzoru, który ci ukazano na górze.

Hebr. 9 ,2-4. Wystawiony został przybytek, którego część przednia nazywała się miejscem świętym, a w niej znajdowały się świecznik i stół i chleby pokładne. Za drugą zaś zasłoną był przybytek, zwany miejscem najświętszym, Mieszczący złotą kadzielnicę i Skrzynię Przymierza, pokrytą zewsząd złotem, w której był złoty dzban z manną i laska Arona, która zakwitała, i tablice przymierza; [ 6 ]  

Święto Szałasów - trwające 7 dni - jest jednym z trzech najważniejszych świąt (V Mojż. 17,16) . Ten święty okres kończył się Dniem Sądnym nazywanym też Dniem Pojednania (III Mojż. 16,1-34) lub Dniem Oczyszczenia. Cały 16-ty i część 23-go rozdziału Trzeciej Księgi Mojżeszowej objaśnia znaczenie tego święta.

III Mojż. 23 ,28-29 Żadnej pracy w tym dniu wykonywać nie będziecie, gdyż jest to dzień pojednania, aby pojednać się z Panem, Bogiem waszym. Każdy zaś, kto się nie ukorzy w tym dniu, będzie wytracony ze swojego ludu.

Poprzez codzienne ofiary grzesznik potwierdzał autorytet prawa, wyznawał winę i wyrażał wiarę w Mesjasza, który gładzi grzechy. Jednak gdy krew symbolicznie uwalniała grzesznika od potępienia, zapis przebaczonego grzechu pozostawał. Grzechy Izraela przeniesione w ten sposób do świątyni kalały święte miejsce.

III Mojż. 16 .16 Tak dokona [najwyższy kapłan] [ 8 ]   przebłagania za świątynię z powodu nieczystości synów izraelskich i ich przestępstw spowodowanych wszystkimi ich grzechami. Tak samo też uczyni z Namiotem Zgromadzenia, który jest u nich wśród ich nieczystości.

Dzień Pojednania, w którym odbywało się oczyszczenie świątyni, symbolizował przedadwentowy sąd, który Daniel ujrzał w widzeniu (Dan. 7,9-14; 8,14), sąd zapowiadany przez pierwszego anioła z 14 rozdziału Objawienia.

Święto i świątynia (Namiot Zgromadzeń) wskazywały na świątynię niebieską z kapłańską, pośredniczącą służbą Jezusa przy tronie Bożym (Hebr. 4,14­16; 8,1­2) oraz na Sąd Boży w czasach ostatecznych (Dan. 8,14­17) . Tak oto  apostoł Paweł pisał o tej nauce:

Hebr. 8 ,1-2 Główną zaś rzeczą w tym, co mówimy, jest to, że mamy takiego arcykapłana, który usiadł po prawicy tronu Majestatu w niebie, Jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku.

Hebr. 7,26- 28 Takiego to przystało nam mieć arcykapłana, świętego, niewinnego, nieskalanego, odłączonego od grzeszników i wywyższonego nad niebiosa. Który nie musi codziennie, jak inni arcykapłani, składać ofiar najpierw za własne grzechy, następnie za grzechy ludu; uczynił to bowiem raz na zawsze, gdy ofiarował samego siebie.

Ważność historycznej Świątyni Jerozolimskiej podkreślił Jezus w rozmowie z Samarytanką.

Jan. 4, 20-23 Ojcowie nasi na tej górze oddawali Bogu cześć; wy zaś mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy Bogu cześć oddawać. Rzekł jej Jezus: Niewiasto, wierz mi, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie oddawali czci Ojcu. Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, bo zbawienie pochodzi od Żydów. Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali.

F. Jan Chrzciciel jako Drugi Eliasz.

1. Doświadczenia narodu.

[ 10 ] Późniejsze o 500 lat doświadczenia narodu, w szczególności inwazja babilońska, zdobycie Jerozolimy, zburzenie miasta, deportacje ludności, niewola, nauczyły lud Izraela, że spotkało to ich gdyż:

Nech. 9 ,26 . ... stali się oporni i zbuntowali się przeciwko tobie, i odrzucili od siebie twój zakon, zabili twoich proroków, którzy ich ostrzegali, aby ich nawrócić do ciebie, i popełniali wielkie bluźnierstwa.

Dan. 9 , 11 . ... Dlatego rozlała się nad nami klątwa i przysięga, zapisana w zakonie Mojżesza, sługi Bożego, bo zgrzeszyliśmy przeciwko niemu.

Pomni doświadczeń przodków - wynikających z niewierności wobec Jahwe, z nieprzestrzegania jego przykazań - dla uniknięcia ich losów odnowili przymierze z Panem (Księga Nehemiasza rozdziały 9 i 10). To postanowienie nie trwa długo. Narasta sceptycyzm wśród ludu, zaniedbania w dziesięcinach itd.

Kolejny raz dochodzi do utraty niepodległości w III wieku przed Chrystusem , tym razem na korzyść Imperium Greckiego pod panowaniem Aleksandra Wielkiego. Następnie panowanie dynastii greckich Seleucydów. Powstania Machabejskie i odzyskanie na krótko niezależności religijnej i politycznej. Rzymskie podboje zakończyły się w I wieku przed Chrystusem. Nastał Pax Romana. [ 11 ]  

Służba Jana Chrzciciela.

"Izraelici pojęli w końcu tę prawdę, że rzeczywista pomyślność zależy od posłuszeństwa wobec Zakonu. ... U wielu jednakże ludzi za posłuszeństwem nie kryła się ani wiara ani miłość. Motywy ich postępowania były nadzwyczaj egoistyczne. Służbę Bożą pojmowali jako konieczność dziejową, jako warunek narodowej wielkości". [ 12 ]   Wszystko to spowodowało, że Żydzi sformalizowali swój stosunek do Boga, dodając najróżniejsze interpretacje i obostrzenia do zakonu, tak, że zamazano prawdziwy obraz Boga. Gdy czas dojrzał zgodnie z proroctwami Daniela na przyjście Mesjasza, należało przygotować przed nim drogę.

Czas i okoliczności działalności tego proroka są powszechnie znane. Anioł przepowiedział Zachariaszowi:

Łuk. 1 ,16-17 . Wielu spośród synów izraelskich nawróci do Pana, Boga ich. On to pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliaszowej, by zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznym ku rozwadze sprawiedliwych, przygotując Panu lud prawy.

Po urodzeniu się Jana, jego ojciec prorokował:

Łuk. 1 ,76-78 . A ty, dziecię, prorokiem najwyższego będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi jego. Aby dać ludowi poznanie zbawienia przez odpuszczenie grzechów ich, Przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki któremu nawiedzi nas światłość z wysokości.

Jan Chrzciciel głosił chrzest upamiętania na odpuszczenie grzechów (Łuk. 3,3).

Z pewnością głosił za swoimi poprzednikami:

- wezwania do prawdziwej pokuty:

Izaj. 1 ,13-18 Nie składajcie mi już ofiary daremnej, kadzenie, nowie i sabaty mi obrzydły, zwoływanie uroczystych zebrań - nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości. A gdy wyciągacie swoje ręce, zakrywam moje oczy przed wami, choćbyście pomnożyli wasze modlitwy, nie wysłucham was, bo na waszych rękach pełno krwi, Obmyjcie się, oczyśćcie się, usuńcie wasze złe uczynki sprzed moich oczu, przestańcie źle czynić! Uczcie się dobrze czynić, przestrzegajcie prawa, brońcie pokrzywdzonego, wymierzajcie sprawiedliwość sierocie, wstawiajcie się za wdową! Chodźcie więc, a będziemy się prawować - mówi Pan! Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; ...

- wezwania do prawdziwego postu:

Izaj. 58 ,6-8 . Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo, Że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, a od swojego współbrata się nie odwrócisz. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna i twoje uzdrowienie rychło nastąpi; twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą, a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą.

- wezwanie do właściwego stosunku wobec Pana:  

Mich. 6 ,8 Oznajmiono ci człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie:   tylko , abyś wypełniał prawo,   okazywał miłość bratnią   i w pokorze obcował ze swoim Bogiem.

 

G. Czasy ostateczne.

  1. Dar proroctwa.

Na podstawie proroctw zawartych w Piśmie Świętym - w szczególności w Księdze Daniela i Apokalipsie Św. Jana oraz innych - spróbuję określić bieżące współrzędne na osi czasu, stosując te same zasady liczenia, które miały zastosowanie dla wyznaczenia czasu pierwszego przyjścia Jezusa Chrystusa.

Na początek najbardziej klasyczny tekst:

Amos 3 ,7. Zaiste, nie czyni Wszechmogący Pan nic, jeżeli nie objawił swojego planu swoim sługom, prorokom.

Dotychczasowa historia ludzkości dowiodła 100% skuteczności przewidywań prorockich. "Różnica między prawdziwym a fałszywym proroctwem, jest taka, jak między prawdą a prawdopodobieństwem". [ 13 ]   Ponieważ to Bóg - ten, który zna początek i koniec - objawia przyszłe wydarzenia, dlatego niemożliwa jest pomyłka.

Amos  4,13 On bowiem jest tym, który kształtuje góry i stwarza wiatr, i objawia człowiekowi swoje zamysły.

Pismo Święte wyjaśnia, dlaczego Pan chce, aby ludzie znali proroctwa, które są nie po to, abyśmy wiedzieli co się stanie, lecz gdy się wypełnią, abyśmy nabrali otuchy, wiary, że słowo Pana jest godne zaufania. Ważną zasadą w interpretacji proroctw, którą podkreślał Jezus Chrystus jest ta, że tylko wtedy, gdy proroctwo się wypełnia, może zostać w pełni zrozumiałe. Trzy razy powiedział o tym Jezus w słowach " I teraz wam powiedziałem, przedtem niż się to stanie: żebyście gdy się to stanie uwierzyli" (Jan 13,19; 14,29; 14,4 ). Celem proroctwa nie jest uczynienie z nas ekspertów od prognozowania, ale to, byśmy stali się ludźmi pokornymi w obecności Boga, zdając sobie sprawę z tego, że tylko On jeden zna koniec na początku. Pismo zna dziesiątki, a może setki wypełnionych proroctw. Niektóre z nich dotyczyły pojedynczych ludzi, inne miast, czy państw, jeszcze inne dotyczyły i dotyczą całego świata, tak widzialnego jak i niewidzialnego. Rezygnuję z przytaczania wybranych, szczególnie spektakularnych, z powodu wielości wypełnionych proroctw. Zainteresowani natkną się na nie podczas lektury Biblii.

1 Tes . 5,19-22 Ducha nie gaście. Proroctw nie lekceważcie. Wszystkiego doświadczajcie, co dobre tego się trzymajcie, Od wszelkiego rodzaju zła z dala się trzymajcie. A sam Bóg pokoju niechaj was w zupełności poświęci, a cały duch wasz i dusza, i ciało niech będą zachowane bez nagany na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Wierny jest ten, który was powołuje; On też tego dokona.

Rzym.  15,4 Cokolwiek bowiem przedtem napisano, dla naszego pouczenia napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę z Pism nadzieję mieli.

I Kor.  10,11 A to wszystko na tamtych przyszło dla przykładu i jest napisane ku przestrodze dla nas, którzy znaleźliśmy się u kresu wieków.

Namawiam wszystkich czytających te słowa, żeby zastosowali do siebie ostatnie trzy cytaty, myślę, że wykażą tym co najmniej rozsądek.

2. Proroctwa Daniela.

Jezus Chrystus po zapowiedzi zburzenia świątyni w Jerozolimie na pytanie uczniów:

Mat. 24 ,3 ... Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?

odpowiada między innymi:

Mat.  24,15 Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym ohydę spustoszenia, którą przepowiedział prorok Daniel - kto czyta, niech uważa...,

wyraźnie odsyłając nas do czytania Księgi Daniela.

To właśnie u proroka Daniela jest jednoznacznie wyznaczona data nastania czasów ostatecznych. Również zrozumienie ostatniej księgi Nowego Testamentu, Apokalipsy św. Jana jest niemożliwe bez jednoczesnego studiowania Księgi Daniela.

Nie podejmuję się w tej broszurze omówienia całości zagadnień podejmowanych w Księdze Daniela. Natomiast gorąco namawiam do kupienia książki autorstwa Władysława Poloka "Proroctwa Daniela a współczesność" , wydawnictwa "ZNAKI CZASU". Jest to rzetelnie napisana książka, w której niemal każde zdanie proroctwa zostało poddane - na podstawie Pisma Świętego - krytycznej ocenie.

Daniel miał kilka objawień, dotyczących następujących po sobie potęg światowych, przedstawionych:

• w formie posągu człowieka, którego części (głowa, piersi, nogi, itd.) wykonane były z różnych materiałów,
• następujących po sobie zwierząt (bestii) .

W trakcie ostatniego objawienia prorok usłyszał pytanie:

Dan. 8 ,13-17 ... Jak długo zachowuje ważność widzenie... Aż do dwóch tysięcy trzystu wieczorów i poranków, potem świątynia znowu wróci do swojego prawa...

gdy starał się zrozumieć to, anioł Gabriel rzekł do niego:

Dan. 8,17 -26 ... Zważ, ... że widzenie dotyczy czasu ostatecznego. ... Oto ja objawię ci, co się będzie dziać pod koniec czasu gniewu, bo widzenie dotyczy czasów końca. ... A widzenie o wieczorach i porankach, jak powiedziano, jest prawda; ale ty zapieczętuj to widzenie, bo spełni się po wielu dniach.

Bóg parę razy stosował zasadę dzień za rok , między innymi:

• po powrocie zwiadowców, gdy większość ludu zwątpiła, czy będą w stanie zająć Ziemię Obiecaną, Bóg skazuje ich na życie na pustyni.

  IV Mojż.  14,33-35 ... Według liczby dni, w ciągu których badaliście tę ziemię, a było ich czterdzieści, dzień licząc za rok , będziecie ponosić karę za wasze winy przez czterdzieści lat

• gdy prorok Ezechiel miał przedstawić przepowiednie przeciwko Jerozolimie:

  Ez. 4 ,4-8 ... A Ja wyznaczę ci za lata ich winy równą liczbę dni:....A gdy je skończysz.... wyznaczam ci po jednym dniu za każdy rok.

Usłyszany okres 2300 dni oznaczał odpowiednią liczbę lat. Pozostawał jeszcze problem, od kiedy zacząć liczenie. W jakim momencie historii rozpoczyna się wskazany okres? Na usilne modlitwy i prośby Daniela, Bóg wysyła z misją anioła Gabriela.

Dan. 9 .22-27 ... Danielu, oto wyszedłem, aby dać ci jasne zrozumienie. (...) uważaj więc na słowo i zrozum widzenia!

Siedemdziesiąt tygodni [490 lat] [ 15 ]   wyznaczono twojemu ludowi i twojemu miastu świętemu, aż dopełni się zbrodnia, przypieczętowany będzie grzech i zmazana wina, i przywrócona będzie wieczna sprawiedliwość, i potwierdzi się widzenie i prorok i Najświętsze będzie namaszczone.

Przeto wiedz i zrozum: Odkąd objawiło się słowo o ponownej odbudowie Jeruzalemu aż do Pomazańca-Księcia jest siedem tygodni [49 lat] , w ciągu sześćdziesięciu dwu tygodni [432 lata] znowu będzie odbudowane z rynkiem i rowami miejskimi; a będą to ciężkie czasy.

A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec będzie zabity i nie będzie go; lud księcia który wkroczy, zniszczy miasto i świątynię, potem nastąpi jego koniec w powodzi i aż do końca będzie wojna i postanowione spustoszenie.

I zawrze ścisłe przymierze z wieloma na jeden tydzień [7 lat] , w połowie tygodnia [3,5 roku] zniesie ofiary krwawe i z pokarmów. A w świątyni stanie obraz obrzydliwości, który sprawi spustoszenie, dopóki nie nadejdzie wyznaczony kres spustoszenia.

Historia biblijna i powszechna zna trzy dekrety, które zezwalały na odbudowę świątyni Jerozolimskiej. Kolejne trzy dekrety wydawali królowie Medii i Persji (sojusz ten zdominowali później Persowie):

• wydany przez Cyrusa Wielkiego w 537 r. p.n.e. (Ezdr. 1,1-4);
• wydany przez Dariusza I, podtrzymujący ważność dekretu Cyrusa w 519 r. p.n.e. (Ezdr. 6,1­12);
• wydany przez Artakserksesa I w 457 r. p.n.e. (Ezdr. 7,11). "..., ustanawiający autonomię narodu żydowskiego pod panowaniem perskim, jest to jedna z najbardziej znaczących dat w historii ludzkości.

(...) Ponieważ trzeci dekret jest jedynym dotyczącym przywrócenia Judei i Jerozolimie ich pełnego znaczenia, właściwe jest zacząć liczyć proroctwa Daniela od daty wprowadzenia w życie tego dekretu - od jesieni 457 r. p.n.e. (Por. Ezdr. 6,14). Na tej podstawie pojawienie się Mesjasza powinno nastąpić jesienią 27 r. n.e. W tym czasie miał miejsce chrzest Jezusa z Nazaretu. (Zob. Łuk. 3,1.2.21)" [ 16 ]  

Wielokrotnie w tym rozdziale pojawiają się określenia: spustoszenie, obrzydliwość, ohyda spustoszenia. Co one oznaczają? "Hebrajskie słowo ohyda, inaczej obrzydliwość, zazwyczaj stosowane było do bożków pogańskich, do bałwochwalczych religii pogańskich, a spustoszenie wtedy miało miejsce, gdy te bałwochwalcze religie, wsparte orężem władzy politycznej, narzucały ludowi Bożemu bałwochwalczy kult i prześladowały wiernych wyznawców prawdziwego Boga. Ohyda to nic innego, jak postawienie na miejsce Boga prawdziwego innych bogów, to oddawanie czci rzeczom martwym, zwierzętom czy ludziom (patrz V Mojż. 7,25; 26; 27,15; I Król. 11,5; 14,15; Ezech. 32,23)" [ 17 ]  

Powyższe okresy można przedstawić w formie graficznej:

2300 dni = 2300 lat
70 tygodni = 490 lat				2300-490=1810 lat
69 tygodni = 483 lata		1 tydzień = 7 lat		początek sądu w niebie
		połowa tygodnia 3,5 roku	połowa tygodnia 3,5 roku
dekret Artarkser- ksesa	chrzest Chrystusa	śmierć Jezusa	ukamie- nowanie Szczepana
457r.pn	27 r.ne	31 r.ne	34 r.ne	od 1844 r.n.e.

Na szczególne podkreślenie zasługuje dokładnie naznaczony i wypełniony czas śmierci Chrystusa. Zmarł on w oznaczonym roku, miesiącu, dniu i godzinie. 14 Nisan 31 r. n.e. około godziny 15-tej jako baranek wielkanocny (patrz I Kor. 5,7). Stąd wypływa pewność, że nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni (Dz.Ap. 4,12) .

Należy pamiętać, że w kalendarzu nie było roku "zerowego" czyli, że po 1 roku p.n.e. nie nastąpił rok "zerowy", tylko 1 n.e.  

3. Czas ucisku.

Wcześniej, w siódmym rozdziale Daniela, przedstawiana jest potęga zobrazowana przez czwarte zwierzę, wtedy również pojawia się określenie czasu oraz cechy tej potęgi, która zdominuje swoje czasy.

Dan. 7,25 I będzie mówił zuchwałe słowa przeciwko Najwyższemu, będzie męczył Świętych Najwyższego, będzie zamyślał odmienić czasy i zakon; i będą wydani w jego moc do czasu i dwóch czasów i pół czasu.

Znajdujemy w historii potęgę polityczno - religijną, która odpowiada powyższej charakterystyce. Z chwilą, gdy Kościół został zaakceptowany przez państwo, gdy jego wyznawcami stawali się cesarze rzymscy (poczynając od Konstantyna Wielkiego), nastał czas jego popularności. Do kościoła napływali nieodrodzeni ludzie, nie znający Pisma Świętego. Ponadto kościół prowadził politykę zacierania różnic między religiami pogańskimi a sobą, adoptując najróżniejsze praktyki pogańskie. Kościół z instytucji prześladowanej staje się prześladowcą. [ 18 ]   Ewolucję w tym kierunku widać również na przykładzie listów - Ojców Kościoła w książce ks. Henryka Pietrasa SJ "Dzień święty", a szczegółowo w książce Wiesława Mercika "Bez płaszcza z gronostajów". Początkowo ci, którzy nie świętowali niedzieli, byli jedynie napominani (np. Euzebiusz z Aleksandrii, około 500 r.) następnie chłostani (Synod z M â con, 585 r.), aż do stosowania więzień i egzekucji. Podczas soboru na Lateranie (1179 r.) uchwalono między innymi edykty antyżydowskie, antymuzułmańskie, a "Ostatni kanon (27 z kolei) był przeciwko albigensom (katarom), którzy stanowili potężny problem w kościele średniowiecznym. Byli oni bezpośrednią przyczyną ustanowienia inkwizycji kościelnej". [ 19 ]  

"Herezje średniowieczne to masowe ruchy religijno-społeczne, propagujące ideę dobrowolnego ubóstwa jako drogę do osiągnięcia chrześcijańskiej, ewangelicznej doskonałości. Były one formą protestu przeciwko rosnącemu uciskowi feudalnemu i jaskrawym nadużyciom występującym w życiu kleru. ... Niektóre z tych ruchów, jak np. katarzy, uznawały wręcz, że główną przeszkodę na drodze do chrześcijańskiej odnowy społeczeństwa stanowi Kościół. Potwierdza to inkwizytor Bernard, syn Gwidona, który tak o nich pisał: `Twierdzą oni, że istnieją dwa Kościoły. Jeden dobry, założony przez Jezusa Chrystusa, i to jest ich sekta. Drugi zły i jest nim Kościół rzymski. Nazywają go nierządnicą, Babilonem, kurtyzaną, bazyliszkiem i synagogą szatana`.... Ale nawet sama idea chrześcijańskiego ubóstwa stanowiła dla duchowieństwa tak wielkie zagrożenie, że Sobór w Vienne (1311 r.) potępił świeckich zwolenników ubóstwa, a Kościół nie wahał się wytępić ogniem i mieczem tej części franciszkanów, którzy nie chcieli się wyrzec pierwotnej reguły swego mistrza i wskazań zawartych w jego testamencie. Współtwórcę reguły, Cezarego ze Spiry zatłuczono kijami na śmierć. Wielu innych spalono żywcem na stosie. ... Z nich tylko Biedaczyna z Asyża, którego serce przepełnione było najgłębszą pokorą [ 20 ]   i posłuszeństwem wobec papiestwa, został wyniesiony na ołtarze. Pozostali zginęli śmiercią męczeńską. Lud długo jeszcze czcił ich popioły jak relikwie, ale Kościół przeklął ich pamięć jako heretyków.

Przykładem metod stosowanych przez Kościół w walce z tymi heretykami może być, podjęta z inicjatywy Innocentego III, "krucjata" przeciwko katarom zamieszkałym w południowej Francji, tzw. albigensom, w latach 1209 - 1229. Olbrzymia armia, na czele której stał legat papieski, wymordowała wtedy w najokrutniejszy sposób, nie oszczędzając nawet dzieci i niemowląt, kilkadziesiąt tysięcy ludzi. Kwitnący kraj został spustoszony, liczne miasta i wsie zrównane z ziemią." [ 21 ]  

Ten długi cytat i historia albigensów ma zastąpić opisy naprawdę licznych pogromów tych, którzy odmiennie od oficjalnej wykładni chcieli naśladować Pana Jezusa i stosować się do nauk Pisma Świętego. Więcej o tych, którzy bardziej bali się Boga niż ludzi, znajdziesz w książce, którą serdecznie polecam (nie tylko z tego względu), autorstwa Ellen G. White "WIELKI BÓJ" ,   jest to książka dla odważnych

Podsumowując: cytowane słowa z Dan. 7,25 wskazują na potęgę papieskiego Rzymu, którego supremacja trwała trzy i pół czasu. 3,5 czasu to 3,5 roku z 1260 dniami, którym odpowiada okres 1260 lat proroczych. Supremacja papieska rozpoczyna się w 538 r. od dekretu cesarza Justyniana, ustanawiającego biskupa rzymskiego głową kościoła chrześcijańskiego. Okres 1260 lat kończy się w 1798 r., kiedy to wojska rewolucyjnej Francji wkraczają do Rzymu, proklamują republikę i znoszą władzę papieską. Jest to kolejne wypełnienie proroctwa. Zdetronizowany papież Pius VI umiera na wygnaniu. [ 22 ]    

4. Czas sądu.

Przypomnę cytowane już zdanie

Dan. 8 ,13-17 ... Jak długo zachowuje ważność widzenie... Aż do dwóch tysięcy trzystu wieczorów i poranków, potem świątynia znowu wróci do swojego prawa ...

W starym przekładzie tzw. Biblii Gdańskiej podkreślony fragment przetłumaczony jest następująco:

Dan. 8 ,14 ... tedy przyjdą do odnowienia swego usługi święte.

W rozdziale II.E poświęconym Świątyni Jerozolimskiej podjąłem próbę wykazania, że budowa, sprzęty, służba świątynna była cieniem prawdziwej świątyni niebieskiej, W obrazach ziemskiej posługi starożytnych kapłanów winniśmy dostrzec prawdziwą działalność niebieskiego arcykapłana w niebie.

Odnowienie usług świętych czy powrót świątyni do swego prawa oznaczają w odniesieniu do świątyni niebieskiej z pewnością podobną posługę, jaką wykonywał ziemski kapłan w Dniu Pojednania, nazywanego również Dniem Sądu. Rozdziały 7 i 8 Księgi Daniela opisują oczyszczenie świątyni niebieskiej, podczas którego następuje wymazywanie grzechów z ksiąg niebieskich tym wszystkim grzesznikom, którzy powoływali się na Mesjasza. Tak więc trwa obecnie sąd czy śledztwo, które stanowi pełną analogię do Dnia Sądnego z dziejów kultu Jahwe.

Uważam, że mam podstawy aby wierzyć, że od 1844 roku żyjemy w czasie trwania sądu przedadwentowego, z chwilą zamknięcia którego nastanie ostatnia faza działalności zbawczej Jezusa, jego chwalebne przyjście na ziemię. Nastanie koniec świata, na który mam - póki co - odwagę oczekiwać i modlić się o jak najrychlejsze nastanie. Wraz z świadomie oczekującymi na powrót Jezusa, o to modlą się również ci wszyscy, którzy wypowiadają słowa modlitwy: przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja jak w niebie tak i na ziemi.

Habakuk 2 ,2-3 . ... Zapisz to, co widziałeś, i wyryj to na tablicach, aby to można szybko przeczytać. Gdyż widzenie dotyczy oznaczonego czasu i wypełni się niezawodnie. Jeżeli się odwleka, wyczekuj go, gdyż na pewno się spełni, nie opóźni się . Oto człowiek niesprawiedliwy nie zazna spokoju duszy, ale sprawiedliwy z wiary żyć będzie .

H. Nauka ludzka.

Porównując zmiany, jakie wprowadzono w kulcie Jahwe w starożytnych czasach w stosunku do ówczesnego Pisma Świętego, ze współczesnymi czasami i obecnym zbiorem Ksiąg Świętych - analogie nasuwają się same.

Między innymi:
• łączenie funkcji państwowych (świeckich) z religijnymi, zamiast " co cesarskie cesarzowi, co boskie Bogu ";
• powołanie nowej kasty kapłańskiej, zamiast "królewskiego kapłaństwa" wszystkich wiernych;
• wprowadzenie nowego święta - niedzieli i powoływanie coraz to innych świąt dorocznych zamiast święta sobotniego;
• system ofiary nowotestamentowej - mszy świętej, zamiast jednej Ofiary Golgoty;
• wprowadzenie świętych wizerunków (obrazy, rzeźby, relikwie) dla ułatwienia "maluczkim" wyobrażenia Boga;
• wprowadzenia instytucji świętych z ich ołtarzami, z uprawnieniami podobnymi jakie posiadali pogańscy bogów o wąskiej specjalizacji, którym należy oddawać cześć, do których można się modlić.
• przedstawienie Boga Ojca jako tyrana, który będzie przez wieczność sycił się widokiem dręczonych w piekle. Podobnie jest z Synem Bożym, do którego potrzebne jest pośrednictwo Maryi, matki jego, jakby On nie oddał życia za każdego człowieka z osobna;
• wprowadzenie do kościoła najróżniejszych praktyk pogańskich, które adaptowano dla potrzeb nowych nominalnych, nie odrodzonych wyznawców.

1. Jak wytłumaczyć ciągłe zbaczanie z prostych ścieżek Bożych?

Apostoł Paweł tłumaczy to występowaniem mocy nieprawości.

Dz.Ap. 20 ,29-31. Ja wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzające trzody, Nawet spomiędzy was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą. Przeto czuwajcie, ...

2 Tes . 2,7. Albowiem moc nieprawości już działa, ....

2 Tym. 4 ,3-5 Albowiem przyjdzie czas, że zdrowej nauki nie ścierpią , ale według swoich upodobań nazbierają sobie nauczycieli, żądnych tego co ucho łechce, I odwrócą ucho od prawdy, a zwrócą się ku baśniom. Ale ty bądź czujny we wszystkim, ...

Kościół obok nauk Bożych zaczął w coraz większym stopniu głosić nauki ludzkie. Pismo Święte przestało być jedynym autorytetem zdolnym rozstrzygać trudne kwestie. Od 553 roku, od soboru Konstantynopolitańskiego II takie postępowanie stało się regułą.

"Nowy aspekt dowodzenia teologicznego zdobył sobie w Kościele pełne prawo istnienia, a mianowicie dowodzenie z tradycji, godność opinii dawnych pisarzy stanie się kryterium prawdziwości lub nieprawości tezy. Zwrócono się ku tradycji, wertowano dzieła Ojców. (...) Ta argumentacja stanie się odtąd obowiązującą w nauce Kościoła." [ 24 ]

Jedynym ratunkiem przed popadnięcie w błąd, oraz sposobem, aby błąd rozpoznać i uwolnić się spod jego wpływu, jest poznanie Słowa Bożego. Oto rada apostoła Pawła dla młodego człowieka o imieniu Tymoteusz, którą możemy zastosować do siebie:

2 Tym. 3, 13 Ludzie zaś źli i oszuści coraz bardziej brnąć będą w zło, błądząc sami i drugich w błąd wprowadzając. 14   Ale ty trwaj w tym, czegoś się nauczył i czego pewny jesteś, wiedząc, od kogoś się nauczył. 15   I ponieważ od dzieciństwa znasz Pisma święte, które cię mogą obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa. 16   Całe Pisma przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, 17   Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.

I. Kryteria oceny nauczania w kościele.

Opinia Pana Jezusa:

Mat. 7 ,6-9 . ... Lud ten czci mnie wargami, ale serce dalekie jest ode mnie. Daremnie mi cześć oddają, głosząc nauki które są nakazami ludzkimi. Przykazania Boże zaniedbujecie, a ludzkiej nauki się trzymacie. I mówił im: Chytrze uchylacie przykazanie Boże, aby naukę swoją zachować.

Mat. 15 , 14. Zostawcie ich . Ślepi są przewodnikami ślepych, a jeśli ślepy ślepego prowadzi, obaj w dół wpadną .

Mat. 7,21-23 . Nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie. W owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie czyż nie prorokowaliśmy w imieniu twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu twoim nie czyniliśmy wielu cudów? A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie

Jan 17 ,3 A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś.

Apostoł Paweł tak ostrzega:

Gal. 1 ,8 Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba zwiastował wam ewangelię odmienną od tej, którą myśmy wam zwiastowali, niech będzie przeklęty!

Kol. 2, 4-8 A to mówię,żeby was nikt nie zwodził rzekomo słusznymi wywodami. ... Baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią i czczym urojeniem, opartym na podaniach ludzkich i na żywiołach świata, a nie na Chrystusie;

Spośród naprawdę wielu tekstów ze Starego Testamentu, tak w pismach prorockich jak i w psalmach (szczególnie w 119), wybrałem jak niżej.

Amos 6 ,12. ... Czy konie mogą biegać po skale. Czy wołami można orać morze. Lecz wy obróciliście prawo w truciznę a owoc sprawiedliwości w piołun.

Sofoniasza 3 ,4 Jego prorocy są lekkomyślni i  wiarołomni, jego kapłani plugawią to, co święte, pogwałcili zakon.

Ważność pisma, jako odnośnika wszelkich nauk, zastosował Jezus do własnej osoby. Po zmartwywstaniu, w drodze do Emaus, podczas rozmowy z uczniami nie powoływał się na cuda jakich dokonał, lecz na Pismo Święte.

Łuk. 24 ,25-27 A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. ... I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim napisano we wszystkich Pismach.

J. Zakres działalności trzeciego Eliasza.

Pełny zakres działalności trzeciego Eliasza znaleźć można w ostatniej księdze Pisma Świętego - Apokalipsie św. Jana. Księga ta jest darem Bożym, o którym tak pisze:

Obj. 1 ,1-3 Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać sługom swoim, co ma się stać wkrótce; to też wyjawił On za pośrednictwem zesłanego anioła swojego słudze swemu Janowi, Który dał świadectwo Słowu Bożemu i zwiastowaniu Jezusa Chrystusa, wszystkiemu, co w widzeniu oglądał.

Powszechnie znanych jest osiem błogosławieństw, które ogłosił Jezus podczas kazania na górze (Mat. 5,1-12), jednak mało kto wie, że ze studiowaniem i zachowywaniem słów z Apokalipsy św. Jana wiążą się dodatkowe błogosławieństwa.

Tabela Nr 3

lp	Treść błogosławieństwa	R,W
1.	Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa i zachowują to, co w nim jest napisane; czas bowiem jest bliski.	1,3
2.	Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają.	14,13
3.	Błogosławiony, który czuwa i pilnuje szat swoich.	16,15
4.	Błogosławieni, którzy są zaproszeni na weselną ucztę Baranka.	19,9
5.	Błogosławiony i święty ten, który ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu.	20,6
6	Błogosławiony, który strzeże słów proroctwa tej księgi.	22,7
7	Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta.	22,14

W księdze Daniela, będącą apokalipsą Starego Testamentu, znajduje się błogosławieństwo nie znane większości chrześcijan: (Dan. 12,12) Błogosławiony ten, kto wytrwa i dożyje do tysiąca trzystu trzydziestu pięciu dni.

Tak jak w przypadku księgi proroka Daniela, nie podejmuję na kartach tej publikacji studium całej księgi. Natomiast polecam pozycje, które pomagają gruntownie poznać całość problemów zawartych w księdze. Wymienię tutaj książki Antoniego Godka - "Apokalipsa" (cena około 3,5 zł) i Alfreda Palla - "Apokalipsa, czasy końca w proroctwach Biblii" (cena około 18-21zł) oraz tego samego autora dla majętniejszych, zestaw 12 kaset magnetofonowych wraz z dołączonym 45-cio stronicowym rekapitularzem - wszystko pod wspólna nazwą "Apokalipsa na dzisiaj" (cena około 35 zł). Wszystko do nabycia w wydawnictwach lub w najbliższym zborze KADS.

Ponieważ piszę o Eliaszu i jego misji niezbędne jest chociaż pobieżnie omówienie poselstwa przekazywane przez trzech aniołów, a zawarte w księdze Objawienia św. Jana.

Obj. 14 , 6 I widziałem innego anioła lecącego przez środek nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i wszystkim narodom, ..., którry mówił donośnym głosem: 7 Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, gdyż nadeszła godzina sądu jego, i oddajcie pokłon temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód. 8 A drugi anioł szedł za nim i mówił: Upadł, upadł wielki Babilon, który napił wszystkie narody winem szaleńczej rozpusty. 9 A trzeci anioł szedł za nimi, mówiąc donośnym głosem: Jeżeli ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę, 10 To i on pić będzie samo czyste wino gniewu Bożego z kielicha jego gniewu i będzie męczony w ogniu i w siarce wobec świętych aniołów i wobec Baranka, ... 12 Tu się okaże wytrwanie świętych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa.

Spróbuję nieudolnie rozszyfrować znaczenie powyższych słów.

Akapity numerowane pogrubionymi cyframi rzymskimi w kolorze czerwonym wyliczają kolejne aspekty dzieła Eliaszowego.

Werset Obj. 14,6 mówi o  trzech aspektach zwiastowania aniołów (w podrozdziale I.B. O ilu Eliaszach mówi Pismo Święte , pokazałem, że aniołowie oznaczają ludzi, którzy głoszą poselstwo inspirowani od Boga):

I. Głoszone ostrzeżenia przekazywane są całemu światu, wszystkim narodom .

II. Są przekazywane jawnie, publicznie, przez środek nieba , szybko, donośnym głosem, z mocą .

1. Wywyższenie imienia Jezusa

III. Przypominają o tym, czym jest ewangelia. Całe Pismo wskazuje na Jezusa jako na tego, który zbawia nas od grzechu i jedna nas z Bogiem. Centralnym punktem ewangelii jest krzyż Golgoty. Ewangelia podkreśla, że zbawienie jest w tym, co Jezus Chrystus dla nas uczynił, że my nic nie możemy zrobić dla swego zbawienia, jak tylko przyjąć ten Boży dar .

Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził światt, lecz aby świat był przez niego zbawiony . (Jan. 3,16-17) .

Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków , aby się kto nie chlubił (Efez. 2,8-9) .

[Jezus Chrystus] uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię , Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią (Filp. 2,8­10) .

Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca , który go posłał (Jan 5,23 ) .

I nie ma w nikim innym zbawienia ; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni. (Dz.Ap. 4,12)

Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi , człowiek Chrystus Jezus. (I Tym. 2,5 )

Tak Jezus mówił o sobie:

Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przez Mnie . (Jan 14,6)

2. Jedynie Bogu cześć i chwała.

Werset Obj. 14,7 " Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, gdyż nadeszła godzina sądu jego, i oddajcie pokłon temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód " wskazuje na następujące prawdy:

IV. Wskazuje na Boga, który jako jedyny godzien jest czci . Pismo uczy, że nic, absolutnie nic, nie może być obiektem ludzkiego hołdu - tylko Bóg. Nie może to być rzecz, człowiek, anioł, czy jakakolwiek istota - tylko Bóg.

Zobacz tylko jeden przykład relacji człowiek - anioł, jaki spotkał apostoła Jana.

Obj.19 ,10 I upadłem mu [aniołowi] do nóg by mu oddać pokłon. A on rzecze do mnie: Nie czyń tego! Jam współsługa twój i braci twoich, którzy maja świadectwo Jezusa, Bogu oddaj pokłon! A świadectwem Jezusa jest duch proroctwa

Ta lekcja nie wystarczyła apostołowi. Z nadgorliwości kolejny raz chce oddać część aniołowi - otrzymuje kolejną reprymendę.

Obj. 22 ,9 I rzecze do mnie: Nie czyń tego! Jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów księgi tej, Bogu oddaj pokłon!.

Jeśli jeszcze nie domyślasz się, dlaczego ten anioł jest taki nerwowy - to czytaj pierwsze dwa przykazania Boże. W tym miejscu uwypuklają swoją aktualność.

II Mojż. 20 ,3 Nie będziesz miał innych bogów obok mnie.

II Mojż. 20 ,4 Nie uczynisz sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja, Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą, A okazuję łaskę do tysięcznego pokolenia tym, którzy mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.

Jest tutaj też okazja zacytować opinię Boga w kwestii tak popularnych w Polsce obrazów, figur, etc. Cytuję za Biblią Tysiąclecia.

Pwt. 4 ,15-16 . Pilnie się wystrzegajcie - skoroście nie widzieli żadnej postaci w dniu, w którym mówił do was Pan spośród ognia na Horebie - abyście nie postępowali niegodziwie i  nie uczynili sobie rzeźby przedstawiającej podobiznę mężczyzny lub kobiety. ... Strzeżcie się, byście nie zapomnieli przymierza Pana, Boga waszego, które zawarł z wami, i nie uczynili sobie wyobrażenia w rzeźbie tego wszystkiego, co wam zabronił Pan, Bóg wasz. Bo Pan, Bóg wasz, jest ogniem trawiącym. On jest Bogiem zazdrosnym.

Co to jest bojaźń Boża ? Bojaźń Boża to świadomość jego świętości i miłości, to onieśmielenie, miłość do niego, to pokora i posłuszeństwo jego Słowu. (Ps. 25,14; II Mojż.20,20; II Mojż. 25,17; Przyp. Sal. 8,13; Jer. 32,38-40; Rzym. 4,9-17; Gal. 3,6-9, itd.). Podsumowaniem niech będzie poniższy cytat.

I Jana 5 ,1-3 Każdy kto wierzy, iż Jezus jest Chrystusem, z Boga się narodził, a każdy, kto miłuje tego, który go zrodził, miłuje też tego, który się z niego narodził. Po tym poznajemy, iż dzieci Boże miłujemy, jeżeli Boga miłujemy i przykazania jego spełniamy. Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe.

W jaki sposób Bogu oddawać chwałę?

Ps. 50 ,23 Kto ofiaruje dziękczynienie, czci mnie, a temu, kto nienagannie postępuje, ukażę zbawienie Boże.

Rzym. 4 ,20 I nie zwątpił [Abraham] z niedowiarstwa w obietnicę Bożą, lecz wzmocniony wiarą dał chwałę Bogu, Mając zupełną pewność, że cokolwiek On obiecał, ma moc i uczynić. I dlatego poczytane mu to zostało za sprawiedliwość.

I Kor. 10 ,31 A więc: Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Bożą.

Fil. 1 ,11 Abyście umieli odróżnić to, co słuszne, od tego, co niesłuszne, abyście byli czyści i bez nagany na dzień Chrystusowy. Pełni owocu sprawiedliwości przez Jezusa Chrystusa, ku chwale i czci Boga.

3. Oznajmienie czasu sądu.

V. Posłaniec uczy o tym, że nadeszła godzina sądu jego. Tego wątku nie będę rozwijał - temat był podejmowany w rozdziale II.G. Czasy ostateczne

Jako nieodłączne od każdego sądu jest prawo, tzw. kryteria sądu, według których można dokonywać osądu tego, co podlega ocenie, na zgodne z prawem, a inne jako niezgodne z prawem. Wymagania Boże są niezmienne od stworzenia świata. Takie same dotyczyły Adama i Ewę w Raju, ludzi przed potopem, w czasach Abrahama, jak i obecnie oraz do skończenia świata, ba, Pismo mówi, że i na nowej ziemi również. W rozdziale II.F Jan Chrzciciel jako Drugi Eliasz podałem słowo przekazane przez proroka Micheasza. Dla mnie takie ujęcie sprawy jest najpiękniejsze. To czysta poezja. Dla przeglądu jeszcze trzy teksty, dwa z Nowego Testamentu i jeden ze Starego Testamentu.

Jak. 2 ,8 Jeśli jednak wypełniacie zgodnie z Pismem królewskie przykazanie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego, dobrze czynicie. ... Ktokolwiek bowiem zachowa cały zakon, a uchybi w jednym, stanie się winnym wszystkiego. ... Tak mówcie i czyńcie, jak ci, którzy mają być sądzeni przez zakon wolności.

Obj. 11 ,19 I otworzyła się świątynia Boża, która jest w niebie, i ukazała się Skrzynia Przymierza jego w świątyni jego;

Skrzynia Przymierza zawierała w ziemskiej świątyni dekalog . Proszę zwrócić uwagę na kolejne analogie świątyni ziemskiej i niebieskiej. Szczegóły w rozdziale II.E. Służba świątynna.

Wreszcie tak powszechnie znany tekst, że ze świecą trzeba by szukać tych którzy go nie znają, ale przypomnę go jeszcze raz.

Kazn. Sal. 12 ,13-14 Wysłuchaj końcowej nauki całości: Bój się Boga i przestrzegaj jego przykazań, bo to jest obowiązek każdego człowieka. Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdym czynem, nad każdą rzeczą tajna - czy dobrą, czy złą.

4. Bóg - Stwórca.

VI. Wskazuje na Boga jako stworzyciela.

1. Prawda o stworzeniu . Dla wielu chrześcijan biblijny opis stworzenia zamieszczony w I Księdze Mojżeszowej (Księdze Rodzaju) jest tylko mitem. Taka jest oficjalna wykładnia tak Kościoła Katolickiego (kto nie wierzy, niech choćby zapyta swojego księdza), jak i większości kościołów protestanckich. Jesienią 1997 r. Jan Paweł II poparł teorię ewolucji, uznając, że człowiek cieleśnie pochodzi z niższych form życia. Jako podstawowy argument podaje się niezgodność opisu stworzenia z odkryciami współczesnej nauki. Powszechnie przywołuje się tutaj teorię ewolucji. Mało kto wie, że istnieje konkurencyjna teoria zwana kreacjonizmem. Temat ten doczekał się już wielu publikacji w Polsce. Istnieje też Polskie Towarzystwo Kreacjonistyczne
2. Jest jeszcze jedna uwaga dotycząca tego tematu: autorytet Boga jako stworzyciela . W jednym tylko przykazaniu dekalogu Wszechmogący przedstawia się. Jest to IV Boże przykazanie.

   II Mojż. 20 ,8-11 Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelka swoja pracę, Ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach, Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest , a siódmego dnia odpoczął. Dlatego Pan pobłogosławił dzień sabatu i poświecił go.

   
   W Piśmie w ogromnej ilości tekstów Pan powołuje się na to, że jest stworzycielem, wtedy, kiedy uzasadnia swoje prawa do decydowania.

   Obj. 4 ,11 Godzien jesteś, Panie i Boże nasz przyjąć chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, i z woli twojej zostało stworzone, i zaistniało.

   
   Zacytuję jednak jeszcze tekst z Listu św. Pawła do Rzymian.

   Rzym. 1 ,18-23 Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy poprzez nieprawość tłumią prawdę. Ponieważ to, co o Bogu wiedzieć można, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił. Bo wiekuista jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem, tak iż nic nie mają na swoją obronę, Dlatego że poznawszy Boga, nie uwielbili go jako Boga i nie złożyli mu dziękczynienia, lecz znikczemnieli w myślach swoich, a ich nierozumne serce pogrążyło się w ciemności. Mienili się mądrymi, a stali się głupi. I zamienili chwałę nieśmiertelnego Boga na obrazy przedstawiające śmiertelnego człowieka, a nawet ptaki, czworonożne zwierzęta i płazy.

3. Gdy mówimy o Stworzycielu, wtedy pojawia się problem właściciela, własności i szafarza (zarządcy), któremu powierzono dobra. Tymi bogactwami są: życie, zdrowie, uzdolnienia, dzieci, wszelkie majętności w tym pieniądze i wszystko, co można pomieścić w terminie "posiadanie". Dotyczyć to będzie przyrody z fauną i florą całej planety, z wszystkimi jej zasobami - tak materialnymi (ziemia, woda, powietrze, kopaliny, itp.), jak niematerialnymi (np. piękno świata). Wszystko to Pan oddał w posiadanie człowiekowi.
   Ponieważ temat ten jest bardzo obszerny, zasygnalizuję tylko niektóre myśli.
   • Sprawa poszanowania życia i zdrowia . Jako coś, co otrzymaliśmy do "użytkowania", winniśmy respektować zasady eksploatacji i konserwacji zalecane przez twórcę - konstruktora. Dotyczyć to będzie pokarmów, czystości szeroko (biblijnie) pojętej, ubierania, pracy i wypoczynku, leczenia, priorytetów w życiu. Nie mogę nie wspomnieć w tym kontekście o tak powszechnych grzechach w tej dziedzinie jak: spożywanie alkoholu, palenie tytoniu, wszelkie środki pobudzające wraz z narkotykami.
   • Bardzo popularny temat w Polsce i w Koście Katolickim - aborcja . Bóg jest dawcą wszelkiego życia. Skoro więc tak zechciał Bóg, niech się dzieje jego wola. Pismo uczy, że Bóg umiłował każdego człowieka od poczęcia

     Izaj. 49,1 5 Czy kobieta może zapomnieć o swoim niemowlęciu i nie zlitować się nad dziecięciem swojego łona? A choćby nawet one zapomniały, jednak Ja ciebie nie zapomnę. Oto na moich dłoniach wyrysowałem cię, twoje mury stoją mi zawsze przed oczyma.

     Hiob 10, 8 Twoje ręce ukształtowały mnie misternie i uczyniły.

     Jer. 1, 5 Wybrałem cie sobie, zanim cię utworzyłem w łonie matki, zanim się urodziłeś, poświęciłem cię, na proroka narodów przeznaczyłem cię.

     
     Teksty te pocieszają mnie, jeśli chodzi o pozbawione życia dzieci, jak i te porzucone przez matki i ojców dla egoistycznych celów (słyszycie te słowa? - "zmarnują sobie życie przez bachora"). Jak się rozmawia ze znajomymi, wszyscy mówią, że kto jak kto, ale oni nigdy by czegoś takiego nie popełnili - przy dosyć zgodnym oburzaniu się na ustawę antyaborcyjną (co prawda sam mam do niej ambiwalentny stosunek). Jak zatem w Polsce wykonuje się setki tysięcy "zabiegów"? Według danych sprzed 3 lat popełniano ich około 800 tysięcy. Statystycznie dotyczy to co piątej dorosłej kobiety.
   • Wreszcie sprawa dziesięciny . Potraktuję temat bardzo wstrzemięźliwie. Dziesięcina do dziesiąta część dochodu (III Mojż, 27,30-33; V Mojż, 14,22)

     Mal. 3 ,8-10 Czy człowiek może oszukiwać Boga? Bo wy mnie oszukujecie! Lecz wy pytacie w czym cię oszukaliśmy? W dziesięcinach i w darach. Jesteście obłożeni klątwą, ponieważ mnie oszukujecie, wy, cały naród. Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza, aby był zapas w moim domu, i w ten sposób wystawcie mnie na próbę! - mówi Pan Zastępów - czy wam nie otworze okien niebieskich i nie wyleję na was błogosławieństwa ponad miarę.

     Mat. 23 ,23 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że dajecie dziesięcinę z mięty i z kopru, i z kminku, a zaniedbaliście tego co ważniejsze w zakonie: sprawiedliwości, miłosierdzia i wierności; te rzeczy należało czynić, a tamtych nie zaniedbywać.

     
     I Kor. 4 ,2 A od szafarzy tego się wymaga, żeby każdy okazał się wierny.
     Trzy uwagi.
     1. Dziesięcinę oddawano jako udział Boży od Abrahama do końca XVIII w. w Polsce. Jak wiele innych rzeczy została przez Kościół Katolicki splugawiona. Przestała być sprawą sumienia, darem dobrowolnym, czynem w kategoriach moralnych , a stała się narzędziem przymusu, gwałtu, jaki był zadawany przez "pana i plebana". Uwolnienie od dziesięcin zostało potraktowane jako wyzwolenie z ucisku, nieomal niewolnictwa.
     2. Osobiście kiedyś wątpiewałem w racjonalność i aktualność tego wymogu Bożego. Ale zaryzykowałem, wystawiłem Go na próbę. Okazało się, że to działa, chociaż może nie ponad miarę (być może miarę mam popsutą - bo przecież niczego mi nie brakuje). Wreszcie nie do pogardzenia jest posiadanie w Bogu wspólnika , który dba o to, by mieć swoją część jak największą - ale tylko 10%, pozostałe 90% jest moje. Namawiam wszystkich, którym się źle dzieje - dla wielu to czasy bezrobocia - skorzystajcie z obietnicy, znajdźcie taki cel, co do którego będziecie mieli przekonanie, że jest celem Bożym, i wspierajcie go, choćby najmniejszymi darami. Wspomnijcie na "wdowi grosz".
     3. Skoro dziesiąta część z wszelkich przychodów nie do mnie należy , to zatrzymując ją sobie staję się po prostu złodziejem i oszustem. Wtedy też pieniądz przestaje być tylko walutą, środkiem płatniczym: staje się mamoną - bóstwem (idolem), ze względu na to, jaką stanowi dla mnie wartość. Tym sposobem podpadam już pod 3 przykazania Dekalogu.

5. Kto jest wrogiem Boga?

Werset Obj. 14,8

"A drugi anioł szedł za nim i mówił: Upadł, upadł wielki Babilon, który napił wszystkie narody winem szaleńczej rozpusty"

oraz cały rozdział 18 z księgi Objawienia św. Jana, z którego zacytuję najbardziej doniosłe wezwanie zapisane w wierszu Obj. 18,4:

I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechu i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające.

zawiera najbardziej przykre - tak dla posłańca jak i dla tych, do których jest posłany - zwiastowanie. W  tej części podobna jest sytuacja trzeciego Eliasza do swoich poprzedników - nie głosili modnych opinii - przeciwnie: "przestarzałe" i niepopularne, pokazywali obłudę i grzeszność pod maską pobożności, obnażali nauki ludzkie. Bezpośrednie analogie występują też do misji proroka Jeremiasza, ogłaszającego upadek Jeruzalemu.

VII. Pokazuje w jakim stanie moralnego zepsucia jest świat. Ocenia, że cały świat jest pod wpływem systemu wrogiego ludowi Bożemu.

"Poselstwo drugiego anioła jest pilnym apelem Bożej miłości i bezkompromisowej prawdy. Poselstwo to demaskuje fałszywe systemy zbawienia , a w szczególności te chrześcijańskie, które odrzuciły światło poselstwa pierwszego anioła. ... Wyrażenie 'Babilon' pochodzi od słowa 'Babel' i oznacza zamieszanie. Jest ono używane w Piśmie Świętym dla określenia fałszywych albo odstępczych religii. ... Choć Babilon symbolizuje wszystkie fałszywe systemy religijne, to jednak w dniach ostatecznych określenie to odnosi się szczególnie do światowej unii papiestwa, odstępczego protestantyzmu i nowoczesnego spirytyzmu. ... Główny kierunek Babilonu można scharakteryzować jednym słowem: bałwochwalstwo (Jer. 50,2.38), grzech zabroniony pierwszym i drugim przykazaniem Bożym (II Mojż. 20,3­6). ... 'Wino' Babilonu jest przeciwieństwem 'wody żywej', symbolizującej wiecznie życie i namaszczenie Ducha (Jan 4,10.14; 7,37-39; Obj. 22,1). Wino oznacza fałszywe nauki i wpływ demonów. ... Dwie główne fałszywe nauki Babilonu to:

1. Doktryna o przyrodzonej nieśmiertelności duszy. Jest to niebiblijne wierzenie. (Zob. Ps. 146, 3. 4; Kazn.  9, 5. 6. 10; Izaj. 38. 18. 19; Kor. 15, 22. 23. 53. 54) Otwiera ona drogę demonom do podszywania się pod duchy zmarłych.
2. Domniemana świętość niedzieli, którą zastąpiono sobotę, będącą znakiem stwórczej jak i uświęcającej mocy Boga (II Mojż. 20,8-11; Ezeh. 20, 12). Wiara w fałszywy dzień odpoczynku obniża autorytet Bożego prawa i umożliwia zaciemnienie nauki o pochodzeniu ludzkości, a także wypaczenie Bożego sposobu zbawienia" [ 28 ]

6. Czy wybierzesz Boga?

Przedstawienie jednoznacznych kryteriów, według których każdy może się opowiedzieć, czy staje po stronie Boga Jahwe czy po stronie ludzkich nauk . Obecna sytuacja w jakimś stopniu podobna jest do tej z góry Karmel, kiedy naród Izraela miał zdecydować czy chce stać przy Jahwe czy Baalu.

Obj. 14 9 A trzeci anioł szedł za nimi, mówiąc donośnym głosem: Jeżeli ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę, 10 To i on pić będzie samo czyste wino gniewu Bożego z kielicha jego gniewu i będzie męczony w ogniu i w siarce wobec świętych aniołów i wobec Baranka, ... 12 Tu się okaże wytrwanie świętych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa.

Problem znamienia i pieczęci doczekał się wielu opracowań w znanych mi wyznaniach. Jest to najbardziej drażliwy temat podczas rozmów. Trudno mi jednak od niego uciec. Stanowi przecież jakby podsumowanie dwóch wcześniejszych poselstw, które starałem się omówić jak najprościej w VII punktach. Tak naprawdę uważne ich przeczytanie udziela odpowiedzi. Jednak wydaje mi się konieczne postawienie tzw. kropki nad "i". Raczej to Pismo Święte przedstawia bez niedopowiedzeń sprawę wyboru między Bogiem a szatanem.

a) Pieczęć Boża.

Bez dyskusji pozostaje to, że zbawieni będą mieli wypisane jego [Baranka] imię na czole i imię jego Ojca ( O bj . 14,1) . W rozdziale 7 tej księgi znajduje się opis nakładania pieczęci Bożej na czołach sług Bożych.

Z wielu tekstów o pieczętowaniu i znaczeniu ludu Bożego wybrałem poniższe.

Ez. 9 ,4 I rzekł Pan do niego: Przejdź przez środek Jeruzalemu, i uczyń znak na czole mężów, którzy wzdychają i jęczą nad wszystkimi obrzydliwościami popełnionymi w nim.

Ez. 20 ,11-12 I dałem im moje przykazania, i objawiłem im moje prawa, które jeżeli człowiek wykonuje, żyje dzięki nim, Nadałem im również moje sabaty, aby były znakami między mną a nimi, aby wiedzieli, że Ja, Pan jestem tym, który ich uświęca.

Efez. 1 ,13 W nim [w Chrystusie] i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym,

Efez. 4 ,30 A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia.

Jak w zwiastowaniu pierwszego anioła główny nacisk położony jest na ciągłą ważność I  i  II przykazania, tak działalność drugiego anioła zwraca uwagę na aktualność IV przykazania. W tym przykazaniu Pan Bóg jakby się podpisuje. "Ze wszystkich przykazań sabat jest jedynym, które zawiera oficjalne składniki pieczęci, a mianowicie

Imię: Pan, Bóg ;
Tytuł: Stworzyciel ;
Posiadanie: Wszechświat i to co go napełnia " [ 31 ]

II Kron. 20 ,20 ... Zawierzcie Panu, Bogu waszemu, a ostaniecie się!  Zawierzcie jego prorokom, a poszczęści się wam.

b) Znamię zwierzęcia.

W wielkim boju między

• Bogiem a szatanem,
• posłuszeństwem a sprzeciwem (buntem),
• pokorą a pychą,
• Pismem a Tradycją

nie można pozostać bezstronnym.

Pan Bóg ustanowił przestrzeganie sabatu za wyróżnik jego ludu. (II Mojż. 31,13-17; Iz. 56,1­8), znak więzi z Nim, lojalności i posłuszeństwa wobec imienia Jego, świadectwem pokory i miłości do Niego - dlatego spodobało mu się uczynić z sabatu swoją pieczęć. Dlatego jeśli ktoś odrzuca pieczęć Bożą, automatycznie przyjmuje na siebie znamię zwierzęcia - znak autorytetu, który ośmielił się zmienić przykazania Boże. Przyznając się do tej zmiany, stawia siebie samego ponad Boga i jawnie naucza, że kto nie świętuje niedzieli popełnia grzech.

Obj. 22 .18 Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze.

Mich. 2 .10 Wstańcie i odejdźcie! Tu nie wasze miejsce na pobyt. Z powodu nieczystości jest ono zgubione, a zguba ta jest nieodwracalna.

 

Mając przed sobą wybór, postaw na Pana Boga.

Zrób to z całą odpowiedzialnością, wiedząc, że każdy z nas sam stanie przed Panem Bogiem ze swoim życiem, bez bliskich, znajomych, nauczycieli czy przywódców duchowych.

Szukajcie Pana, dopóki można go znaleźć, wzywajcie go, dopóki jest blisko! Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do Pana, aby się nad nim zlitował, do naszego Boga, gdyż jest hojny w odpuszczaniu!

Izajasz 55,6-7

Wszakże jeszcze teraz mówi Pan:
Nawróćcie się do mnie całym swym serem, w poście, płaczu i narzekaniu! Rozdzierajcie swoje serca, a nie swoje szaty, i nawróćcie się do Pana, swojego Boga, gdyż On jest łaskawy i miłosierny, nierychły do gniewu i pełen litości i żal mu karania!

Joel 2,12-13

 

   

Indeks tekstów biblijnych

Wymienione niżej odnośniki do wersetów Biblii, zestawiłem w kolejności ich występowania lub ich przywoływania w opracowaniu "Dzisiaj Eliasz też działa".

Adres serwisu:
http://www.eliasz.pl

Chrzescijanski Serwis Promocyjny

Ostatnie zmiany: 27.05.2000 r. [ początek ]